ſuper Cantica canticorum Cap. VI denariū ducimus ad octoginta venimꝰ Per decē autē decalogus ſicut dictū eſt ſignificat̉. Per octo vero reſurrectio qͥa octauo die redēptor noſter reſurrexiſſe ꝓ­batur. Predicatores vero ⁊ſi falſi ſunt deſideriū. ſcripturā tamē diuinā reſur­rectionē quā credimus manifeſtāt ver­. Si enī aliud predicarēt. predicatores inter xp̄ianos eſſent de quibus in euā gelio ait. Suꝑ cathedrā moyſi ſederunt ſcribe phariſei que dicūt: facite que aūt faciūt facere nolite. Sed qꝛ falſorū ve rorū predicatorū exhortatiōe plurimi ad fidē veniūt electis multi intrāt quia ad ſortē electorū ꝑtingunt ſubdit̉. I Et adoleſcentularuꝫ non eſt numerus. enī ſcriptū ſit. adoleſcētia iuuētus vana ſūt. Quid adoleſcētulas has niſi vagas aīas ītelligimꝰ: vana hꝰ mū­di ſectant̉ que diligūt numerū electorū ex cedūt. De quibꝰ pſalmiſtā dicit̉. Annū ciaui locutꝰ ſū. multiplicati ſūt ſuꝑ nu­merū. Qd̓ enī electorū numerꝰ apud deū ſit cōſtitutꝰ manifeſtat apl̓us paulꝰ ait. Nouit dn̄s qui ſūt eiꝰ. Et ſemetip̄ꝫ dn̄i ait. Ego ſcio quos elegerim. Quos quia imꝑfecte ſcit ſꝫ ꝑfecte nouit. ꝓculdu­bio numeꝝ ī quo eligunt̉ cognoſcit. De quibꝰ paulū dr̄. Quos enī p̄ſciuit p̄­deſtinauit ꝯformes fieri īmaginis filij ſui Bn̄ ergo adoleſcētularū ē numerꝰ: qꝛ vanitatē ꝙͣ diligūt in numerū electo currūt extra remanētes qͣſi in cogni tionē diuinā veniūt. Quibꝰ ip̄a veri­tas ī futuro iudicio dictura ē. Neſcio voſ diſcedite a me oēs oꝑamini iniqͥtatem. Sꝫ reprobi mūdana querūt ml̓tipli­ces cupiditates aīm diuidūt. ſcā q̄libꝫ aīa in numerū electorū ſe ſtrīgit. multaqꝫ vi­det faſtidiēs vnū qd̓ videt ardēter ap­petit. qd̓ ꝙͣdiu tenet ī fide ſe nutrit. in charitate ſe vnit. Et id qd̓ vnū idip̄­ē ſequit̉. de hmōi multis vna eccleſia effi cit̉ de qua ſpōſum dicitur. Una eſt colūba mea. ꝑfecta mea. vna ē matris ſue. electa ge nitricis ſue. Mater nr̄a ē regeneratrix gr̄a apd̓ quā vna colūba eligit̉ qꝛ illos ſolos colligit. in ſimplicitate ꝑmanēt ab vnitate non ſcindunt̉. Multi qͥppe fideles ī idip̄m intēdūt. vno deſiderio xp̄i ſe inuicem nutriūt. habētes cor vnū aīam vnā ī charitate ſe vniūt ex multꝭ mēbrꝭ vnū cor pus efficiūt. Oēſqꝫ ī vnitatis ſimplicita­te viuētes vna colūbā exiſtūt. ſola ꝑfctā electa genitrici ſue dr̄ qꝛ extra hāc ſolā gr̄a fauēte nutrit de qua bene ſubditur. Uiderūt filie ſyon bea tiſſimā predicauerunt. regine et cōcubine laudauerunt eam. Syon filie ſūt eccl̓ie: vitā eternā in hac carne ꝯtēplant̉: a peregrināte eccl̓ia ad regnātē eccleſiā erigunt̉ Uidēt filie ſy on colūbā btīſſimā p̄dicāt qꝛ ſcē aīe duꝫ ꝟtutes eccl̓ie ſpectāt ī laudē ꝓrūpūt ad eiꝰ btītudinē inhiāt. Sctā qͥppe eccleſia gr̄a genitrice nutrit̉. fide erudit̉. carne ſui ſpōſi paſcit̉ ſanguīe lauat̉. ſcriptura di­uina ſaginat̉. Hmōi robuſta nutrimētꝭ de mones expugnat: vitia ſuffocat. carnē do­mat ſpm̄ roborat: vitā expectat. Hec oīa cūqꝫ aſpicit recte ī āmirationē ꝓtinꝰ aſſur git. btīſſimā ꝓnūciat qꝛ videt ad ꝙͣtam gloriā tot ꝟtutes exurgat. Cuꝫ reginis et ꝯcubine laudāt qꝛ ſi oꝑibꝰ falſi p̄dica tores exiſtūt ſermonibꝰ tn̄ eadeꝫ veri populis oſtēdūt. De quibꝰ ip̄a ꝟitas di­cit. Populꝰ hic labijs me honorat cor āt eorū lōge ē a me. qd̓ aꝑte māifeſtat ite dicit. Dictis ꝯfitent̉ ſe noſſe deū factis āt negāt. Sācti enī viri dictis factꝭ deū ꝯfitent̉ qꝛ qd̓ credūt faciūt ad bona fa ciūt etiā alios ſermonibꝰ exēplis trahūt quorū ꝟtutibꝰ aduerſarij ad fidē excitāt̉ ī eis puritatē fidei: ꝯſtātiā oꝑis ad mirant̉. Un̄ ſynagoga ad fidē erigit̉ in eccl̓ia ſint merita fidei admirās contē plat̉ dicens. M Que eſt iſta: que ꝓgredit̉