ſuper Cantica canticorum Cap. III et ciuitatem circuit: quia perfecta anima que inuiſibilia faſtidit: om̄es ſanctos qui ſunt vel fuerūt in eccleſia mente cōſpicit: ſi quid forte in eorum actibus reperire po­terit: quod imitando ad ſponſi inuentio­nem aliquando venire poſſit. Per vicos autē plateas querit: quia dum per bo­norū imitationē ad dilecti familiares am plexus ꝑuenire ſatagit: non ſolū in ſpūali bꝰ: ſed in ip̄is carnalibus aliqn̄ inuenit: quod imitari digne poſſit. Sed poſtꝙͣ la­borem geminatū inquiſitiōis inſinuauit: iterū difficultatē inuentiōis ſubdit dicēs: D Queſiui illū non inueni.) Sed dum querit inuenit: ip̄a etiam querit̉ inuenitur. Ideo ſubdit̉: E Inuerūt me vigiles qui cu ſtodiunt ciuitatem. Quid per vigiles: niſi doctores eccle­ſie deſignant̉: Quia dum lucrandis ani­mabus ſcriptis dictis inuigilant: vbi deſiderij aliquantū ſentiunt: augmenta­re ad melius nunꝙͣ ceſſant. Hi ſponſam querentē inueniūt: quia pium xp̄m inue­nire ſatagentē excipiunt: vt citius inue­niat: preceptis inſtruunt̉: exemplis accen dunt. Quos ille interrogās dixit: 5 Num: quem diligit anima mea: vidiſtis: Bene eos interrogare dicit̉: quia eo rum ſcripta vel verba vigilāti ſtudio per ſcrutat̉: tanꝙͣ preſentibus: etiam abſenti bus animi intentiōe loquēs: quid de xp̄o ſenſerint: ſuſcitat̉. Quia vero dum in eos omnino intendit: nunꝙͣ ſponſuꝫ inuenit: conſequēter ſubiungit. G Paululū cum pertranſiſſem eos inueni quē diligit aīa mea. Paululū vigiles tranſit dilectū inuenit qꝛ eoſ puros hoīes eſſe cogitat: ad de­tatē mentē erigit: ibiqꝫ ſponſū ſuū ſupra homines patri equalē cognoſcit. Quem tunc inueniſſe ſe dicit cum ſanctis labori bus adiuta in eius deitatis claritatē ocu­lum fidei tanꝙͣ per ſpeculū contemplan­do aliquantulū figit. tantillū quanta auiditate mētis ſuſcipiat: oſtendit dicēs: Tenui illum nec dimittam: donec introducam illum in do­ matris mee in cubiculum genitricis mee. Mater ſponſe ſynagoga extitit: quia ex ip̄a predicatores habuit: ex quibus verbū veritatis ſuſcepit: per quod in fide rege­nerata fuit. Tenet ergo ſponſum eccleſia donec in domuꝫ matris eum introducat: quia vſqꝫ in finē mūdi ad eius fide amo­re non recedit: donec ad fidem iudeos ad ducat. poſtea recedat: quippe que in exilio diligit: in patria vidēs amplius amabit. Sed de illo tempore dici debuit de quo a quibuſlibet ꝓpter obſiſtentes ptatiōes dubitari potuit. In domū ergo matris dilectū introducet: quando in fine mūdi eccleſia per predicationē in plebem iudaicā xp̄iana ſacramenta immittet. In cubiculū autem quaſi in ſecretiorem par­ domus eum introducet: quia ex eadem plebe ita plurimos conuertet: vt omnes mūdi ſarcinas abijciant: in intimis co­gitatiōibus ſoli deo placere concupiſcāt. huiuſcemōi homines cubiculum facient ſponſe: quia dum a ſe omnes ſordes cupi ditatis abijcient: quaſi ſecretū locum in mente in quo delectetur component. A quoruꝫ inquietatiōe in eis delectabiliter pauſans ſponſus improbus prohibet ite­rum dicens: Adiuro vos filie hieruſalem ne ſuſcitetis neqꝫ euigilare facie tis dilectā donec ip̄a velit.) In hoc vtiqꝫ oſtendit: quia eiuſdē perfe ctiōis quoſdā de ſynagoga poſt conuer­ſionē inueniet: cuius de eccleſia ꝙͣ pluri­mos inuenit: in eoꝝ quiete ſimiliter de lectatus ab eis inquietatores ꝓhibet: ſi­cut ab eccleſia ꝓhibuit. Introducta ergo ad fidem ſynagoga eccleſie mentem per opera que videt: cōſpicit ſublimitatem eius valde ammirans dicit: