ſuper Cantica canticorum Cap IIII martyrū intelligimus: quia dum fidem xp̄i in ſuperabiliter tenuerūt: eos teſtimo niū veritati etiā per mortē ſuā perhibuiſ­ſe ſcimus. Grex itaqꝫ ille caprarū de mon­te galaad aſcendit: quia populus eccleſie eo magis fide ſe ad eterna ſuſpendit: quo fortius ſanctos martyres eidem fidei teſt. moniū perhibuiſſe ſciuit. Sequit̉. Dentes tui ſicut grex conſa­: que aſcenderūt de lauacro.) Sicut per oculos predicatores intelli­gunt̉: quia per eos eccleſia illuminat̉ ſimi liter dentes eiuſdem poſſunt dici: quia per eos infideles conſumūtur: paruuli nutriūtur. Dentes quippe ſancti predi­catores vocant̉: quia dum ſanctā ſcriptu­ram exponēdo minoribus fratribus eluci dant: quaſi panē paruulis: tanꝙͣ matres filijs comaſticant quo infirmi ad fortiora cōualeſcant. Hi nimirū bene ſicut grex tē­ſarū que aſcenderūt de lauachro eſſe dici tur. quia dum ſe a peccatis om̄ibus in ba­ptiſmo ablutos eſſe recordantur: libenter onera mūdi deponūt: vt ad celeſtia conſe quēda predicāda: quo liberius: eo faci­lius gradiunt̉. De quo ſubdit̉. D Omnes gemellis fetibus: ſterilis non eſt inter illas. Gemellos fetus om̄es ſancti predicato­res habēt: quia duꝫ in duobus preceptis charitatis ceteros homines ſupereminē­geminā dilectionē predicāt: in eo duos populos iudaicū gentilem gignere non ceſſant. Inter quos nullus eſt ſterilis: qꝛ profecto predicator eſt dicendus: ſi fili os ſpirituales gignere ꝯtempnit. De qui bus adhuc ſubdit̉: Sicut vita coccīea labia tua eloquiū tuum dulce. Idem predicatores labia eccleſie dicun tur: quia nimiꝝ per eos populis precepta vite loquit̉. Qui bene ſicut vita dicunt̉: quia dum fluxas cogitatiōes in cordibus hominū ſuis predicatiōibus reſtringunt: quaſi ſparſos crines ne immoderate de­fluant reprimūt. Sed quid eſt tan­tum vite: ſed coccinee comparant̉: niſi qꝛ per coccū flamma charitatis intelligitur: quia illi ardent per eos alij accendunt̉: per quos eloquiū ſancte eccleſie dulcora­tur: quia dum que dicūt faciūt: predicatio nes ſuas hominibus quaſi ſapidas eſtas apponūt. Sequitur. Sicut fragmen mali pomi­ita gene tue: abſqꝫ eo quod intrī ſecus latet. Quod per genas eccleſie: niſi ip̄os pre dicatores intelligimus: quia in popu­lis: vt eis proficiāt eminent: quaſi in facie eccleſie manifeſti apparēt. Per malū au­tem punicum ipſa eccleſia deſignat̉: quia multos populoſ in vnitate fidei nutrit quaſi multa grana ſub vno cortice ſtrīgit: quia grana diuino ſeruitio ceteris for­tius affligūt: dum ſe vt om̄ia mūdana cō­tempnūt: dum volūtates ſuas abnegant: vicia ſua om̄ino mortificāt: ceteros ex­tollant: ſeip̄is humiliāt: dum per exem pla ſua ceteros nutriūt quaſi fracti aꝑti ſe cibos offerūt. Sed ꝙͣuis magna ſint extrinſecus apparēt: maiora tamen in oc­culto retinent: que diuini oculi ſoli vidēt Ideo ſubiūctum eſt. Abſqꝫ eo quod in­trinſecus latet. Sequit̉. G Sicut turris dauid collum tuum: que edificatur cum pro­pugnaculis. I Collum quippe extendimus: quando longius ꝓſpicere volumus. Propter ali ud ergo ſancti predicatores oculi: ꝓpter aliud dentes: propter aliud autem gene: collum: propter aliud conuenienter vo­cantur. Bene igitur ſicut turris dauid: collum ſancte eccleſie dicitur: quia ſan­cti predicatores procul venientes hoſtes ſancte eccleſie ſpeculantur: et fortiter re­ſiſtunt: ſi quid in eo ledere conantur li­bere terrena deſpicientes: celeſtia con­templantur. Collum ergo propter hoſtiū ſpeculationē: turris vero dauid propter