Seite
Confortati dico. ẜm potenciā claritatis eius. .i. ab eo q̄ vos illumīare potuit. vel ita ꝯfor tati dico. ẜm potēciā claritatis euis. ẜm qd̓ ille pt̄ vos ꝯfortare. qui ē claritas patris.i. filius. vel ẜm qd̓ claram ꝯgncionē vob̓ dedᵗ vos dico manentes. in oī paciencia. ꝯͣ aduerſa habita ⁊. longamītate. diuini laboris. ⁊ hͦ nō ex triſticia vl̓ ex neceſſitate. ſꝫ. cū gaudio Racias agentes deo ⁊ patri. qui vos di gnos fecit in ꝑtē ſortis ſanctoꝝ in lumīe Gracias. ⁊cͣ. hactens dixit vn̄ gr̄as agit ⁊ quid orat eis. hic iā incipit oſtendere qd̓ lex nō ꝓdeſt. ſꝫ ncc̄et. ⁊ xp̄s ad oīa ſufficiit bona qd̓ pon̄t ſcire ex eo. qꝛ ip̄e et aly apl̓i qͥī lega libus fuerant. eis dimiſſis ad xp̄m ꝯfugerāt q. ꝓ vobis oramus. nos dico. gr̄as agentes deo et patri: qui ſolus poteſt recreare qꝛ deꝰ et vult. qꝛ pater. qui eciā vos: gentiles ſicut nos iudeos: fecit dignos. in partē ſortis ſcōꝝ .i. in participaciōe hreditatis q̄ ſorte dat̉ ſan Aꝰ ī pͣs ctis.i. diuina volūtate. volūtas em̄ dei in hu mano gn̓e ſors eſt apud quē n̄ eſt iniquitas. ſꝫ emīa facit per iuſticiā. et ſi occultā per quā hreditas eterna dat̉ quibus vult. vn̄ et ip̄a hereditas ſors dicit̉. que non meritis ſꝫ electi­on diuina dat̉ ſcīs.ſ. patriarchis et ꝓph̓is. et ideo per gr̄am non per legem querēda eſt Per gr̄am em̄ dignatus eſt aduocare et in­ducere gentes in ꝓmiſſione iudeoꝝ Dico qd̓ nos fecit dignos ⁊ h̓ n̄ in lege ſꝫ. in lumīe: ⁊ per eū qui eſt lum̄ de lumīe. cuius gr̄a illumi namur. qd̓ lex nō potuit vnꝙͣ p̄ſtare. vl̓. di­gnos uos ficit: ponendo uos. in lumine.. in clara cogitacione. a qua deuuans cadit ī tene­bras Vi eripuit nos de poteſtate tenebrarū ⁊ tranſtulit in regnum fily dilectionis ſue. Qui ita dignos fec̓ qd̓. ī baptiſmo: eripuit Idem nos. ſimiliter ⁊ vos: de poteſtate tenebraꝝ ī ignorancie peccatoꝝ. demonū. qui v̓e dn̄aban tur vobis Diabolus em̄ ⁊ angeli eius capti uauerant p̄deſtinatos ad dei gl̓am. A redem­ptore aūt nr̄o foras miſſi. qui dn̄ari infidelibe ſolebāt in trinſecus. fideles oppupnāt extrin­p̓ ſr̄ io ſecus. ſꝫ nō expugnāt ⁊ trāſtulit nos. de mū­do: in regnū fily i. ut eſſemus regnū fily. de quo ip̄e dicit. Regnū meū nō eſt de hͦ mūdo Non ait. nō ē hic. ſꝫ n̄ ē hinc. qꝛ ꝑegrinat̉ qͥꝫ dem in mūdo. ſꝫ nō de mūdo. Regno em̄ ſuo dicit De mūdo non eſtis. ſꝫ ego elegi vos de mūdo. Erant de mūdo. qn̄ ad mūdi pͥnͥcipē ꝑ­tinebāt. vel ita. Eri. nos de po. te. i. de infer­nō in quo tenebamur a diabolo. tā ex ꝓprio ꝙͣ ex delicto ade. ⁊ tranſtulit nos in reg. fi. qn̄ attollens nos de vno tartari induxit in celū cū vero filio ſuo. jam em̄ credentes qui fixa m̄­te deuoti ſūt. exeutes d̓ ſcl̓o duce dextre āge­lo patris inducunt̉ in celū fily dico. dilectōiˢ ſue: quē.