Seite
Si em̄ penitus ignari eſſent homines. n̄ p̄do cti non reciperent xp̄m. ⁊ nͥpͥus de naturali ⁊ dodrinali lege eēnt ꝯuicti ſuꝑbi ꝑupenderēt xp̄i adcientū. Ne gͦ querat̉ cur in hͦ tempo­re pociꝰ ꝙͣ in alio voluit implere ſecretū uo­luntatis.ſ. inſtaurare.i. ad pͥmū ſtatū reduice Mꝰ ī enª. omīa: ꝑ pcc̄m deſtructa. ⁊ que incelis ſūt.i. angelos. ⁊ que in terris ſūt..i. hoīes Nō qͥdē ꝓ angelis mortuus eſt xp̄s ſꝫ iō ec̄ ꝓ angeliˢ fit quicqͥd honi ꝑ eius mortem redimit̉ ⁊ li­berat̉ a malo quia cū eis qd̓āmodo redit ī gra ciam poſt minicicias q̄ quas int̓ homes ⁊ ſan ctos angelos peccata fecerūt. ⁊ ex ip̄a hoīm redep̄cione ruine illius angelice dāpnū reꝑa­tur. Et vtiqꝫ nouerūt āgeli ſancti docti d̓ deo cuiꝰ veritatis et̓na ꝯtēplaciōe beati ſūt. quāt nu̓i ſupplementū de generi hūano integritas illius ciuitatis expectet jnſtaurant̉ aūt q̄ ī ce­lis ſūt. cū id qd̓ inde cecidit in angelis reddit̉ Idem ex hominibꝰ inſtaurant̉ aūt que in terris ſit cū ip̄i homines qui p̄deſtinati ſūt in eternā iu­tam a corrup̄cionis uetuſtate renouant̉. ⁊ ē Aymo ſenſus voluit. īſtaurare.i. ſupplere que in ce lis ſūt.i. nu̓m angeloꝝ dininutū implere. ⁊ que in terris..i. homines qui ꝑ peccatu depͣua­ti erant renouare. vel que in celis ſūt.i. ſcās animas ſcōꝝ qui iam ſūt in celis. que in ter ris ſūt.i. ſcos qui adhͨ in terra ſūt. ⁊ hͦ. ī ip̄o .i. ꝑ ip̄m xp̄m. Xp̄i em̄ aduentꝰ ſalus ē. ⁊ ſcis qui iam cū xp̄o ſūt. ⁊ in illis qui adhuc futu ri ſunt. N quo eciā nos ſorte vocati ſumus. pͥ­deſtinati ẜm ꝓpoſitū eius qui omīa ope ratur ẜm ꝯſiliū volūtatis ſue nt ſimus in lau de gl̓e eius. qͥ ante ſperauimꝰ in xp̄o. In quo. ⁊cͣ. Ne apl̓i in quibꝰ ſuꝑhabūdat gracia iuderent̉ meruſſe meliꝰ alys oſtendit eos ita gratis uocatos non mitis ſicut fuer̄t̉ aly dicens. in quo. xp̄o. i. ꝑ quē xp̄m. eciā no­apl̓i. ut vos aly. ſumus uocati. ꝑ interiorem graciā ⁊ hͦ nō meritis ſꝫ ſorte.i. diuina electōe Aꝰ ī pͣˢ Sors em̄ dicit̉ gracia dei qua ſalui facti ſumꝰ que bene dicit̉ ſors. qꝛ hominis non eſt electō ſꝫ volentis dei qui nulla noſtra merita inueīt ſꝫ ſorte volūtatis ſue nos ad ſalutē vocauit. Idem quia voluit. non qꝛ digni fuimus. hͦ eſt ſors vnde tunica illa dn̄i deſuꝑ texta que caritatē ſignat ſorte ſuꝑ ea miſſa ꝓuenit. qꝛ dei gracia caritas inſpirat̉. nō meritis. vocati ſumꝰ nos dico pͥus. p̄deſtinati.i. ꝑ gr̄am p̄parat ⁊ electi ⁊ hͨ non ẜm merita. ſꝫ. ẜm ꝓpoſitū eius qͥ ec̄ Auꝰ d̓ in apl̓is. operat̉ om̄ia. eciā velle bonū. jp̄e g p̄deſtīa. ut credere incipiamus oꝑat̉. Non em̄ qꝛ cre ſanctoꝝ didimꝰ ſꝫ ut credamꝰ elegit nos. Dico eleg nos ⁊ operat̉ om̄ia. ⁊ hͦ. ẜm ꝯſiliū volūtatis ſue.i. ẜm volūtatē ſuā que eſt ex racione. q Quare nos magis eligit ad officiū p̄dicacio nis vel