ſuper Cantica canticorum Cap. IIIIſe extendit: nihilqꝫ boni agit: niſi ea intētiōe vt ad celeſtia que diligit: qn̄qꝫ peruenire poſſit. Bene igit̉ odor veſtimentoꝝeius ſicut thuris eſſe perhibet̉: qꝛ in om̄idus operibus ſuis orat: dū perueniēdi intentiōe ea que vt bona operat̉. Sequit̉.¶ Ortus concluſus ſoror mea:ortus cōcluſus: fons ſignatus.Ortus ſancta eccleſia exiſtit: qꝛ dū populos multoſ in fide gignit: quaſi fores pulchros bona terra emittit Qui ortus ꝯcluſus bene eſſe dicit̉: qꝛ charitatis vallo circūquaqꝫ munit̉: ne inter numerū electoꝝreprobus aliquis ingrediat̉. Unaqueqꝫaīa ſancta etiā ortus cōcluſus eſſe intelligit̉: qꝛ duꝫ bona ſua intentiōe vite eterneabſcondit: dū humanas laudes oīno contempnit: ip̄a bona intentiōe ſe circūſepit:ne ad interiora rapiēda hoſtis antiquusirrūpere poſſit. Fons etiā dicit̉: qꝛ dū celeſtia aſſidue cogitat dū ſcientiā ſcripturaꝫſemꝑ in ventrē memorie cōgregat: quaſiaquas viuētes ſancta mēs in ſe gignerenō ceſſat: quas ſitiētibus ꝓximis preberevt reficiant̉: valeat. Unde ſcriptū eſt dicēte dn̄o: Qui biberit ex aqua quā ego dabo ei: nō ſitiet ineternū. Sed aqua quamego dabo ei: fiet in eo fons aque ſalientisin vitā eternā. Et alibi Qui credit in meſicut dicit ſcriptura: flumīa aque viue fluent de ventre eius. Sed cur dicit̉ fons ille ſignatus: niſi qꝛ ſenſus ſpūalibus mentibus indignis abſcondit̉. In fideli enimhoī a dn̄o dicit̉. Spūs aūt vbi vult ſpirat⁊ vocē eius audis: ⁊ neſcis vnde veniat:aūt quo vadat. Et iterum ſcriptum eſt.Signatū eſt ſuper nos lumen vultus tudn̄e. Quod em̄ ibi lumē ſignatū: hoc hicꝓculdubio fons ſignatus eſſe perhibet̉.Sanctus em̄ ſpiritus mentē quā replet ⁊illuminās irrorat: ⁊ irrorans illuminat: ⁊vt de luce eius videat quid appetat: ⁊ derore refrigeret: ne caleſcat. Sequit̉v ¶ Emiſſiones tue paradiſusmalorum punitorum: cum pomorum fructibus.¶ Quid emittit ſancta eccleſia niſi cū ſanctis operibus ſancta verba quibus filiosgignit ⁊ nutrit. Quorū dū alios vſqꝫ admartyriū perducit. Alios in ſancta cōuerſatiōe erudit. Hos ſanguine martyrij rubentes ad eternā patriā tranſmittit: illosvero in ſanctis operibus viuentes proximis in exemplū ſanctitatis tradit. Quidaliud ꝙͣ punica ⁊ pomoꝝ fructibus emittitur: Mala punica em̄ ſub rubeo corticemultitudinē granoꝝ continent. Fructusvero pomoꝝ in ſe refectōis dulcedinē habent. Sic ſic martyres dū ſub igne laborant: dū pro xp̄o ſanguinē exterius fundere nō dubitāt: multitudinē virtutū interus ſibi cōgregant in mente. Sancti etiaꝫquiqꝫ qui in pace eccleſie viuūt: fructuspomoꝝ gerūt: quia dū ſancta opera faciūtproximis exempla tribuūt: quoꝝ exhibitione quos ſe ſequi volūt: reficiūt. Quotquot em̄ ſunt in eccleſia ſancti: ſiue ignepaſſionis ardeāt: ſiue in pace eccleſie quiſcentes ſuccreſcāt: ſanctarū virtutū odorētanꝙͣ ſuauitatis paradiſum ⁊ deliciaꝝ cōſtruere in ſe dū viuūt non ceſſant. Cuiusparadiſi vbertatē demōſtrat: dū ſub voceſponſi per arbuſtoꝝ nomina quaſqꝫ virtutes deſignat dicens:¶ Cipri cum nardo: nardus ⁊crocus: fiſtula ⁊ cynamomū cuꝫvniuerſis lignis libani: mirrha⁊ alie cum omnibus primis vngentis.Quid em̄ per has diuerſas aromatū ſpecies deſignat̉: niſi ſanctarū virtutū odor ⁊profectus qui in ſanctis habetur: Ex hisquippe ſpeciebus regalia vngenta conficiunt̉: ex his corpoꝝ ſanitates inueniant̉Bene igitur virtutes animarū deſignāt:quibus congregatis ⁊ confectis: ⁊ bonisodor opinionis egredit̉: ⁊ egris animaꝝcompetēs ſanitas reperitur. Sed adhuclaus eccleſie a ſponſo repetitur: cum ſubditur.
