Expoſitio beati Gregorij pape eſſet rex in accubitu ſuo nardus mea dedit odorē ſuū.) Accubitū ſuuꝫ rex tunc intrauit: quādo dn̄s noſter ieſus xp̄us corporaliter celi in teriora penetrauit. Quo ibi requieſcente nardus ſponſe odorē ſuū dedit: quia vir­tus ſancte eccleſie ſuauē famam bonitatis longe lateqꝫ ſparſit. Ad celos em̄ domi­nus aſcendit: ſpiritū ſanctū ſuū ſuper di­ſcipulos miſit. Quo impleti verba ſalu­tis mūdo predicarent: per ſancta opera boni odoris famā circūquaqꝫ diffunderēt Hūc quippe ſpiritū in baptiſmo vnaque qꝫ fidelis anima recipit: vt per ſibi vir­tutū confectione vngenta cōponat: pro­ximos exempli exhibitiōe quaſi vngenti odore reficiat. Sequitur. U aſciculus mirrhe dilectus meus mihi: inter vbera mea cō­morabitur. Mortuoꝝ corpora mirrha cōdiri ſolent ne putreſcāt adhibemus: dum mēbra ſtra in xp̄i exemplū: per eorundem mortifi cationē a putredine luxurie reſtringimꝰ: ne dum ea ſine cōdimento dimiſerimus. diſſoluta putredine eſcam vermibus eter nis faciamus. Sed quid eſt dilectū ſuū ſponſa: non mirrhā: ſed faſciculū mirrho nominat: niſi ſancta mens xp̄i vitā ex omni parte cōſiderat: contra om̄ia vicia ex eius imitatiōe repugnātes virtutes gregat. Ex quibus ſibi faſciculū mirrhe aptat: quo carnis ſue putredinē ſempiter abſtergat. Qui inter vbera cōmorari dicit̉: quia in dilectiōe dei proximi ha­bitatio xp̄i edificatur. Sancta quippe ani­ma dum deum ſic diligit: vt proximū non cōtempnat: proximi amore ſic exequit̉: vt diuinū non minuat: proculdubio vbe­ra in pectore ſibi locat: quibus xp̄m am­plectens ip̄m nutriat. Quaſi em̄ vberibꝰ xp̄us nutritus roborat̉: dum hac gemina dilectiōe vt fortius inhereat: delectatur. De quo adhuc dicitur. Botrus cipri dilectus meus mihi: in vineis engadi.) Cyprus inſula eſt: in qua vberiores vi­nee alibi naſcūt̉. Per cyprū ergo eccle ſia vniuerſalis deſignat̉: que multas vi­neas nutrit: in multas eccleſias diuiſa vinū quod letificat cor hominis: gignit. Engadi interpretat̉ fons hedi Hedus au te antiqͥtus peccatis īmolabat̉. Quid ergo per fontē hedi: niſi baptiſmus xp̄i fi­gurat̉. In quo dum corpus mergit̉: anīa abluit̉: per illius fidem qui peccatori bus mortē pertulit: anima humana a pec catis om̄ibus mūdari ſe credit. Cui mox dilectus reſpondet: Ecce tu pulcra es amica mea ecce tu pulcra oculi tui colūbaꝝ Bis pulchrā ſponſam ſuā vocat: quia cui dilectionē dei proximi donat: gemi­nam pulchritudinē ei inſerit: quā dilecta tur: quā laudat. Cuius oculi bene colū barū eſſe perhibent̉: quia dum in tempo­ralibus genuit: ad eterna deſideria rapi tur: in ſimplicitate ſenſus ſuos cuſtodit: carnales cōcupiſcentias deteſtat̉. Colū­ba quippe in amore cantu genuit. Et bene ſancta anima columbe comparat̉: qꝛ dum reprobi quiqꝫ in amore mūdi garri­unt letant̉: meus electa in celeſti deſide rio atterit̉: quia timet ne amittat quodqꝫ diligit: differat̉. Poſſunt etiā per oculos columbarū: eccleſiarū predicatores intel­ligi: qui ſimplicitatē quam predicāt: ſer­uant: viſibilia cōtempnentes: ad eterna magnis gemitibus anhelant. Sequi­tur vox ſponſe dicentis: 2 Ecce tu pulcheres dilecte mi decorus. Pulcher decorus dilectꝰ dicit̉: qꝛ in diuinitate in hūatate om̄i amanti ſe ti ſine macula reprehēſiōis aſpicit̉. Quē dum ſponſa pleno deſiderio ſequit̉ omniū mūdi perturbationū obliuiſcit̉: dum in eius pace quieſcit: magis ac magis deco­ratur. Inde ſequitur: aa Lectulus noſter floridus.