Expoſitio beati Gregorij pape¶ Que eſt iſta que aſcēdit perdeſertū ſicut virgula fumi ex aromatibusmirrhe ⁊ thuris: ⁊ vniuerſi pulueris pigmentarij. In deſerto vtiqꝫ in hoc mūdo eccleſia: ſiue ſancta queqꝫ anima viuidū a regno exul: inter beſtias demones videlicet degit. Hic em̄ et ſi non omnino aſponſo deſerit̉: tamen quia dū in carne eſtnondū ad certam eius viſionē admittit̉:dum ab eo per exilia ⁊ temptatiōes peregrinat̉: quia dū adhuc cum eo nō regnat:deſeri ab eo ſibi videt̉. Ob hoc ſemper laborat vt oſtendat: vt quem valde diligit:magis ac magis ſentiat: quatenꝰ quoniāperfecte eum in deſerte non tenet: vel ip̄oeius deſiderio ſe reficiat: vt ſic in via roborata: quādoqꝫ ad hoc quod diu cōcupiuiperueniat. Sunt quippe nōnulli qui dūom̄ia inuiſibilia faſtidiūt: mentem in celeſtia erigūt. Et quia in infimis nihil quodeis dulceſcat conſpiciūt: totum cor ad ſuperna mādata conuertūt. Hi ab omnibusmalis moribus ſe exuūt: cenſum mūdi cūcupiditatibus contempnūt: ſpe ad inuiſibilia tendūt: ⁊ quo ampliori deſiderio illis inherent: eo magis ac magis moleſteincorruptionē ferunt quā habent. Hi nimirū per deſertum aſcendūt: quia dum inhoc mūdo inter temptatiōes viuunt: quoamplius dum hic morant̉: deſeri metuūt:fortius iſta deſerāt: ⁊ ad illa gradiunt̉: inquibus cū fuerint: nihil amplius qd̓ eosammoueat: iam timebūt. Bene autē ſicut virgula fumi aſcendere dicunt̉: quia⁊ odore bone fame: et ſubtilitatē mentishabere dicunt̉: non autē quarūlibet rerūfumus iſte dicit̉: ſed ex aromatibus mirrhe ⁊ thuris: ⁊ vniuerſi pulueris pigmētarij exiſtere declaratur. Mirrha quippemortuoꝝ corpora condiunt̉ ne putreſcāt:thura vero accendunt̉: vt redoleāt. Pemirrhā ergo carnis mortificatio deſignatur. Per thus vero orationū mūdicia intelligit̉. Sancta igit̉ anima dum carnemſuam a putredine vicioꝝ mortificat: dumom̄es mundi voluptates per continentiāabnegat: quaſi mirrham mortuo corporiadhibet: vt poſt iudiciū a corruptiōe eterna ſanū permaneat. Cum vero ſe ad celeſtia maiori deſiderio accendit: ⁊ a cordiscubiculo om̄es ſuperfluas cogitatōes feruenter abijcit: quaſi thuribulū cor ſuū coram deo facit. In quocū per dilectionēvirtutes cōgregat: quaſi carbones in thuribulo coaptat: in quo ſeip̄am mens in cōſpectu dei igne charitatis accendat. Dūferuentes ⁊ mūdas oratiōes ad deū emittit: quaſi fumū aromatū ex thuribulo educit: vt coram dilecto ſuaue redoleat: ⁊ ꝓximos quoſqꝫ ad eius amorē per bona exempla concitare nō deſinat. Sed notandū ꝙ nō ait: vniuerſi pigmēti: ſed vniuerſi pulueris pigmētarij. Pigmenta qͥppefacimus: qn̄ virtutes cōgregamus in corde. Quando vero ip̄as noſtras virtutesper ſingula queqꝫ opera diligētius retractamus: ne quid in operibus noſtris incultū remaneat: ne inter virtutes viciū lateat: tūc proculdubio vnguenta virtutuꝫquaſi in puluerē tundimus: vt eo mūdiora ſint opera noſtra: quo ſubtilius ea abom̄i ſubreptione vicioꝝ diſcernere nō ceſſamus. Huiuſcemodi mentes dilecto ſuodelectabiles ſe per eius gratiā faciūt: etdum ab om̄i mūdano ſtrepitu ſe diuidū:locū in quo ſponſus requieſcat: in ſeipſiscomponūt. De qua requie ſubdit̉:¶ En lectulū ſalomonis ſexaginta fortes ambiūt ex fortiſſimis iſrael.Salomon quippe pacificus interpretat̉.Quid ergo per ſalomonē: niſi xp̄us intelligit̉: de quo ſcriptū eſt. Ipſe eſt pax noſtra: qui fecit vtraqꝫ vnū. Salomoni ergo lectulū facimus: quādo a mūdi ſollicitudinibus om̄ino ceſſamus: dū in ſolo deſiderio xp̄i libenter pauſamus: eiqꝫ vt nobiſcū pauſet cor ab om̄i terrena cupiditate mūdamus. Denarius autē numerus ſiper ſenariū numerū multiplicet̉: nimirūſexaginta complent̉. Per denariū itaqꝫdecalagū legis accipimus. Per ſenariūautem totū hoc tempus intelligimus: qd̓ſex diebus operatorijs volui videmus.Per ſexaginta igit̉ fortes oēs perfectos:
