ſuper Cantica canticorum Cap. VI denariū ducimus ⁊ ad octoginta venimꝰ Per decē autē decalogus ſicut dictū eſt ſignificat̉. Per octo vero reſurrectio qͥa octauo die redēptor noſter reſurrexiſſe ꝓbatur. Predicatores vero ⁊ſi falſi ſunt ꝑ deſideriū. ſcripturā tamē diuinā ⁊ reſurrectionē quā credimus manifeſtāt ꝑ verbū. Si enī aliud predicarēt. predicatores inter xp̄ianos nō eſſent de quibus in euā gelio ait. Suꝑ cathedrā moyſi ſederunt ſcribe ⁊ phariſei que dicūt: facite que aūt faciūt facere nolite. Sed qꝛ ⁊ falſorū ⁊ ve rorū predicatorū exhortatiōe plurimi ad fidē veniūt ⁊ cū electis multi intrāt quia ad ſortē electorū nō ꝑtingunt iō ſubdit̉. I ¶ Et adoleſcentularuꝫ non eſt numerus. Cū enī ſcriptū ſit. adoleſcētia ⁊ iuuētus vana ſūt. Quid ꝑ adoleſcētulas has niſi vagas aīas ītelligimꝰ: q̄ dū vana hꝰ mūdi ſectant̉ que diligūt numerū electorū ex cedūt. De quibꝰ ꝑ pſalmiſtā dicit̉. Annū ciaui ⁊ locutꝰ ſū. multiplicati ſūt ſuꝑ numerū. Qd̓ enī electorū numerꝰ apud deū ſit cōſtitutꝰ manifeſtat apl̓us paulꝰ qͥ ait. Nouit dn̄s qui ſūt eiꝰ. Et ꝑ ſemetip̄ꝫ dn̄i ait. Ego ſcio quos elegerim. Quos quia nō imꝑfecte ſcit ſꝫ ꝑfecte nouit. ꝓculdubio ⁊ numeꝝ ī quo eligunt̉ cognoſcit. De quibꝰ ꝑ paulū dr̄. Quos enī p̄ſciuit ⁊ p̄deſtinauit ꝯformes fieri īmaginis filij ſui Bn̄ ergo adoleſcētularū nō ē numerꝰ: qꝛ dū ꝑ vanitatē ꝙͣ diligūt in numerū electo rū nō currūt extra remanētes qͣſi in cogni tionē diuinā nō veniūt. Quibꝰ ip̄a veritas ī futuro iudicio dictura ē. Neſcio voſ diſcedite a me oēs qͥ oꝑamini iniqͥtatem. Sꝫ dū reprobi mūdana querūt ⁊ ml̓tiplices cupiditates aīm diuidūt. ſcā q̄libꝫ aīa in numerū electorū ſe ſtrīgit. multaqꝫ videt faſtidiēs vnū qd̓ nō videt ardēter appetit. qd̓ ꝙͣdiu nō tenet ī fide ſe nutrit. in charitate ſe vnit. Et dū id qd̓ vnū ⁊ idip̄ē ſequit̉. de hmōi multis vna eccleſia effi cit̉ de qua ꝑ ſpōſum dicitur. ¶ Una eſt colūba mea. ꝑfecta mea. vna ē matris ſue. electa ge nitricis ſue. Mater nr̄a ē regeneratrix gr̄a apd̓ quā vna colūba eligit̉ qꝛ illos ſolos colligit. qͥ in ſimplicitate ꝑmanēt ⁊ ab vnitate non ſcindunt̉. Multi qͥppe fideles dū ī idip̄m intēdūt. Dū vno deſiderio xp̄i ſe inuicem nutriūt. dū habētes cor vnū ⁊ aīam vnā ī charitate ſe vniūt ex multꝭ mēbrꝭ vnū cor pus efficiūt. Oēſqꝫ ī vnitatis ſimplicitate viuētes vna colūbā exiſtūt. q̄ ſola ꝑfctā ⁊ electa genitrici ſue dr̄ qꝛ extra hāc ſolā gr̄a fauēte nutrit de qua bene ſubditur. ¶ Uiderūt eā filie ſyon ⁊ bea tiſſimā predicauerunt. regine et cōcubine laudauerunt eam. ¶ Syon filie ſūt eccl̓ie: q̄ dū vitā eternā in hac carne ꝯtēplant̉: a peregrināte eccl̓ia ad regnātē eccleſiā erigunt̉ Uidēt filie ſy on colūbā ⁊ btīſſimā p̄dicāt qꝛ ſcē aīe duꝫ ꝟtutes eccl̓ie ſpectāt ī laudē ꝓrūpūt ⁊ ad eiꝰ btītudinē inhiāt. Sctā qͥppe eccleſia gr̄a genitrice nutrit̉. dū fide erudit̉. carne ſui ſpōſi paſcit̉ ſanguīe lauat̉. ſcriptura diuina ſaginat̉. Hmōi robuſta nutrimētꝭ de mones expugnat: vitia ſuffocat. carnē domat ſpm̄ roborat: vitā expectat. Hec oīa q̄ cūqꝫ aſpicit recte ī āmirationē ꝓtinꝰ aſſur git. ⁊ btīſſimā ꝓnūciat qꝛ videt ad ꝙͣtam gloriā ꝑ tot ꝟtutes exurgat. Cuꝫ reginis et ꝯcubine laudāt qꝛ ⁊ ſi oꝑibꝰ falſi p̄dica tores exiſtūt ſermonibꝰ tn̄ eadeꝫ q̄ ⁊ veri populis oſtēdūt. De quibꝰ ip̄a ꝟitas dicit. Populꝰ hic labijs me honorat cor āt eorū lōge ē a me. qd̓ aꝑte māifeſtat dū ite rū dicit. Dictis ꝯfitent̉ ſe noſſe deū factis āt negāt. Sācti enī viri dictis ⁊ factꝭ deū ꝯfitent̉ qꝛ qd̓ credūt faciūt ⁊ ad bona q̄ fa ciūt etiā alios ſermonibꝰ ⁊ exēplis trahūt quorū ꝟtutibꝰ aduerſarij ad fidē excitāt̉ dū ī eis ⁊ puritatē fidei: ⁊ ꝯſtātiā oꝑis ad mirant̉. Un̄ ⁊ ſynagoga ad fidē erigit̉ cū in eccl̓ia q̄ ſint merita fidei admirās contē plat̉ dicens. M Que eſt iſta: que ꝓgredit̉