ſ. diligit. ita ⁊ nos per eū diliget. ſn̄ eo odioſi erimus. Attende diligent̓ qa dicit fily caritatis ſue Si caritas qua pater diligᵗ Auꝰ li filiū ⁊ patrē diligit filius ineffabilit̓ coīoen xv d̓ t̓. demonſtrat anboꝝ quid ꝯuenientius ꝙͣ vt il le ꝓprie dicat̉ caritas. qͥ ſpūs ē coīs ambobuˢ Alioqn̓ ſi in illa trinitate ſolus ſpūs. s. eſt ca ritas ꝓfecto ⁊ filius non ſolius patris ſꝫ ecia ſpūs ſcī filius inuenic̉ Non em̄ dixit fily fui qd̓ ſi dice̓t veriſſime diceret. ſꝫ ait fily cari. ſue: filius gͦ eſt eciā ſpūs ſancti. ſi non eſt in illa trinitate caritas dei ṅ ſpūs ſanctus. Qd̓ cū ſit abſurdiſſimū. reſtat vt non ſolū ibi ſit caritas ſpūs ſanctus ſꝫ ꝓpter illa de quibꝰ ſatiˢ diſſerūi ꝓprie ſic vocet̉. Qd̓ vero dictū ē: fily cari. ſue. nichil aliud intelligat̉ ꝙͣ fily ſui dile cti. ꝙͣ fily ſub̓e ſue. Caritas em̄ patris eiꝰ na tura atqꝫ ſub̓a eſt. vt ſepe diximus ⁊ ideo fili us caritatis eius nullꝰ ē aliꝰ ꝙͣ q̄ de ſub̓a eiꝰ eſt genitus. N quo hēmꝰ redēpcōem ⁊ remiſſiōem pcc̄oꝝ qͥ ē ymago dei īuiſibil̓. pͥmogeī­tus omīs creature quia in ip̄o ꝯdita ſijt vni­uerſa in celis ⁊ in terra. viſibilia ⁊ inuſibi­lia ſiue troni ſiue dn̄aciones ſiua pnͥcipatꝰ fu poteſtates. In quo. ⁊cͣ. q. tranſtulit nos in regnū fi­ly per quē ⁊ redemit nos ⁊ h̓ eſt qd̓ ait. in qͦ filio nos iudei: habemꝰ redempcionē: alit̓ nō iremus in celū. Deſtructa poteſtate diaboli fa cultas lib̓tatis nobis data eſt. fuſo illius ſan Aꝰ d̓ t̓ guine qͦ nullū habuit peccatū. vt qꝛ dyabolꝰ illos merito tenebat quos peccati reos ꝯdici one mortis obſtruxᵗ hos per eū merito dimit terēt quē nulliꝰ peccati reū īmerito pena mor tis affecit. hac iuſticia victus. ⁊ hͦ vnicl̓o iū­ctus eſt fortis ⁊ iō non eſt opus alys hoſty­qꝛ per eū ha. red. ⁊ remiſſione peccatoꝝ cotti die ſi peccamꝰ ⁊n̄ ē opꝰ alys Et bene hͦ per eū ſūt. qꝛ ip̄e eſt qui. eſt ymago dei patris. ple­ne ſimilis patri ⁊ de patre eſt Vmago gͦ pa Ambꝰ tris eſt qꝛ de ip̄o eſt ⁊ nichil diſtat ab ip̄o nō ita. homo eſt ymago dei. homo em̄ ē ymago Aꝰ ī li imitādo deū. ſꝫ non qualis ymago eſt filius. d̓ x cor Aliter em̄ eſt ymago dei in filio aliter in ho­mnie. ſicut aliter eſt ymago regis in numo. aliter in filio. Nos ſumus nūmus. in quibuˢ ymago dei ē xꝰ ē filius qͥ hoc ē qq̓ pat̓. Nul la ymago dei coli debet n̓ illa que h̓ eſt qd̓ ille uec illa ꝓ illa ꝓ illo. ſꝫ cū illo. ymago dico ī uiſibil̓..a. ncōprehenſibil̓ nec cepit tū creat̉a yͥmo ip̄e eſt pͥmogenitus creat̉eꝫ a. ip̄e ſolꝰ ⁊ ante omnē creaturā eſt genitus. alia ſūt crea ta. aute que omīa ip̄e eſt genitus. hic oſtendi tur coet̓nus patri. Et vere genitus eſt ante omnem creaturā: qꝛ in ip̄o ⁊ ꝑ ip̄m. vniuer­ſa ꝯdita ſūt. Ecce hic oſtendic coonip̄s patri