Seite
ſtijs nocere volentibꝰ. Lupi ſunt heretici. ſe­ue beſtie ſunt vicia ⁊ peccata. que homīes ef­ficiunt beſtiales. ⁊ iō eccīa habꝫ canes ad hec fuganda ſcꝫ p̄dicatores. qui dentibꝰ dilacerāt vicia. ⁊ linguis ſanant anīas ſauciatas. Pſal. Lingua canum tuoꝝ ex. ⁊cͣ. vt beatus dn̄icꝰ ordinis predicatoꝝ inſtitutor in figura catuli eſt demonſtratus matri. Unde paſtor eccl̓ie vocatur ſpeculator qui de turri habet conſpi cere inimicos venientes ⁊ fortit̉ clamare. Eze chi. iij. Fili hominis ſpecl̓atorē dedi te domui iſrahel. quod ſi dicente me ad impium morte morieris. ⁊ tu non annunciaueris ei vt auertat ſe a via ſua impia. ip̄e in iniquitate ſua morie. tur. ſang. ꝟo e. de manū tua re. Propter qd̓ dicit apl̓s. j. Coꝝ. ix. Ue mihi ſi non euange­lizauero neceſſitas.n. mihi incumbit. Iſai. xij. Suꝑ muros tuos hieruſalem conſtitui cuſto des ⁊ tota die ⁊ nocte non tacebunt. Uere to ta die ac nocte debemus clamare dicentes ka­riſſimi cauete quia inimici appropinquāt for­tiſſimi.ſ. demones ⁊ peccata duriſſimū bellum dabunt. Debet etiam paſtor habere rhetia ꝓ ſepe ouium.i. p̄cepta ⁊ leges. Debet etiam habere baculum ⁊ virgam ꝑ quam excutiet ⁊ ſequeſtret oues morbidas a grege ne ip̄m īfi­ciant ſcꝫ hereticos ⁊ publicos pct̄ores. Ha­bet etiam eccīa duplicem gladium ſcꝫ ſpūalē ꝗͥ eſt excommunicatō. ꝑ quam pctōres ſequē­ſtrat. Math̓. xviij. Sit t. ſicut ethnicꝰ ⁊ publi­canus. Et materialem. ꝑ quem hereticos ex­terminari iubet. quem gladium ptāti ſeculari cōmittit ne manꝰ deo cōſecrate ſanguine pol­luant̉. Luc̄. xxij. Ecce gladij duo hic. Et rn̄­dit hieſus ſatis eſt. Et non dixit. nō ē neceſſe. Et ſic patꝫ primum. R Secūdo deſcri­bit̉ mercennariꝰ paſtor vt ip̄m fugiamꝰ. Uhi nota ꝙ ad mercennarium tria ꝑtinere vident̉ Primum eſt quando nō intrat ꝑ hoſtiū ſed p̄ce vl̓ precio potentia vl̓ parentela. Math̓. xxij. Amice qūo huc intraſti nō habens veſtē nuptialem.i. debitam ꝯuenientiam. Secūdū ē qn̄ ꝓ mercede tꝑali ⁊ n̄ ꝓ deo cuſtudit oues tunc.n. non curat niſi mungere ⁊ tonde̓ oues. Ezech̓. xxiiij. Lac comedebatis ⁊ lanis oꝑie­bamini. Et tantū mungunt̉ ꝙ eliciunt ſangui­nem. Luc. xx. Attendite a ſcribis qͥ deuorant domos viduaꝝ ſimulantes longā orōeꝫ. Au­guſtinus. Sunt in eccīa quidā ꝑpoſiti de qui bus apl̓s paulus dicit ſua querentes nō que hieſu xp̄i. qͥd eſt ſua querentes. non xp̄m gra­tis diligentes nō deum ꝓpter deum queren­tes. tꝑalia cōmoda ſectantes. honores ab ho­minibꝰ appetētes. hec quando amant̉ a p̄po­ſito ⁊ ꝓpter hoc ſeruit deo. quiſqͥs talis ē mer­cennarius ē. Nota ꝙ quādo xp̄c ꝯmiſit oues petro non dixit. tonde oues meas ſcꝫ paſce. Tercium eſt quando non curat de ouibꝰ. Et 3 iō non antecedit eas oſtendendo viā. nec pa­ſcit eas verbo vl̓ exēplo nec defendit eas a lu­pis nec curat clamare. Ioh̓. x. Mercennariꝰ aūt vi. lu. ve. ⁊ ſu. ⁊ non eſt ei cu. de. oui. qꝛ mer. eſt. S Notandum hic. ꝙ cuicunqꝫ pre­lato tria debemus ſcꝫ rōne dignitatis reuere­tiam. rōne ꝑſone ſufferentiam. ⁊ ex ꝑte doctri­ne obedientiam. Primo debemus ei reue­rentiaꝫ rōne dignitatis. Prelatus.n. loco dei eſt. Exo. vij. Cōſtui te deum pharaoīs. Hoc dictum eſt moyſi qui erat paſtor ouium. De hoc habemus exemplū in caypha d̓ quo Io. xj. ꝙ cum eēt pontifex anni illius ꝓphetauit. Ex quo ptꝫ ꝙ donum ꝓphetie rōne dignita­tis fuit ei collatum ⁊ non rōne meriti vl̓ ꝑſone Si ergo ſpirituſſanctus honorat indignitatē etiam in malo conferendo donum ꝓphetie ei­de ⁊ nos debemꝰ etiā honorare. De hͦ et ha­bemus exemplum in paulo. Actu. xxiij. ca. qui cum iuſſu ſummi ſacerdotis eēt ꝑcuſſus dixit ei. ꝑcutiet te deus paries dealbate. tu.n. ſedēs iudicas me ẜm legem ⁊ cōtra legem iubes. me ꝑcuti. Et dum fuit ſibi dictum ſummū ſacer­dotem maledicis. ſtatim tunc petijt indulgen tiam: dicens. Neſciebam fratres qꝛ princeps ē ſacerdotum. De alexandro etiā dr̄ in hiſto­rijs ſcolaſticis ꝙ veniens hieruſalem ⁊ vidēs ſummū pontificem deſcendit de equo ⁊ ado­rauit eum ⁊ veneratus ē. qui tamē multos re­ges ⁊ principes ſuppeditauerat. Et dū alexā der fuiſſet interrogatus quare hoc feciſſet. rn̄. dit ꝙ ſuꝑ caput ſummi pontificis vidit ima­ginem dei qͥ apparuit ei ī grecia. Et iō ait deū adoraui ⁊ hominem veneratus ſum. Se­cundo debemus ei ſufferentiam rōne ꝑſone. vt donec eccīa ſuſtinet eū debet a populo ſu­ſtineri. niſi eēt hereticus vl̓ publicus peccator ⁊ tunc ſuo ſuꝑiori denunciandus eſſet. De hͦ quidem habemus exemplum de dauid de qͦ j. Reg. xxvj. dicit̉ ꝙ noluit occidere ſauleꝫ cū pluries potuiſſet ſed ait. Niſi dominus ꝑcul­ſerit eum aūt dies eius venerit vt moriat̉. aut in prelium deſcendens ꝑierit. non mittam ma num meam in chriſtum domini. Quis.n. mit­