¶ Capituluminterpellandum aꝑire. Interpellatio nanqꝫipſius thimiama eſt incogitabilis ſuauitatis:vtpote tota apotheca ſpūſſancti flagrantiſſima. Quid ergo nobis cogitandum eſt/ cū ipſa glorioſa dei genitrix/ om̄iqꝫ illo milium beatiſſimorum ſcꝫ angelorum ⁊ ſanctarum animarum conſortio ⁊ felicitate/ aperiunt oraſua ad orandum pro nobis. qͣꝫtus eſt ſumꝰ tot⁊ tantorū aromatum: qͣꝫto ſuauiſſimorū odorum flagrantia replet̉ tota illa aula celeſtis:An putas patrem miſcd̓iarum attendere illa hora ad fetores vitiorū/ ⁊ peccatorū illorūpro quibus orat̉? An putas illum velle reſpicere ad abominationes eorundem: cum tot ⁊tanti gratioſi vultus militiarū/ ac ſanctarumanimarum quas predixi apparent ante eum:An putas ipſum poſſe auertere oculos miſericordie ſue/ ⁊ vultū clementie ſue ab ipſis: qͣꝓpter beatus indubitanter/ cuius orationisodoramentum tante ſuauitatis eſt/ vt om̄esnares curie celeſtis/ ad id ſe aperiant: ⁊ ex illo reficiant̉. Beatior aūt ſi virgule fumi ſuide qua in p̄cedentibus audiuiſti/ addūtur innumerabiles illi ⁊ ī mēſi odores celeſtiū odoramētorū/ que predixi: vtinā innoteſcat orātibus qͣꝫtos ⁊ qͣles adiutores/ tāqꝫ promptos⁊ paratos/ ⁊ ꝑ omnia voluntarios adiuuādūhabent in curia illa ſūmi regis: ſed ⁊ quā placorem: ſic eſt ipſius altiſſimi dei naribꝰ ⁊ omnium ciuium celeſtium odoramentum pie acdeuote or̄onis. qͣꝫta putas ſtudioſitate: qͣntisconatibus/ ⁊ ſi venalia eſſent qͣꝫto p̄cio ⁊ ſumptibus/ exquirerent̉ ⁊ comparent̉ aromatade quibus odoramentū illud confiteretur.¶ Uides igitur qͣꝫ ꝑnicioſa ſit ignorantia hecque tm̄ bonū īmo nos tāta negligere ⁊ amittere facit. Quod aūt ſequit̉ ī textu Apocal̓.vt daret de or̄onibus ſanctorū/ daret materiam ipſe chriſtus dn̄s odoramentum propriūquod eſt laudis ⁊ gratiarūactiōis de orationibus ſanctorū. Ip̄e em̄ eſt cuiꝰ os ſacratiſſimūatqꝫ bn̄dictum/ ſicut nō ceſſat a pijſſimis ⁊ ſꝑefficaciſſimis interpellationibus pro nobis:ſic nec a gratiarūactionibus de omnibus bn̄ficijs/ q̄ p̄ſtant̉ nobis a patre miſericordiaꝝ.¶ Quid ſignat̉ per altare aureū. Ca. XLII.¶ EUod autem ſequitur/ ſuꝑ altare aureum. ornatuseſt parabole. Uel altare aureum ipſemet eſt. quoniā ex ipſo tanqͣꝫ ex altari placabiliſſimo/ ſuſcipit pater miſericordiarum orationes ⁊ ſacrificia ſanctorum. Aliter etiam altare aureum/ ipſa miſericordia patris accipitur. Altare em̄ ꝓpitiatorium eſt: vnde accepta efficiunt̉ oblata. Et ip̄a miſericordia ſummi patris eſt/ ex qua ⁊ ꝑ quā accepta ſunt eiquecunqꝫ placabiliter ⁊ remunerabiliter eidem offeruntur a nob̓ pōt ⁊ illud. Data ſuntei incenſa multa/ aliter ⁊ nō incōuenient̓ intelligi/ vicꝫ vt accipiat̉ data pro eo quod eſtattributa. Nanqꝫ dn̄o/ qͥcunqꝫ recte ſapiunttotaliter attribuunt: quecunqꝫ habent bonavel faciunt. Et ꝓpter hoc ipſi viri ſancti ip̄asor̄ones ſuas chriſto dn̄o attribuunt. confitentes humiliter ſe ⁊ dono ⁊ impetratione eiusacciꝑe illas. ¶ Aliter etiam ſatis congruent̓intelligitur. Data ſunt ei incenſa multa: videlicet ꝙ recta ⁊ oblata ei tanqͣꝫ mediatori.ſ. vtip̄e in quo ſoli patri.ſ. miſericordiarum cōplacitum eſt offerat. De cuiꝰ ore vel manibus recuſari nō poſſunt. Tanta quippe eſt gratioſitas ipſius in conſpectu dei patris. etiam ẜmquod homo eſt mediator dei ⁊ hominum: vtquecunqꝫ patri ꝑ ipſum offerunt̉: a nobis eidem grata ſint ⁊ accepta. ¶ Quod attendēs⁊ cognoſcens omnis eccleſia/ in om̄ibus orationibus quas ad deum patrem dirigit/ adiūgit ſemꝑ ꝑ dn̄m noſtruꝫ ieſum chriſtum. quaſi diceret. ⁊ ſi nō ꝑ merita noſtra/ placere tibipoteſt oratio noſtra vel deprecatio. Placeattibi per ipſum quem inter te ⁊ nos mediatorem conſtituiſti. vt per ipſum placita tibi fiēt⁊ accepta: que per nos tibi placere non poſſunt. Eſt igitur hic quemadmodum in curijsmagnatū. ſicut eſt videre in curia ſummi pontificis. quia cancellario vel vicecācellario offeruntur vel dantur petitiones: vt ipſe porrigat eas ſūmo pontifici: atqꝫ promoueat apd̓eum vel coram ipſo. quoniam in hoc conſtitutus eſt mediator inter petentes ⁊ ſummumpontificem. Sic chriſtus dn̄s mediator cōſtitutus eſt inter totam vniuerſalem eccleſiam⁊ patrē miſcd̓iarū. Et ꝓpter hoc tradit ei omnis eccleſia ſanctorum: oēs or̄ones ſiue petitiones ſuas: offerendas deo patri miſcd̓iarū etpromouēdas apud ip̄m. Eſt igit̉ dicere in or̄onibus eccleſie: cum dicit̉. Concede nobis hocꝑ ip̄m ieſum chriſtū dn̄m nr̄m.i. eo impetrāte:quoniā iſtud impetrare merita nr̄a nō ſufficiunt: ſed gratioſitas eius in qͦ ſolo tibi bn̄ complacuit: hoc impetrare poteſt ⁊ ſufficit. ¶ Nihilominus tamē ab ip̄o chriſto dn̄o nr̄o om̄ia
