eſt ꝓp̓m. ⁊ eſt h̓ ſacram̄ti nomē Seruū aūt ih̓uxp̄i ſe ꝓfitens apl̓s a lege factorum. ſe exutūoſtēdit utrūqꝫ nom̄ ponēdo.i. ih̓u xp̄i. mīa dei⁊ hoīs ꝯͣ hereticos ꝑſonā eē teſtat̉ ne alium q̄ꝫih̓m. alterū vero xp̄m ſuſpicaremur fuiſſe. ſꝫunū ⁊ eūdē ſciremꝰ eē ſeq̓t̉. Vocatꝰ apl̓s. Ecce dignitas adqͣꝫ ꝓmotꝰ ē Ecce de humili factus ē altꝰ. ac ſi illis ſuꝑbis qͥbꝰ ſcribebat dice̓tEx ſeruo ⁊ humili fecit me deꝰ apl̓m ⁊ ſublimē ita ⁊ uos huāes ſtate ⁊ ex altemini. Qui. nſe humiliat exaltabit̉. Gr̄am uero ꝯmēdās. n̄ſimplicit̓ ait: apl̓s: ſꝫ ⁊ poᵗ: uocatꝰ: qͣi non a ſeueniēs tāꝙͣ ſibimet honorē ſumeret. ſꝫ a do uocatꝰ ē apl̓s.i. ad apl̓atu ⁊ et̓na electōe q̓ eſt ẜꝓpoſitū ⁊ temꝑali miſſione. qͣa xp̄o miſſi ſuntexqͣ ⁊ apl̓i uocati ſūt. Nam ſic̄ grece angl̓i latine nūcij uocātur jta grece apl̓i. latine miſſi l̓legati appellant̉: ul̓ uocatꝰ..i. dictus ab oībꝰ excellēcia ⁊ pͥuilegio noīs. Sicut excellent̉ cumdicit̉ urbs ītelligit̉ roma. ſeq̓t̉: Segregatꝰ ineuāgl̓iū dei. Ecce officiū. q. d. paulꝰ. dico: ſegiAnbꝰ gatꝰ..ra doctrīa ſcribaꝝ ⁊ phariſeoꝝ. ⁊ ab ut̓o ſinagoge. ubi locū doctoris habebat. utpoteAnibꝰ phariſeꝰ ſeꝑatꝰ: In euāgl̓iū dei p̄dicādū. Etdicit̉ ꝯͣ iudeos h̓. a qͦꝝ lege biſſimulauit ut xp̄p̄dicaret. qui ꝙ lex non potuit credentes iuſtiAymo ficaret. vl̓ ſegre:.i. a grege ſeꝑatꝰ.ſ. ab alijsapl̓is nō mēte. ſed corꝑe. Vnde ſpiritꝰ ſanctusIn actibꝰ apl̓oꝝ ait. ſegregate michi paulumet barnabā in opꝰ ad qd̓ aſſūpſi eos. ut.ſ. p̄dicent nomē meū in gentibꝰ. Vnde ⁊ h̓ addit: InAymo euangl̓iū.ſ. p̄dicandū in gētibꝰ. deſtinatꝰ eſt. n̄apl̓s gētibꝰ tocius orbis p̄dicator. at reliquiAmbe ſingulis prouincijs facti ſunt legati ⁊ predicaAymo tores. Eſt autem euangelium bona annūciacōEuangelium em̄ grece latine bonum. angelusnuncius inde euangelium bonum nuncium. uelbona annunciacio. Cā vero eſt de his que ad fidem katholicam. ⁊ bonos mores pertinent. Cūdico dei. q. non ab homine in uentum ſꝫ diuinainſpiracione reuelatum. Sequit̉.Vodante promiſerat per prophetas ſuos. in ſcripturis ſanctis. de filio. ſuo¶ Quod ante. h̓ eſt conmendacio negocij i. euangelij. quod cōmendat. iiij modis. a. temporis antiquitate. ab auctore. a teſtibus. a materia. A temporis vero antiquitate ⁊ ab auctore ſimul conmendat. ſic dicens: Quod: euangeliūante. conplecionem: promiſerat: gratis deus pater non venit ut ſubiciunt. ſed longe ante promiſſum ⁊ prenunciatum. Vnde meuangelio johannis. In hoc verbum verum eſt quia aliuseſt qui ſemine ⁊ alius eſt qui metit. Promiſerat: dico: per prophetas. Vnde jeremias aitAymo Ecce dies veniunt ⁊ conſumabo tempus nouūſuper domum iſrahel. ⁊ ſuper domum uia ⁊item. feriam inquit uobiſcum pactum ſempiternum. Idem ⁊ ali qui non ex ſe ſed ex deo magni ſunt. ut non ex ſe mandatum