Anibꝰ ¶ Nunc vero vteriꝰ n̄ habēmus locū.i. cāni morandi. in hys regionibꝰ cupiditatē aūt ve. ad vos ha. ex multis iā p̄ce. annis. cū cepo ꝓficiſci in hyſpaniā. hoc iō dicit. qꝛ ⁊ hos p̄occupare feſtinat ⁊ qꝛ ad illos difficile iter fuit pſeudo apl̓is iō tardare licuit. Cū inꝙͣ illuc ꝓficiſci cepo ſpero. q. ex me nil poſſū ſꝫ in dei mīa: ſꝑ qd̓ iudeā vos.ſ. p̄t̓iens; qꝛ n̄ indigetis longāa mora. ſꝫ interī vos p̄parētis. ne me a ce teris retardētis Videā vos dico. ⁊a vob̓ dedū car illuc.ſ. in hyſpaniā: ſi tn̄: vob̓pͥmū fruitꝰ fuero.r. de fructu vr̄o letatus: ex ꝑte. illa que mō diſcors eſt. vel. ex parte: temporis.i. aliqͣn dui. ⁊ quia hic non habeo locum ⁊ vos iude̓ deſidero. Vnc igit̉ ꝓficiſcar ierl̓m mīſtrare ſcīs Probauerūt aūt macedones ⁊ achaici collectōem aliquā facere in pauꝑes ſcōs q̄ ſūt in ierl̓m ¶ Nunc g̓.i. indilate: ꝓficiſcar in ierl̓m mini ſtrare ſcīs. qͥ oīm reꝝ ſuaꝝ venditaꝝ p̄cia po Aud̓ ſuerūt ante pedes apl̓oꝝ ⁊ paſſi ſūt a ꝯtribulibus ſuis. de his cōis cura erat oībus apl̓is Proficiſcar mīſtrare. ꝓbauerūt em̄: non eos coegi macedoēs ⁊achaici.ſ. macedonia ⁊ acha ia. face̓ aliqͣꝫ collectōem in pauꝑes ſcōꝝ qͥ ſūt in ierl̓m. hy totos ſe deder̄t diuinis obſequijs Amb nichil mūdanū curātes exēplū boneꝯu̓ſacōis p̄beant credentibꝰ iſtis mittēdā fecerāt achaici ⁊ macedones collectam. poſtqͣꝫ rē ad hꝰmodi Idem oꝑa romanos apl̓s inuitat. qꝛ qui ꝑ mīaꝫ dei uiuit. ⁊ iuſtificatus ⁊ piꝰ debet eē ꝯfratri. Lacuit em̄ eis. ⁊ debitores ſūt eoꝝ Nā ſi ſpiritaliū eoꝝ ꝑticipes facti ſūt gētiles ⁊ in carnalibꝰ debent mīſtrare eis xem ¶ Placuit illis ⁊: ec̄. debitores ſūt eoꝝ: adeo vult apl̓s eos miſericordes eſſe. ut ⁊ hoc debe ri dicat ab eo qui mīam expectat. ⁊ vere ſūt debitores Nam ſi: gentiles. facti ſunt ꝑticipes ſpūaliū.i. p̄dicacōis ⁊ ſacranitoꝝ eoꝝ.ī uude oꝝ qui miſerūt eis p̄dicatores a ieroſolimis debent vtiqꝫ ⁊ ip̄i in carnalibꝰ ininiſtrare eis .i. iudeis. Oc igit̉ cū ꝯſūmau̓o ⁊ aſſignauero eis ftuctū hc̄. ꝓficiſcar ꝑ vos in hyſpaniā. Hoc g̓. q. qꝛ illis hoc placuit.ſ. face̓ coīōeꝫ ſcīs. qͥ ſūt in ierl̓m igit̉. cū ꝯſūmauero hoc.i. Aymo cū ꝑfecero opꝰ mīſtracōis: ⁊ aſſignau̓o eis.i. ſub ſigno cuiꝰqꝫ eccl̓e on̄dero. fructū hūc ꝓfiſ ciſcar in hyſpamā: ⁊ hoc ꝑ vos ⁊ iō interim corrigite vos Cio aūt qm̄ veniens ad vos. in habūdāciā benedicōis xp̄i veniā ¶ Scio. q. ꝑ vos tranſibo. ſꝫ tn̄: ſcio. certꝰ de gr̄a dei. qm̄: iā diu. veniens. voto: ad vos vemā: tand̓ reip̄a ⁊ hoc ec̄. in habundācia bene. xp̄i.i. ita ꝙ vobis multū ꝓdero ꝑ benedictōꝫ xp̄i. hec aut bn̄dictio ē virtus ſignoꝝ qͣ cōfirmati ſūt. ⁊ qꝛ venturꝰ ſum. Bſecro igit̉ uos fr̄es ꝑ dn̄m nr̄m ih̓um xp̄m ⁊ ꝑ caritatē ſpūs ſcī vt adiuuetis in or̄onibus ꝓ me ad deū vt lib̓r ab infidelibꝰ q̄ ſunt in iudea ⁊ obſequij mei oblacio accepta fiat in ieroſolimā vt veniā ad vos in gaudio ꝑ voluntatē dei. ⁊ refrigerer vobiſcū ¶ Obſecro igit̉ vos fr̄s ꝑ dn̄m nr̄m ih̓m xᵐ .i. ſi eū diligitis. ⁊ ꝑ caritatē ſpūs ſcī.i. ſi ī uo bis ē caritas quā ſpūs s. fac̄. vt adiuuetis me in or̄oibꝰ ur̄is directis. ad dn̄m.i. in or̄oibꝰ ⁊ ꝑ Anibꝰ or̄oēs vr̄as ad deū factas. Non iō hoc dicit apl̓s qꝛ ip̄e minus mereat̉ qͣꝫ ille minores ſed ordinem ſequit̉. vt ab eccl̓a ꝓ rectore ſuo fiat or̄o. Et bene vtiqꝫ rogat apl̓us minores ꝓ ſe orare. Multi em̄ mmini dū ꝯgregant̉ vnani mes fiūt magni. ⁊ multoꝝ p̄ces im poſſibile ē vt non impetrent. Si ergo cupiūt eū uide̓ orent. vt liberatū eū recipiant cū gaudio caritatis. vn̄ ſubdit. vt liber: q. obſecro vt uiuetis me in or̄oibꝰ. ⁊ hͦ.ſ. oretis ꝓ me. vt lib̓er Anibꝰ ab infedelibꝰ que ſūt in iudea. ne qd̓ defero auferant. ⁊ ita: oblatio obſequij mei.i. mͥ iniuncti: fiat accepta: qͣſi ſufficiēs n̄ diminuta. ſcīs qͥ Idem ſunt in ierl̓m: vel: fiat. illis. oblacio accepta. vt illi intellecta caritate apl̓i ergaſeip̄os cum illo vnanimes deo gr̄as agant Magnꝰ em̄ ꝓ fectus ē ei cuiꝰ mīſterio multi ſcī leti deū laudant. Orate ita fieri. vt. hoc facto. veniam ad uos in gaudio ꝑ volūtatē dei. hoc dicit vt on̄ dat oīa cū dei volūtate ſe agere: ⁊ refrigerer uob iſcū: qd̓ erit illis pacatis Eus aūt pacis ſit cum omniibus vobis Amen. ¶ Deus aūt pacis. q. venturū me ſpero ad uos. Sꝫ ſiue veniā ſiue non. deus pacis ſit cū om̄ibus vobis Xp̄s ē qui ait. Pacē meā do vobis. pacē. re. vob̓. Qui cū ſuis ē vſqꝫ ad ꝯſumacōem ſcl̓i ſic̄ ip̄e ait. vobiſcū ſum om̄i bus diebus vſqꝫ ad ꝯſummacōm ſcl̓i. ita ⁊ cū iſtis eū cupit apl̓s eē. Seq̄r. Amen. qd̓ ē ꝯfir macio ſui deſiderij. ¶ Ca̓ᵐ quindēcimū Omnido vobis phebē ſororē vr̄am q̄ eſt in mīſterio eccl̓e que eſt chencris. vt eam ſuſcipiatis in dn̄o digne ſcīs ⁊ aſſiſtatis ei in quocūqꝫ negocio vr̄i indiguerit. Et em̄ ip̄a quoqꝫ aſtitit multis ⁊t michi ipſi ¶ Cōmendo aūt. Amō ml̓tos ꝓponit apl̓s iu ſtos quibꝰ debeant crede̓ romam. ⁊ q. ita faci te vt diei. hos aūt imitamī. ꝯm̄douob̓.i. ꝯm̄ dabilē uob̓ on̄do phbē ſororē vr̄aꝫ l̓ meā. īfide que eſt in miniſterio eccl̓e q̄ eſt chncris. Phe Aymo be ditiſſima mulier fuit ⁊ nobiliſſima. q̄ eccle ſiaꝫ in loco qd̓ eſt chencris ſuſtinebat ſua ſuba Eau̓o tu teꝑis ꝓ aliquo negocō romā ꝓfecta ē ꝑ quā forſan hanc epl̓am miſit Cōmēdo
