Auꝰ de Tn̄. ⁊cͣ. Quia illos ſcire dixit qͥd detineat. aꝑte exponit nos qui neſcimus qd̓ illi ci. dei ſciebāt. ꝑuenire labore ad id qd̓ ſenſit apl̓ꝰ cupimus nec valemus p̄ſertim. qꝛ illa addi dit hc ſenſū faciūt obſcuriorē. Quid ē em̄. iaꝫ niyſteriū ope. iiii. tm̄ vt qui tenet nc̄ tene. do. de me fiat. Ego ꝓrſus quid dixerit me fateor ignorare ſuſpiciones tn̄ hominū quas legere vel audire potui tacebo Quidā ſuſpicant̉ īꝑio dictū fuiſſe romano apl̓m non id aꝑte ſcribere voluiſſe. ne calūpniā.ſ. incurrēt qd̓ romano impio male optauerit ſpera­ret̉ eternū. Et qd̓ dixit: em̄ iny. ope. ini ueronē volūt intelligi. cuiꝰ facta velut an­tixp̄i videbant̉. vn̄ nōnullli ip̄m reſurredurū antixp̄m ſuſpicant̉ Aly vero nec occ ſū putāt ſꝫ pocius ſubtractū. vt putaret̉ occiſus. vi occultari in vigore ip̄ius etatis in qua fu it crederet̉ extinctus. donec ſuo tꝑe reuele tur reſtituat̉ in reguū. Sꝫ multū mira eſt opinanciū tanta p̄ſūpcio. illud tn̄ qd̓ ait vt tenet. ⁊cͣ. abſurde de romāo imꝑio cre dit̉ dictū donec tollat̉ ut ſit ſenſꝰ: tm̄. reſtat anteꝙͣ reuelet̉ iniquus ille. vt qui tenꝫ: nunc romanū impiū: teneat.i. qui imꝑat imꝑet donec de medio fiat.i. demedio mūdi tollat̉ illa pt̄as. qꝛ omēs vndiqꝫ roniā quaſi ad cap̄ ꝯfluebāt. ita. tm̄. reſtat: vt qui tenet nūc fidē. teneat do ip̄a: de me fi. i. donec ip̄a refri geſcat. vel ita. tm̄. reſtat: vt te nūc.i. deti net illū.ſ. acceſſio ad fidē. teneat.i. detineat. donec de me fi. i. donec ip̄a tollat̉ de medio. ita. tm̄. reſtat. vt te. ut. i. detinet illū.ſ. in­iquitas que modo ē iyſtica. fiat de med̓.i. qͣſi aliqͥd de cōibus vt erubeſcat adulterari furari alia huiuſmōi face̓. ſicut nec ambula id̓ ī eo re loqͥ. vl̓ ita. Quid̓ putāt eſſe didtum de malis fictis. ſūt in ecc̄ia tam diu donec ueniant ad tm̄ nu̓m antixp̄s magnū faciat ppl̓m dicūt myſteriū iniqͥtatis qꝛ uide tur occultū de dictū eſſe. qͥd nūc detineat ſcitis. ait: ut te nūc t. dicūt apl̓m hor­tari fideles. vt in fide ꝙͣ tenēt tenacit̓ ꝑſeue̓nt donec exeat de medio eccleſie niyſteriū iniqͥta tis qd̓ nūc occultū eſt. ē ſenſus. tm̄. ſemꝑ ē agendū: vt te. nc̄. fide. teneat. firmit̓ ī ea Anibꝰ ſpe perſeueret. donͨ: myſteriū iniqͥtatis: de me fiat.i. donec modo in eccleſia ficti ſūt ab ea de manifeſte recedāt. De qualibꝰ ioh̓s ait De nobis exierūt. ſꝫ de nobis erant Sicut g ante finē exierūt multi heretici de medio eccle ſie ita tūc aperte inde exibūt om̄s ad xp̄m ſꝫ ad illū antixp̄m nouiſſimū pertinebūt ita tm̄. reſtat. vt te. nc̄.ſ. detinet illū.