loquerentur ſꝫex deo ueritatem. Ecce quam uera ⁊ magnifica promiſſio. Nemo enim rem uilem magnisprecurſoribus nunciat. ⁊ ad maiorem confir Ambꝰmacionem addit: In ſcripturis. q. nō modo promiſerat uerbis. ſed eciam in ſcripturis ne daretur obliuiōi. Et ad cumulum vere proteſtacionis addit. ſanctis. non. ethnicis. Sancte ſūtquia uicia dampnant. ⁊ ſacramentum vnnusdei ⁊ incarnacōnis filij dei continent Scripturis dico factis non de quibuſcumque. ſed defilio. quia omnes ad filium ducunt. de filio diconon adoptiuo: ſed ſuo: ſcilicet proprio ⁊ ſibi cōſubſtanciali. coeterno. coequali. ⁊ eſt hec conmendacio. a materia.Vi factus eſt ei ex ſemine dauid ſecundūcarne i¶ Qui factus eſt ⁊ cetera. Ecce conmendacioauctoris. quem cōmendat quatuor modis. Aborigine ibi: Ex ſemine dauid a uirtute ibi. Quipredeſtinatus eſt filius dei r.u. ⁊ cetra a gracia ubi. ſecundum ſpiritum ſanctificacōis a lib̓alitate. ibi: per quem accepimus graciam. ⁊cͣ. q̄.ſcripture ſancte agunt de filio. qui filius factuseſt ei ſcilicet deo patri..i. ad honorem eius factus dico.i. tantum. ſecumdum carnem. non ſecundum diuinitatem. hoc dicit. ne putetur ho Auꝰmo tantum. ſcd̓m carnem. dicendo namque eūfactū īnuit alteram eſſe naturam. ẜ qͣꝫ eſt infectus.ſ. diuinam. Cum namqꝫ qui erat dei filius Anbꝰẜm ſpm̄ ſanctum.i. ſcd̓m deum quia deꝰ ſpirituˢeſt. ⁊ ſine dubio ſanctꝰ eſt. factum dicit ẜ carnēiuxta illud. et verbū caro factū ē. ut iā vnꝰ ſitdei ⁊ hoīs filiꝰ ih̓s xp̄s. Qui factus ē ẜcarnē.oꝑe ſpūs ſct̄i. de uirgine.i. natus. ubi occurrit̉ Auꝰ īīpietati he̓ticoꝝ qͥ obtuſo corde h̓ capitl̓m n̄ īte eod̓ adligētes xp̄m tm̄ hoīeꝫ accipiūt diuinitatē u̓o n̄ roma.ī eo ītelligt̉. Addēdo em̄ ẜ carnē ẜuauit diui Auꝰnitati ſuā digītatē qͣ xꝰ v̓bū d̓i ē. ꝑ qd̓ fct̄a ſūtoīa. Nō ē.n. fct̄ꝰ ẜ id ꝙ v̓bū dei ē. Omīa.n. ꝑip̄m fct̄a ſūt. nec fie̓i cū oībꝰ poſſet ꝑ q̄ꝫ factaſūt oīa neqꝫ an̄ oīa fct̄ꝰ ē. ut ꝑ eū fierēt oīa. iōqꝫ apl̓s eum factū dice̓t. xp̄m addidit. ẜ carneut ſcd̓m v̓bū ꝙ ē filiꝰ dei nō factū a deo ſed natum eē mōſtraret. Factus autem ſine dubio ē Orig̓id quod pͥus non erat ſcd̓m carnē ſecūdum dūvero erat pͥus ⁊ non erat. qn̄ nō erat. factus Caſſ. īē at̄ ut ita dixerim hūanatus d̓s. q̓ ec̄ ī aſſūp pͣſ. lj. ⁊cione carnis deus eſſe non deſtitit. in cōuertibilis manens aſſumpto cōuertibili homnnie naturam ſuam non minuens. hominis aſſumpta natura. Scd̓m carnem ergo ex ſeminē dauid fac Aug̓tus eſt. deus aūt ante ſecula ex deo natus eſt li. 3. det̓Qui ergo erat. factus ē. ſꝫ quid eſt erat. quid aꝰ ꝯͣ heeſt factus. Verbum erat filiꝰ dei erat filiꝰ hoīˢ aꝰ ī eofactus eſt. deus erat. homo factus ē. ſuſcepit humanitatem. non amiſit diuinitatem factus huī 4ꝰ d̓ fi.lis manſit ſublimis. dei gͦ filiꝰ fct̄s ē hoīs filiꝰ ad pet.
