Tabula 4º vtrū ſpes in viatoribꝰ habeat cer titudinem. Ueſtio. 19. de dono timoris qd̓ reſpondet ſpei. p̄ vtrum deus debeat timeri. 2º vtrū timor ꝯueniēter diuidat̉ in fi lialē initialē ſeruilē ⁊ mūdanum. 3º vtrū timor mūdanus ſꝑ ſit malus. 4º vtꝝ timor ẜuilis ſemꝑ ſit bonus. 5º vtꝝ ſit idē in ſubſtātia cū filiali. 6º. vtrū adueniēte charitate excluda tur timor ſeruilis. 7º vtꝝ timor ſit initiū ſapientie. gͦ vtꝝ timor initialis ſit idē in ſubſtā tia cū timore filiali. 9º vtrū timor ſit donū ſpūs ſancti. ioº vtrū creſcat creſcēte charitate. ii. vtrū timor maneat in patria. 12º quid rn̄deat ei in beatitudinibꝰ ⁊ fructibus. Ueſtio. 20. de ſpe qͣꝫtū ad vitia oppoſita: ⁊ pͦ de deſperatiōe. pͦ vtrū deſperatio ſit peccatuꝫ. 2º vtrum deſperatio poſſit eſſe ſine īfidelitate. 3º vtrū ſit maximum pctōꝝ. 4º vtrū oriat̉ ex accidia. Ueſtio. 21. de preſumptione. pͦ cui obiecto initat̉ p̄ſumptio. 2º vtrū p̄ſumptio ſit peccatum. 3º vtruꝫ preſumptio opponat̉ ſpei. 4º vtrum cauſet̉ ex inani gloria. Ueſtio. 22. de preceptis pertinentibus ad ſpem ⁊ ad donum timoris. pͦ vtrum fuerit dandum aliquod pre ceptum pertinens ad ſpem. 2º vtrum fuerit dādum aliquod preceptum pertinens ad timorem: Ueſtio. 23. d̓ ip̄a charitate ẜꝫ ſe. ꝑ vtrum charitas ſit amicitia. 2º vtrum ſit aliquid creatum in anima. 3º vtrum ſit virtus. 4º vtrum ſit virtꝰ ſpecialis. 5º. vtruꝫ ſit vna virtus. 6º. vtrum ſit maxima virtutuꝫ. 7º. vtrum ſine ea poſſit eſſe aliqua ve ra virtus. gͦ vtrum ſit forma v̓tutum. Ueſtio. 24. de charitate in cōparatione ad ſubiectum. ꝓ vtrum charitas ſit in voluntate ſicut in ſubiecto. 2º vtrum charitas cauſetur in homine ex actibus precedētibus vel ex infuſione. 3º vtrum infundatur ẜm capacitateꝫ naturalium: 4º vtrū augeat̉ in hn̄te ipſam. 5º vtruꝫ augeat̉ ꝑ additionem. ce vtruꝫ quolibet actu augeat̉. 7º vtrum augeat̉ in infinitum. gꝰ vtrū charitas vie poſſit eē ꝑfecta. vtꝝ ꝯueniēter diſtīguant̉ tres gradus charitatis.ſ. īcipiēs: proficiēs ⁊ perfecta. ioº vtꝝ charitas poſſit diminui. ii. vtruꝫ charitas ſemel habita poſſit amitti. 12º vtꝝ amittat̉ per vnuꝫ actum peccati mortalis. Ueſtio. 25. de charitate qͣꝫtū ad eiꝰ ob̓ꝫ: q̄.ſ. ſint ex chaitate diligēda. pͦ vtruꝫ ſolus deus ſit ex charitate di ligendus vel etiam ꝓximus. 2º vtrum charitas ſit ex charitate di ligenda. 3º vtruꝫ creature irrationales ſint ex charitate diligende. 4º vtrum aliquis ex charitate poſſit ſeipſum diligere. 5º. vtrum poſſit ex charitate diligere corpus proprium. 6º. vtrum peccatores ſint ex charitate diligendi. 7º vtrū pctōres ſeipſos diligant. gͦ vtrum inimici ſint ex charitate di ligendi. 9º vtrum ſint eis ſigna amicitie exhi benda. ioº vtꝝ āgeli ſint ex chaitate diligēdi. ii. vtrum demones. 12º vtꝝ ꝯueniēter enūerent̉ qͣtuor ex charitate diligenda.ſ. deꝰ: ꝓximꝰ: corpus ꝓprium ⁊ noſipſi. Ueſtio. 26. de charitate qͣꝫtū ad ordinem diligendorum. pͦ vtrum aliꝗs ordo ſit in charitate. 