ſ. diſceſ ſio nondū facta eſt. teneat..i. detineat. donec ip̄a diſceſſi o. fiat med̓.i. maīfeſte appareat T tūc reuelabit̉ ille iniquꝰ quē dn̄s ih̓­int̓ficiet ſpū oris ſui. deſtruet illuſtra cione aduentus ſui Et tūc.ſ. iam reuelata diſceſſione a deo ve ro refrigata multoꝝ caritate ex abūdancia iniquitatis quaſi parata ſibi ſede. reuelabit̉.i. manifeſtabit̉ ille iniquus.ſ. an̄xp̄s modo nec tūc eſt timendus qꝛ ſequit̉. quē dn̄s ih̓s in­terficiet ſpū oris ſui.i. virtute ſpūs ſcī. di cit̉ ſpūs oris ſui. qꝛ ab eo ꝓcedit. vl̓. int̓ficiet . ſpū oris ſui.i. p̄cepto virtute.ſ. potēcia uiſſionis ſue. ſiue per ſe occiderit. ſiue per michaelē occidet̉. aut vt doctores tradunt in monte oliueti in papilione in ſclio ſuo. in illo loco ꝯͣ quē dn̄s aſcendit ad celos. illo aut interfecto ſtatim veniet xp̄s. ſꝫ vt ex libro danielis intelligit̉. ꝯcedent̉ electis ad penitēci­am dies.&5. Quantū dn̄s poſt venturꝰ ſit pe nitus ignorat̉. Et qūo tenebre fugant̉ ſol̓ ſencia. ita.. dn̄s: deſtruet..i. an̄xp̄m oībꝰ mēbris ſius dicens jte maledicti in ignē et̓nū Deſtruet dico: illuſtracione aduentus ſuiī inclaro aduentu ſuo Vius eſt aduētus ẜm operacionē ſatha ne in virtute ſignis ꝓdigys mēda cibus in omni ſeductione iniqͥtatis hys qui pereūt eo qd̓ caritatē veritatis receperūt. vt ſalui fierent Cuius. an̄xp̄i. aduentus eſt ẜm ope. ſath̓. Aymo qꝛ diabolo inſtigāte cooperāte qui illū poſſi debit totū faciet. totū ſine ſenſu vt freneti ci qui culpā hn̄t de malis. jta ſi vexaret̉ a di abolo tāꝙͣ freneticꝰ ei īputaret̉ qͥcqͥd agēt Et illiꝰ aduētꝰ erit: ī virtute. humane pt̄a tis diuiciaꝝ. ſigīs: mīoribꝰ: ꝓdigys. nia ioribus. ſꝫ mendacibꝰ. qꝛ per magicā artē non Ideni verā faciet illa. per fantaſiā deludēt hoīes ſicut ſymon magus deluſit illū qui putās occidere arietē decollauit eo. eciā men dacia dicunt̉. qꝛ mēdaciū ꝯfirmant.i illū um. Anbigi ſolet vtꝝ vel dicta ſint Auꝰ dacia. qꝛ vera vt vident̉. ſꝫ fantaſtica erūt .i. qꝛ mortales ſenſus per fantaſmata decept̉ˢ ē. vt qd̓ facit facere videat̉. vel. qꝛ ſi vera ſint qꝛ dei permiſſione ad indaciū trahēt Tūc Idem em̄ ſoluet̉ ſathanas. per illū an̄xp̄s in omni ſua virtute mirabilit̓ quid̓ ſꝫ mēdacit̉ operabi tur. erit aduentus illius in ſeductiōe iniqͥ tatis hys pe: qꝛ ninis. blādicys. oībꝰ aly­modis ſedu̓cet eos qui perdicioī dediti ſūt eo. .i. ideo. qd̓ receperūt caritatē veritatis.i. xp̄i in implent̉ oīa ꝓmiſſa.i. qꝛ receperunt xp̄m. qui caritatē oībus oſtendit. veritatē impleuit Non receperūt caritatē dico. vt ſal­ui fierēt..i. qua recepta ſaluarent̉. deoqꝫ mittet illis deus operacionē erro­ris. vt credāt mēdacio vt iudicent̉ om­qui non crediderūt veritati ſed ꝯſēſerunt mi quitati Ideo.ſ. qꝛ non receperūt veritatē. mittet Auꝰ