apl̓atus neſcimus ſꝫ tn̄ ꝯſilio fecit n̄ temere ⁊ ad hͦ nos elegit non temere. ut ſimꝰ in laudē gl̓ie eius.i. ut ꝑ nos alylaudēt glo­riam euus ut exemplo noſtro nemo iā gl̓iet̉ ī hoīe. veꝝ eſt em̄ qd̓ ait. Non uos me elegi Auꝰ ſtis. ſꝫ. e. ele. u. Ilaus aūt gl̓ie dei eſt cū ml̓ti Anibꝰ acquirunt̉ ad fidem ſicut gl̓ia medici eſt cum multos curat. Simꝰ inꝙͣ in laudē nos apl̓i qui ante om̄es alios quibꝰ xp̄s p̄dicauit ⁊ q̄ ꝑ eū ꝯuerſi ſūt. ſperauimꝰ in xp̄o. ⁊ ideo ta­les eſſe debemus ꝑ quos aly laudet. N quo ⁊ vos cū audiſſetis verbū veri tatis euangeliū ſalutis ur̄e in quo ⁊ cre dentes ſignati eſtis ſpū ꝓmiſſionis ſcō. qui ē pignus hereditatis noſtre in redēpcionē acqͥ­ſitionis in laudē gl̓ie ip̄ius. In quo. ⁊cͣ. Expoſitis hys que apl̓is col­lata ſunt. modo venit ad ea que epheſys col lata ſunt. q. ſperauimus in xp̄o. in quo xp̄o. i. in cuius fide. ⁊ vos. epheſy eſtis. cū audiſſet̉. .i. ꝑ hoc qd̓ andiuiſtis. ⁊ poſtꝙͣ audiuiſtis. r̄ ante. cū. em̄ ⁊ cāni notat h̓ ⁊ tempus Cū au­diſſetis dico. verbū veritatis.ſ. euangeliū ſa­lutis veſtre. ꝙ ſalutē aīmūciat ⁊ ad ſalutē vo cat. in qͦ. xp̄o. i. in cuiꝰ opacione. ⁊. vos. credē tes ſignati eſtis.i. diuiſi a grege dyaboli l̓. ſi. eſtis. ymagine dei reformata in vobis. vnde Ieroꝰ Signatū eſt ſuꝑ nos lum̄ v. t. d. ⁊ h̓. ſpū ſcō ꝓmiſſionis.i. ꝑ ſpm̄ ſcm̄ qui ꝓmiſſus erat. l̓ qui ꝓmittit hereditatē. ⁊ eſt arra eius. vnde ſb̓dᵗ qui ē pignus heditat̉ nr̄e. Diffuſa eſt ca Aꝰ in ẜ ritas in cordibꝰ noſtris ꝑ ſpm̄ ſcm̄. bui datus d̓ iuſio­eſt nobis. Si diffuſa eſt caritas. ecce iam ex ne dei quantulocūqꝫ pignore de ambulat deus īuo bis. ⁊ ſic pignus accepimus. Quidā tn̄ codi ces hn̄t melius arrā. Eandē quippe rem inter p̄tantes dicere voluerūt intereſt tn̄ aliquid in loquēdi vſu inter arrā ⁊ pignus. Pignꝰ em̄ qn̄ dat̉ ſoluto eo ꝓ quo ponit̉ aufert̉. Arra v̓o eſt cū de ip̄o p̄cio dat̉ aliquid. qd̓ non ē au ferendū. ſꝫ conplendū Si gͦ caritatē mō deꝰ tanꝙͣ pignus dedit ꝑ ſpūi qui datus eſt. reꝓ miſſo reddito auferēdū a nobis eſt pignūˢ. Abſit ſꝫ h̓ qd̓ dedit implebit. jdeo melius ha­betur arra ꝙͣ pignus. Dedit nobis ſpm̄ ad hͦ utiqꝫ.ſ. in redempcōꝫ acquiſicionis..i. ad hͦ ut ſanguine eius redempti a iure inmmici. vt vl tra n̄ dn̄et̉ nob̓ ininicꝰ acqͦramus deū l̓ acqͥ ramur deo Ad h̓ em̄ redemit ut hēat n̄ ut per dat nos ⁊ in laude gl̓ie ip̄ius q. ⁊ ad h̓ dedit nobis ſpm̄ ut laudet̉ ip̄e deus. Ropterea ⁊ ego audiens fidem ur̄am. que eſt in xp̄o ih̓u ⁊ delectōm in omnes ſcōs. n̄ ceſſo gr̄as agens ꝓ uobis memoriaꝫ veſtri faciens in or̄onibus meis. ut deus dn̄i noſtri ih̓u xp̄i ⁊ pater gl̓ie det vobis ſapien cie ⁊ releuacionis inagnicionē eius ilumina tos oculos cordis ur̄i Propterea. Enumeratis beneficys hūano