2º vtrū homo d̓beat deum plus diligere qͣꝫ ꝓximum. vtrum plus qͣꝫ ſeipſum. 4º vtrum ſe plus qͣꝫ proximum. 5º vtrum debeat homo plus diligere ꝓximum qͣꝫ corpus proprium. 6º. vtꝝ pl̓s vnū ꝓximū qͣꝫ alium. 7º vtrum plus ꝓximū meliorem qͣꝫ magis ſibi coniunctum. gꝰ vtꝝ magis ꝯiūctū ſibi ẜꝫ carnis aſ finitatē: vl̓ ẜm alias neceſſitudīes. 9º vtꝝ magis filiū qͣꝫ patrem. 10º. vtrū magis patrem qͣꝫ matrem. ii. vtꝝ vxore pl̓s qͣꝫ patrē vl̓ matreꝫ. 12. vtꝝ magis bn̄factorē qͣꝫ bn̄ficiatū 13º. vtꝝ ordo charitatis māeat ī pr̄ia. Ueſtio. 27. de charitate qͣꝫtum ad eiꝰ actū pͥncipalē ꝗ ē dilectio pͦ vtrum amare ſit magis proprium charitatis qͣꝫ amari. 2º vtrum amare ꝓut eſt actus charitatis ſit idem qd̓ beniuolentia. vtrū d̓s ſit ꝓpter ſeip̄m amādus. 4º vtruꝫ poſſit in hac vita immedia te amari. 5º vtrū poſſit amari totaliter. 6º. vtrum eiꝰ dilectio habeat modū. 7º vtrum diligere amicum ſit meliꝰ qͣꝫ diligere inimicum. 8º vtrum diligere deum ſit meliꝰ qͣꝫ diligere proximum. Ueſtio. 28. de interioribus effe ctibus charitatis: ⁊ p̄ de gaudio qd̓ eſt interior effectꝰ ꝯn̄s pͥncipale actū charitatis ꝗ eſt dilectio. pͦ vtꝝ gaudiū ſit effectꝰ charitatis. 2º vtrum huiuſmodi gaudium cōpa tiat̉ ſecum triſtitiam. 3º. vtrum iſtud gaudium poſſit eſſe plenum. 4. vtꝝ huiuſmodi gaudiū ſit v̓tus. Ueſtio. 29. de effectibꝰ charitatis qͣꝫtū ad pacē q̄ ē īterior effectus cōſequens dilectionem. pͦ vtrum pax ſit idē qd̓ concordia. 2º vtrum omnia appetant pacem. 3º vtꝝ pax ſit effectus charitatis. 4º. vtrum pax ſit virtus. Ueſtio. 30. de effectibꝰ charitatis qͣꝫtum ad mīam q̄ eſt interior charitatis effectus. pͦ vtrum malum ſit cauſa mīe ex parte eius cui miſeremur. 2º quorum ſit miſereri. 3º vtrum miſericordia ſit v̓tus. 4º vtrum ſit maxima v̓tutum. Ueſtio. 3. de effectibꝰ exterior bus charitatis. ⁊ primo de bene ficentia. p̄ vtꝝ bn̄ficētia ſit actus charitatis. 2º vtrū ſit oībus benefaciendum. 3º vtrum magis coniunctis ſit magis bene faciendum. 4º vtꝝ bn̄ficētia ſit virtus ſpālis. Ueſtio. 32. de exterioribus effectibus charitatis quantum ad elemoſynam. pͦ vtrum elemoſyne largitio ſit actus charitatis. 2º vtrum conuenienter diſtinguant̉ elemoſynaruꝫ genera q̄ ſunt ſeptē ſpirituales. ⁊. 7. corporales. 3º vtrum elemoſyne ſpūales ſint potiores elemoſynis corporalibus. 4º. vtrum elemoſyne corporales habeant effectum ſpiritualem. 5º. vtrum dare elemoſynam ſit in pr cepto. 6º. vtruꝫ corporalis elemoſyna ſit dā da de neceſſario. 7º. vtrum ſit danda de iniuſte acqui ſito. gͦ quorum ſit dare elemoſynam. 9º. quibus ſit elemoſyna danda. io. quid ſit modus elemoſyne fiende. Ueſtio. 33. de exterioribus ē ctibus charitatis quantum correctionem fraternam. pͦ vtrum fraterna correctio ſit acti charitatis. 2º. vtrum fraterna correctio ſit ſuprecepto. vtrum hoc preceptum extenda ſe ad omnes vel ſolum ad prela tos. 4º vtrum ſubditi teneant̉ ex hoc pri cepto prelatos corrigere. 3º. vtrum pctōr poſſit corrigere.
