I dulcedinis tue. Abſit a te dn̄e miſcd̓ie vt dolores iſtos mihi deneges: qui eterna gaudia mihi promittis: ⁊ offers. Abſit vt lachrymas iſtas ſaluberrimas petens: repulſam patiar: qui aquā vite/ ⁊ torrentē ꝑhennis voluptatꝭ mihi promittis. ⁊ ad illam me ⁊ ꝑ prophetas ⁊ ꝑ temetip̄m inuitare nō ceſſas. Tu em̄ dixi ſti ꝑ prophetā tuū Eſa. Om̄es ſitientes venite ad aquas ⁊cͣ. Id aquas inqͣꝫ doctrinarum gratiarū ⁊ lachrymarū. Un̄ ore tuo ſacratiſſimo in euāgelio Ioh̓is dixiſti. Qui ſitit veni at ad me ⁊ bibat aquā vite gratis. Dn̄e miſe ricordie ſi dolores iſtos denegas mihi: q̄ fron te vel audacia ſperabo a te eterne felicitatis gaudia. Si lachrymas amariſſimas mihi p̄ſtare nō dignaris: quales ſperare potero vel audebo a te dulciſſimas aquas torrentis voluptatis tue. Dn̄e miſcd̓ie iſtam ſitim pnīaliū lachrymarū tu dediſti mihi in corde meo. hāc eſuriem panis ſimiliter. Da igit̉ ⁊ mihi ſatura ri ex ipſis. Iſte nāqꝫ luctus quo eſurio ⁊ ſitioiuſticia tua eſt: qua nō ſolū iuſticias ſed etiam iuſtificas penitentes. Dn̄e miſcd̓ie tu ꝓmiſiſti ore tuo ſacratiſſimo in euāgelio tuo eſuriē tibus ⁊ ſitiētibus iuſticiā: qm̄ ip̄i ſaturabunt̉ Adimple in me ꝓmiſſione tua: qui p̄donaſti mihi iſtā eſuriem ⁊ ſitim iſtā. Dn̄e miſcd̓ie. lachryme iſte ſunt vinū cōpunctionis: hoc vino pota me: hoc pane lachrymarū paſce me. Tu em̄ es qui das eſcam eſurientibꝰ ⁊ nō minus potum ſitientibus. Tu em̄ p̄cepiſti vnicuiqꝫ paſce eſurientē: pota ſitientē. Exurge dn̄e de us meus in hoc p̄cepto quod mandaſti: ⁊ adimple illud in me. Fac mihi lachrymas iſtas panes die ac nocte. ſicut feciſti Dauid ꝓpter qd̓ ip̄e dicebat. Fuer̄t mihi lachryme mee pa nes die ac nocte: qd̓ eſt dicere refectiones. Ci ba me pane lachrymarū/ ⁊ potum da mihi in lachrymis ⁊ in mēſura magna vtiqꝫ ⁊ larga. ⁊ magna quippe ariditas mentis mee/ magnā irrigationē requirit/ ⁊ magnis ſordibus abluendus. magna copia lixiuij ē opus/ ⁊ magno rum incendiorū extinctio. Nō niſi magnaruꝫ aquarū ſuꝑeffuſionibus effici pōt. Uel da domine miſcd̓ie mihi potū in lachrymis: in men ſura quacūqꝫ ſiue qͣꝫtacūqꝫ bn̄placiti tui. Uideo me grauiter deliquiſſe ⁊ peccaſſe: cuꝫ denegas mihi potus in lachrymis in menſura. quēadmodū fieri mos eſt in monaſterijs vbi grauiter peccātibus monachis ſubtrahit̉ mēſura vini que vulgo dicit̉ iuſta. Dira ⁊ dura ē iſta vindicta: qua tam grauiter infirmanti. tā periculoſe egrotanti ſubtrahis vel denegas hanc medicinam ſalutis/ ⁊ panem ſuauiſſimi odoris. Dn̄e miſcd̓ie ſi placēt tibi dolores iſti interne ⁊ ꝟe penitudinis: ⁊ ſi reputes eos vin dictam iuſtā. Da eos mihi qͣꝫtū acerbos volueris. Da eos ꝓfundiſſimos ⁊ intimos: ita vt ſi placeat tibi totus īmoriar doloribus hmōi: totus diſſoluar ⁊ abeā totus in lachrymas. ⁊ hoc fit mihi conſolatio de īmenſitate pietatis ⁊ dulcedinis tue/ vt affligens me doloribꝰ iſtꝭ nō ꝑcas mihi vſqꝫ ad mortē corꝑis mei. Dn̄e miſcd̓ie nō fuit a ſeculis pctōr adeo ſceleratꝰ adeo execrabilis. adeo bonitati tue odibilis: qͥn vna morte corꝑis ſui ſi eam cum amore et honore tuo ſuſtineret: eāqꝫ tibi offerret: omnia ſcelera ſua atqꝫ facinora non expiaret/ et iram tuā iuſtiſſima quātacūqꝫ aduerſus eam excādeſceret: nō extingueret ⁊ placeret. Domine miſcd̓ie hanc mortē nō audeo mihi inferre nec manus mihi inijcere: verūtn̄ deſide rio eſt mihi: ſi eſſet bn̄placitū tuū in gladio ꝟ bi tui/ totus confoſſus corde/ totuſqꝫ vulneratus doloribus iſtis: viuificis pnīalibus.ſ. p̄ acerbitate eorū corꝑe morerer ⁊ corpus meū morte hmōi moreret̉. Accidit plerūqꝫ domīe miſcd̓ie vt moriant̉ hoīes morte corꝑis. p̄doloribus ⁊ triſticijs ſeculi huiꝰ. Utinam ⁊ mihi daret̉ a te vt īmorerer doloribus iſtis pnīalibus tam tibi placitis/ tam mihi ſalutaribus ⁊ neceſſarijs. Dn̄e miſcd̓ie mihi tam gratū fuit ꝓpter bonitatē tuā deſiderare mori/ etiam ꝓ te morte corꝑis: que ꝑſecutorū gladijs inferretur: quāto igit̉ gratior tibi eſſe debet ⁊ ē indubitanter mors iſta: quā deſidero mihi inferri gladio ꝟbi tui: cruciatuſqꝫ ⁊ dolores iſti penitudinales. Et ſi igit̉ nō eſt bn̄placitum miſericordie tue vt vſqꝫ in mortē corꝑis doleam doloribus iſtis: placeat obſecro pietati tue vt doleant vſqꝫ ad effuſionem largiſſimā lachrymarum: ⁊ eouſqꝫ vt exitus aquarū deducant oculi mei. quia nō cuſtodierunt legem tuam ¶ Dn̄e miſcd̓ie da mihi ſic cognoſcere. ſicqꝫ iugiter intueri tot ⁊ tanta mala mea/ detrimē L ta ſcꝫ ip̄arū viriū naturaliū mearū: que abuſi onibus opeꝝ ita leſe ⁊ vulnerate ſunt. Detri menta gratiarū tuarum que ꝑ illa amiſi ⁊ extinxi in me. etiam detrimēta glorie eterne he reditatis ac felicitatis: quibus me exhereditaui. quibus me priuaui atqꝫ totaliter ſpoliaui. Et ecce nudus/ ligatis velatiſqꝫ oculis inſtar ribaldi viliſſimi ⁊ latronis ſceleratiſſimi: ducor ad infernale patibulū. qui rex corona
