¶ Capitulum irarum/ odiorum/ ⁊ aliarū peſtiū quibꝰ tam damnabiliter arſi: totuſqꝫ vaſtatꝰ ſum: extinguere preualeāt. Da mihi de morte iſta eterna ⁊ infernali viuiſcere ꝑ timorem ipſiꝰ ⁊ dolorem: qui mihi eē debet ꝓ eo ꝙ eam tā multipliciter tāqꝫ execrabiliter merui. Da mihi igne infernali extinguere ipſius incendia. ¶ Hec enim ſunt glorioſa miracula omnipotentiſſime virtutis ⁊ miſericordie tue: quibꝰ de tanta tāqꝫ horrifica morte eternali vitā elicis penitentibus vt de tantis tāqꝫ formidandis incendijs ſaluberrimū refrigerium preſtent ſibijpſi: mortē eternam conuertens eis in eterne vite anthidotū: ꝑ gratiaꝫ penitudinis. ⁊ ipſum ignem eternū in refrigerium et extinctionem eiuſdem. ſalutarem inde eis ef ficiens medicinā. Sic dn̄e miſcd̓ie mirificas miſericordias tuas in eos: quos ꝑ gratiā penitudinis reuocas. reducis ⁊ conuertis ad te He ſunt miſcd̓ie mirificentie miſcd̓iarū tuaꝝ quas petebat ſapientiſſimus et illuminatus a te ſcūs Dauid cum dicebat. Mirifica miſe ricordias tuas qui ſaluos facis ſperantes in te. Quid em̄ mirificentius cogitari poteſt: qͣꝫ mortuorū ſeu morientium virtus adiutoriū: vt ipſa ſeipſam vincat. Nō em̄ refert an dicat̉ mors ipſa ſe vincere/ an penitentes mortem ipſam morte mederi ¶ Igit̉ dn̄e miſcd̓ie ꝑ ipiam mortem infernalem: ꝑ ea moriturū: et ip ¶ H ſo igne eterno: extinguis illum penitentibus Iſta dn̄e miſcd̓ie tanta glorie tue tāqꝫ ſtupen da miracula atqꝫ magnalia. Placeat tibi operari in me. Aperi igit̉ oculos cordis mei: ⁊ illu mina eos: vt parata mihi iuſtiſſimo ſꝑqꝫ ac ꝑ om̄ia laudando iudicio tuo ſupplicia videam ⁊ intuear: cum debito timore pariter ⁊ dolore. tūc em̄ verteret̉ mihi in medicamenta ſalutis. tunc mors illa eterna erit mihi in vitaꝫ ⁊ incendia in refrigerium. ⁊ ignis ille inextin guibilis in aquā frigidiſſimam. Dn̄e miſcd̓ie ſatis apparere poteſt mihi quia velata facie: ⁊ velatis oculis ad infernale ducor ſuſpendiuꝫ ſi tam ꝓpe poſitus illi patibulo: illud videre nō valeo. Si em̄ illd̓ viderē: qūo nō oīa hmōi bona mihi ꝑ illud occaſionaliter fierēt te adiuuante. qui latronibus ⁊ alijs ſceleratis fiūt ꝑ inſpectionē lr̄alis patibuli. Dn̄e miſcd̓ie ele ua oculos meos vt reuelata facie intueri poſ ſim paratum mihi eternale ſuppliciū. vt inde colligam ſaluberrima illa medicamēta q̄ dixi Propter hoc em̄ ⁊ tuipſe rex ſolus ⁊ dn̄s ſanctorum. tulaus ⁊ decus omniū: velari faciem tuam ⁊ oculos tuos inſtar latronis paſſus es vt nos ſpūaliter ⁊ interiꝰ ſic velatos ⁊ ad eternale patibulū ſic ductos reuelares. ⁊ reuelata facie eterna ſupplicia ad q̄ ducebamur videremus vt reuelata facie mirabilia. De legetua conſideraremus: ⁊ gloriā tuā reuelata facie contemplaremur. De via illa ſcꝫ qua ducebamur ad infernale patibulū ꝓ nr̄is latrocinijs alijſqꝫ ſceleribus ſubijſti. Illumina obſecro dn̄e miſcd̓ie oculos cordis mei: vt videre tot ⁊ tanta mala culparū.ſ. ⁊ penarū me arum preualeam. Qui em̄ vidētes tot ⁊ tanta mala cuiuſcūqꝫ alteriꝰ nō dolere ⁊ nō luge re poſſunt: qͣꝫto fortius mea ꝓpria abſqꝫ dolo re ⁊ luctu acerbiſſimo videre non potero. ¶ Dn̄e miſcd̓ie tu p̄cepiſti ꝑ ꝓphetam tuū dicens vnicuiqꝫ peccatorum qui reuerti cupiat ad te. planctū fac vnigeniti. hoc igit̉ qd̓ iu bes me facere. ⁊ ſcis me non poſſe facere: niſi munere magnifico miſcd̓ie tue p̄large. Da vt faciam ſicut dicebat ſanctus ⁊ doctus a te be atiſſimus Augꝰ. dicens. Dn̄e da quod iubes ⁊ iube quod vis. Tu dn̄e miſcd̓ie p̄cepiſti ſimi liter. Plange quaſi virgo ſuꝑ ſpōſum pubertatis tue. Scio dn̄e te docente. quia ⁊ incom parabiliter longe acerbior ⁊ planctus ⁊ luctꝰ cōgruit miſerie mee tu em̄ es dn̄e ſponſus in fantie mee: qui aīam meā in ſacramento baptiſmi deſponſaſti. ⁊ illaꝫ regali matrimonio honoraſti/ ⁊ exaltaſti illam vtiqꝫ pauperrimā viliſſimā/ miſerrimā/ omniqꝫ bono tunc indigniſſimam/ cuiꝰ matrimonij tam incliti tā no bilis: fidem nō ſeruauit anima mea om̄i dam natiōe digniſſima. Rupit tibi fedus tam ſublimis matrimonij. amiſit te incogitabilis glorie ſponſum. adulterata poſt diabolum qui ē mors. ⁊ qͣꝫ tāta tam ſacrilegi adulterij impietate nō meruerim. quis illam expiare ſufficiat: que ſupplicia excogitari poſſunt: quibꝰ illa īdigna nō ſint. Tu ergo dn̄e miſcd̓ie cui adeo placite ſunt lachryme penitētiū. tui adeo acceptus eſt luctus eorum: cui dolores interne ac vere penitudinis: ꝓ peccatis ⁊ delictis eo rum ſatiſfaciunt. Cui iram iuſtiſſimam extin guunt ⁊ placant lachryme cōpunctiōis eorū dem. Da mihi obſecro dolores iſtos. da luctū iſtum ⁊ lachrymas qui ſcis te nō poſſe placari mihi. ⁊ me nō poſſe placare tibi: niſi donis gratuitꝭ miſcd̓ie tue. Nec poſſe redire ad am pliſſimum copioſiſſimum dulciſſimumqꝫ ſinū miſcd̓ie tue: niſi ꝑ hec mihi tam ſalubria/ tam mihi neceſſaria/ tāqꝫ placita dona pietatis et
