Seite
ſuper Cantica canticorum Cap. III qui fuerunt ante nos in eccleſia intelligi­mus: qui dū decē precepta legis quo ſpi­ritualius eo fortius in ſex diebus cōple­uerūt: quaſi ſexagenariū numerū perfece­runt. Hi lectulū ſalomonis ambiūt: quia mentē ſanctam. in qua xp̄us pauſat ver­bis ⁊ exemplis muniūt: quibus ab aditu mentis venientes hoſtes repellūt: dum ip̄am mentē exemplis ſuſtinent: ſcriptis erudiunt. Hi tenent gladios: ⁊ ad bel la doctiſſimi exiſtunt. Quia dum ad verbū dei opere cōplent: quod corde ſciūt: magis ac magis ſemper docti hoſtem ſuū demonē: ſcilicet ſapien­tia ⁊ fortitudine vincūt. Per gladiū em̄ verbū dei deſignat̉. Per manus aūt qui bus gladios tenent: ip̄a opera figurant̉. De quibus bene ſubditur. N Uniuſcuiuſqꝫ enſis ſuper fe­mur ſuum: propter timores no­cturnos. Quid per enſem: niſi rigore cōuerſatio nis? Et quid per femur: niſi carnis appe­titus accipimus: Electi ergo quiqꝫ qui iā ad perfectionē vite profecti ſunt: ſemper enſem ſuper femur ſuū ferunt: quia rigo­re cōuerſationis appetitū carnis aſſidue frangūt:ne hoſtis quē in nocte huius mū timent: repente veniēs mollem aditū in­ueniat: ⁊ per voluptatis molliciē: eo faci­liꝰ quo voluptuoſiores inuenerit: ad gra­uiora peccata perducat. De laude itaqꝫ ſa lomonis adhuc ſubdit̉ cum dicit̉: Ferculū fecit ſibi rex ſalo­mon de lignis libani. Colum­nas eius fecit argēteas: reclina­toriū aureū: aſcenſum eius pur­pureū: media charitate ꝯſtruit propter filias hieruſalē. Ligna libani imputribilia eſſe aſſerun­tur. Ferculū fecit ſibi rex ſalomon de li­gnis libani: quia ſcd̓m preſciētie ſue gra­tiam: xp̄s ſanctā eccleſiā de ineternū per­manſuris ſanctis cōſtrinxit. P Colunpnas eius fecit ar­genteas. Quia eidem eccleſſe predicatores de dit: qui ⁊ vt etiam exemplis ſuſtentarēt: magna iuſticie. rectitudine roborauit: et vt predicatiōibus erudirent: nitore elo­quij quaſi ſplēdore argenti decorauit. Ꝙ Reclinatoriū argēteū fecit. Quia dū in cordibus perfectoꝝ reſplen duit: eis diuinitatis ſue potentiā per con templationē oſtēdit. In qua cōtemplatio ne duꝫ eis pulchritudinē celeſtiū gaudio rum mōſtrauit: quaſi reclinatoriū ex auro eis cōpoſuit: quia locū in quo ſe refocillā tes requieſcāt: appoſuit. Quod reclina­toriū bene aureum eſſe dicit̉: quia melior eſt ſapientia cūctis oꝑibus: ⁊ omnia que deſiderant̉ ei nō poſſunt comparari. Ad hoc reclinatoriū multis laboribus perue­nit̉: multis tribulatiōibus aſcendit̉. Ita vt ſi neceſſe fuerit etiā ſanguis effūdi per­mittat̉. Ideo aſcenſus recte purpureus eſſe dicit̉. Duꝫ em̄ ſancti quiqꝫ martyres ꝓpter vitaꝫ eternā corpora ſua ad ſuppli cia tradiderūt. Dum flagella eculeos: ig­nes: gladios ⁊ alia innumerabilia tormē ta patienter pertulerūt: nōne ad reclinato riū iſtud ad beatā ſcꝫ vitam per aſcenſum purpureum aſcenderūt? Sed nos miſeri quid agimus: qui in hoc ferculo colūpne argentee nō ſumus: quia ſanctā eccleſiaꝫ nec exemplis ſuſtē tamus: niſi predicatio ne docemus. In ea reclinatoriū aureū nō habemus: quia terrenis cogitatiōibus in uoluti: ad ſplendorē ſapientie per cōtem­plationē non aſſurgimus: aſcenſum pur­pureū nec cognoſcimus: quia voluptati­bus vacantes: labores ⁊ perſecutiōes pro eterna beatitudine ferre recuſamꝰ. Con­ſolat̉ nos aliquantulū quod de hoc fercu lo ſubditur. R Media charitate conſtruit: propter filias hieruſalem.