ſuper Cantica canticorum Cap 1dum tradunt̉. Per hmōi greges vagat̉:quiſquis ab intimo deſiderio expulſus reproboꝝ ſtultitiā per ſimiles cupiditatesimitat̉. Hos quippe electi cū moleſte patiant̉: per eoꝝ perſecutionē ꝓbati: mūdiores ad eterna bona perducunt̉. Unde ammonet̉ ſpōſa cū ſibi per increpationē dr̄O Si ignoras te o pulchra inter ml̓ieres: egredere ⁊ abi poſtveſtigia gregum.¶ Si ignorat ſe ſponſa egrediat̉ ⁊ abeat:qꝛ quiſqꝫ neſciat ſe in hoc poſitū: vt tēptatiōes per ſufferentiā vincat: a familiaritate xp̄i recedit: qꝛ in bello poſitus: cū dn̄opugnare recuſat. Sciendū eſt eniꝫ oībusꝙ in temptatiōibus ſumus cōtra aereaspoteſtates pugnare p̄cipimur: qꝛ ſine victoria coronari nō poſſumus. Et ſi aduerſarius deeſt: nec eſt quē vincamus: ideocorona deerit: quā non niſi vincētes capiemus. Hoc qui ignorat in bello eſt: ⁊ quaſi in pace exultat: ⁊ eo frequētius vulnerat̉ quo ſecurior eſt: qꝛ neſcit videre quecaueat. Digne em̄ a pugnatoribus ſecernit̉: vt veſtigia gregū ſequat̉: qꝛ dum prudentes quoſqꝫ imitari negligit: neceſſarios reprobos ſequit̉: quos ſtulticia brutisanimalibus fecit ſimiles.P ¶ Et paſce hedos: tuos iuxtatabernacula paſtorum.¶ Per hedos: immūde cogitatiōes deſignant̉: per tabernacula paſtoꝝ cōuenticula hereticoꝝ exprimunt̉. Quia ergo pugnare neſcit: iuxta tabernacula paſtoꝝ hedos paſcit: qꝛ quiſquis obſiſtētibus temptationū gladijs viriliter non reſiſtit: immūdas cogitatiōes quaſi hedos laſciuosin corde nutrit: ⁊ efficit̉ ei etiā ſimilis quia fide recedit. Anima vero que ſpōſa xp̄ieffici cōcupiſcit: qualiter ſe habeat xp̄s eādocet: cū ei per cōparationē ꝓtinꝰ dicit:Ꝙ ¶ Equitatui meo in curribꝰpharaonis: aſſimulaui te amicamea. Scimus: qꝛ equitatus iſraeliticꝰcurrus pharaonis fugiēs in mari dimerſus dereliquit: nec tn̄ ſtatī terrā repromiſionis intrauit: ſed prius multas tēptationes in heremo. xl. annos ſuſtinuit: ml̓tosreges multis laboribꝰ expugnauit. Et ſictandē qd̓ ꝓmiſſuꝫ ſibi fuerat: laborioſe acquiſitū ſuſcepit Hic ſancta aīa ſponſi amica ſil̓is efficit̉: que prius in baptiſmo oīapctā ſua extincta: quaſi pharacis exercitūrequit. Et poſt dū inter huiꝰ mūdi hītatores malignos vꝫ ſpūs viuit: īminentiavicia quaſi gregos alienos ꝓſternit: ſic tādē ad beatā terrā in qua cū ſpōſo delectet̉peruenit. Cui bene dicit̉ quod ſubdit̉.R Pulchre ſunt gene tue ſicutturturis. Turtur poſtꝙͣ parē ſuū perdiderit ſemel: nūqͣ alteri ſe iūgit: ſed ſemꝑſolitarie habitās in gemitu perſeuerat: qꝛquē diligebat nō inueniēs querit. Sic ſācta aīa queqꝫ dū a ſpōſo ſuo abſens eſt: abeius amore nō recedit: in eiꝰ deſideriū ſꝑanhelat ⁊ gemit ⁊ dū illuꝫ quē valde diligit nō inuenit: quia ab om̄i alieno amoreſe retrahit: quaſi in genaꝝ verecūdia caſtitatē cordis ipſo habitu ⁊ actu exteriorioſtendit. Sequit̉.Collum tuū ſicut monilia.Per collū ſponſe p̄dicatores ſancte eccleſſe deſignant̉. In monilibꝰ gēme in auroponunt̉: per aurū quippe ſapīa: per lapides oꝑa exprimunt̉. Collū ergo ſponſe ſicut monilia exiſtit: qꝛ quilibet rectꝰ eccleſie predicator ⁊ ſapiētia interius ſe induit⁊ opera exterius exercet: que in ſapientiavidet. Cui ⁊ adhuc ſubdit̉.Murenulas aureas faciemꝰtibi vermiculatas argento.)Murenulis monilia collo ligant̉: qꝛ ⁊ ſapiētia ⁊ religio a ſcripturis ſanctis predicatoribus adiungit̉. Per murenulas em̄ſancta ſcriptura intelligit̉: que bene auro⁊ argēto vermiculate dicūt̉: qꝛ ⁊ ſapiētiapredicatiōe per mundū audit̉. Sicut em̄per aurū ſapīa: ſic per argentū ſctā p̄dicatio demonſtrat̉. His verbis ſponſi ſpōſareſpōdet: ⁊ per corꝑeas verū ſpēs amorēintimat: quo ſpūaliter intus ardet dicēs:
