noīe clari alicuius uiri epl̓am finge̓ vt aucto ritas noīs poſſit ꝯmendare. qd̓ ſeip̄m reci­pi non poſſet. Quid ſingula­Equis vos ſeducat vllomō qm̄ vene­rit diſceſſio pͥmum reuelatus fu̓it peccati filius ꝑdicōis. Neqͥs uos ſeducat vlloº alio ec̄ a p̄dictis refaciens vos. quaſi inſtet dies dn̄i qṅ velit illos eſſe paratos vt hēant ſuccintos lūbos lucerna ardētes in manibꝰ. expectantes qn̄ Auꝰ aduertat̉ dn̄s a nupcys. jn em̄ quēqꝫ īuenerit eſiciū. ſuus nouiſſimꝰ dies in ꝯp̄hendet̉ mūdi nouiſſimus dies. qꝛ qualis quiſqꝫ in die iſto morit̉. talis in die illo iudicabit̉. Et ideo īui­gilare debet omnis xp̄ianus ne imparatū inueniat dn̄i aduētus. imparatū aūt inueī­at dies ille. quē imparatū inuenerit vite hui us dies vltimus. ait. ne terreamī ſedu Anibꝰ canimi ſꝫ addidit. q. inſtet dies dn̄i. hoc ideo di cit ne ip̄a ꝑturbacione incauti inuenirent̉ poſſent ſeduci ad adorand̓ dyabolū. qui hec agebat vt ſub noīe xp̄i apparens faceret ſe adorari. qd̓ vt non poſſit facere impudētiſſīꝰ ſathanas. tempus ſigna aduentus dn̄i apl̓ꝰ p̄ſcribit. qꝛ pͥus veniet dn̄s ꝙͣ regni roma­in defectio fiat appareat an̄xp̄s. ē qd̓ ſb̓ dit. Qm̄. q. quid volūt vos ſeducere. q. in­ſtet dies dn̄i. ſꝫ inſtat dies dn̄i: qm̄: veniet dn̄s ad iudiciū pͥus uenerit diſceſſio. i. us gentes a romano diſcedant imꝑio. qd̓ ſtatim poſt veniat dn̄s. Occulte loquit̉ de de ſtructione ronam impy. ne forte ſi aꝑte di­ceret irritaret eos ad ꝑſecucōi eccl̓e. hoc dic̄ de ſpūali imꝑio īꝑio romāe ecc̄e.ſ. de diſ­ceſſione a fide. ē ſenſus veniet dn̄s ad iudiciū: pͥmū venerit diſ. eccl̓aꝝ a ſpūali obe diēcia romane eccl̓e hoīm a fide. quidā codi ces hn̄t. ve. refuga pͥᵐ: qd̓ nulli dubiū ē de Auꝰ de an̄xp̄o dixiſſe. quē refugā vocat vtiqꝫ a ci. dei dn̄o deo Si en̄ de oībus impys merito di­ci poteſt quantomagis de iſto? Quē eciā deſc̓ bens ſubdit. reuelatꝰ.a manifeſtus. fu̓it. cuius ſpēs īam p̄cedit. homo. non d̓s totꝰ: pec jd̓ ī eo cati. ſeruus fons.r. an̄xp̄s. ē. eciā filiꝰ p̄di Aymo cionis.i. dyaboli. qui ꝑdit homīes per quē per dicio venit in mūdū cuius filius dr̄ anxp̄s. per naturā. ſꝫ per initacionē. vl̓. filius perdi dr̄ qꝛ ip̄e ꝑdendus ē eciā alios ꝑdens Vi aduerſat̉ extollit̉ ſupͣ omē qd̓ dici tur d̓s aut qd̓ colit̉ ita vt in tēplo dei ſe deat on̄dens ſe tanꝙͣ ſit deus Aymo Qui adu̓ſat̉: xp̄o m̄bris eius vn̄ an̄xp̄us dr̄. extol. i effert ſe. ſupͣ qd̓ dr̄ deꝰ. falſa opiniōe vt dy genciū vel bn̄ficy gr̄a vt ſcī aut qd̓ colit̉. vt deus trinitas Extollit̉ dico ita vt ſedeat in. d̓i..i. in eccl̓a vel. in tēplo a romanis deſtructo qd̓ uudei tūc reedificabūt Ap̓mo Naſcet̉ aūt an̄xp̄s in babilone de tribu dan iuxͣ qd̓ iacob ait. Fiat din coluber īuia. cera ſtes in ſeīta. Et venit ieroſolimā circūcidꝫ ſe dicēs iud̓is. Ego ſū xꝰ vob̓ ꝓmiſſꝰ Tc̄ ꝯflu ent oēs iud̓i ad reedificabūt tēplū a ro­manis deſtructū ſedebitqꝫ ibi dicēs ſe dn̄i ita; Nōnulli ip̄m pnͥcipē tm̄ ſꝫ vniu̓ſū cor­ Auꝰd pus eius.i. ad pertinetē hominū multitudi ci. dei ſimul ip̄o pͥncipe ſuo loco intelligi uo lūt rectiuſqꝫ dici putāt ſicut in greco ē in tēplo. ſꝫ in tēplū dei ſedeat.i. quaſi ip̄e ſuis ſit tēplū dei qd̓ ē eccleſia ſic̄ dr̄ ſedet in amicū .i. vt amicus. Sedeat dico on̄dens ſe tāꝙͣ ſit deus. ſicut in xp̄o oīs plenitudo diuini­ Aymo tatis habūdauit. ita in antixp̄o pleītudo ma licie. oīs iniqͥtas hītabit qꝛ in ip̄o erit cap̄ oīm maloꝝ diabolꝰ ē rex ſr̄ oēs filios ſr̄bie Onne retinetis qd̓ adhuc eſſeꝫ apud vos hec dicebā vobis. Et nūc quid de­tineat ſcitis vt reuelet̉ in ſuo tꝑe Nōne. ⁊cͣ. q. ita debetis c̓dere vt ſcribo vo bis qꝛ olim idem dixi vobis eſt qd̓ dicit ſub interrogacione: in me retinetis qd̓. eadeꝫ que nūc uobis in epl̓a ſcribo. eſſē ap̄ vo­pn̄ti ſermone dicebā uobis. de aduentū an̄xp̄i de die uidicy. Et nūc. q. retinetis. eciā qͥd de tineat. anxp̄m.i. quid ſit mora eius que Auꝰ de ſit dilacionis eius. quare veniat. ſcitiˢ ci. dei ſ. qꝛ nōdū ē diſceſſio. Detineat dico ita tamē ut reuelet̉.i. ut manifeſtus fiat. in ſuo tꝑe i. ſi bi ꝯgruo a deo diſpoſito.ſ. poſtꝙͣ facta fu­erit diſceſſio. recte ait. ſuo tꝑe. Cōpleta Berē. acceſſione ad romanū imꝑiū ad roniane ec cleſie obedienciā aderit diſceſſio ab vtroqꝫ im perio. Qua īpleta aderit ille iniquos.i. an̄xp̄s ſil̓r īpleto temꝑe mīe quo plnitudo genciū in trat ad fidē reuelabit̉ diſceſſio a fide qn̄ refri ſcet caritas multoꝝ habūdabᵗ iniquitas tūc veniet antixp̄us. ſic inſtabit dies dn̄i Am myſteriū operat̉ iniqͥtatis tm̄ vt qui tenet teneat donec de medio fiat myſteriū. q. v̓e reuelabit̉ in ſuo tꝑe qꝛ . in ſuo. myſt. iiqͦ ſecreta īiqͥtas. oꝑat̉. i. Au­mali ficti ſūt ī eccc̄ia. q. īipſis inicys ac ceſſioīs īuenit̉ īiqͥtas ſꝫ myſtica.i. pietat̓ no mīe palliata vt velint hr̄i mīſtri xp̄i ſint pſeudo ita v̓e reuelabit̉.. diabolꝰ. ope mi. mn. Myſteriū grece lat̄ dr̄ occultū ſecre Idem . myſteriū iniqͥtatis appellat int̓fectōꝫ ſcō ꝑſecucōem quā īferebat nero pͥn̓cipes eius fidelibus xp̄i qͦrūiā factū quaſi an̄xp̄i ui. Idem debat̉ qd̓ appellat̉ myſteriū qꝛ tūc dyabo Aymo lus occulte per neronē alios operabat̉ occi do martires. ſicut tunc aperte operaturus eſt per an̄p̄m interficiendo helyam enoc. alio qꝫ plurimos. jſtud myſteriū iniqͥtatis ceptū ē a nerone inſtigante pr̄e ſuo dyabolo zelo y doloꝝ int̓fec̄ apol̓s. Et ſt̄ nero alp umbra Auꝰ fut̉i ſ. an̄xp̄i ſic̄ abel daud fuert̉ figura xp̄i