Seite
credi oportꝫ. iuxta ſanctoꝝ atteſtatōis ꝯuenientiam. ipſam prius peccato fuiſſe­obnoxiā ſicut reliqua virginis caro. ſed ſpirituſſanctus oꝑatione ita mundatam vt ab omni peccati contagione īmunis vniret̉ verbo. Pena tamē non neceſſita te ſed voluntate aſſumentis remanente. licꝫ Ꝙ non ſolum illa caro. ſed etiam ſacra virgo ab omni peccato a ſpirituſancto fuit mundata. Ariam quoqꝫ totā ſpūſſanctus in eam p̄ueniens a peccato pror ſus purgauit ⁊ a fomite pecca­ti etiā liberauit/ vel fomitē ipſum peni­tus euacuando/ vt quibuſdaꝫ placet/ vel ſic debilitando ⁊ extenuādo/ vt ei poſt modū peccandi occaſio nullatenus exti terit. Potentiā quoqꝫ generandi abſqꝫ viri ſemine virgini preparauit. Ita em̄ verba euangelij docent. vbi angelus vix gini alloquēs ait. Spirituſſanctus ſuꝑ­ueniet ī te. ⁊. v̓. a. o. t. Et qd̓ naſcetur ex te ſanctum vo. fi. d. Cui ſacra virgo reſ pondit. Ecce ancilla d. fi. n. ſe. v̓. t. Qd̓ exponēs ioh̓. ait. Poſt conceſſum auteꝫ ſancte virginis/ ſpirituſſanctus preuem et in ipſam ſcd̓ꝫ verbū domini qd̓ dixit angelus purgans ipſam/ ⁊ potentiā dei tatis verbi receptiuaꝫ preparans. ſimul autem ⁊ generatiuā. Et tunc obumbra uit ipſam dei altiſſimi per ſe ſapientia ⁊ virtus exiſtens id eſt filiꝰ dei patris ho mouſion id eſt ꝯſubſtantialis ſicut diui num ſemen. Et copulauit ſibupſi ex ſan ctiſſimis ⁊ puriſſimis ipſiꝰ virginis ſan­guinibꝰ/ noſtre antique ꝯſperſionis car nem animatā anima rationali ⁊ intelle­ctiua. non ſeminans ſed ꝑ ſpirituſanctuꝫ creans. Quare ſimul dei caro. ſimul ca­ro animata rationaliqꝫ ⁊ intellectiua. ſi­mul dei verbi caro/ animata rationali ⁊ intellectiuo. Ex his p̄ſpicuum fit. ꝙ an­te diximus. carnem ſcꝫ verbi ſimul con­ceptā ⁊ aſſumptā eandemqꝫ immo totā virginē ſpirituſancto preueniente ab om­ni labe peccati caſtificatā. Cui collata ē potentia nouo more generandi. vt ſine coitu viri/ ſine libidine ꝯcipientis in vte ro virginis celebraret̉ ꝯceptus dei ⁊ ho minis. Illa em̄ caro quā deus de virgi­ne ſibi vnire dignatus ē ſine vicio ꝯcep ta. ſine peccato nata eſt. hanc tamē car nem non celeſtis non aerie. non alterius putes cuiuſcunqꝫ eſſe nature ſed eius cū ius eſt omniū hominū caro. Autoritate firmat extunc fuiſſe virginē mune a peccato. nare hac uod autē ſacra virgo extunc ab omni peccato īmunis extiterit augͥ. euidenter oſtendit in li. de natura ⁊ gratia inquiens. Excepta ſan­cta virgine maria. de qua ꝓpter honoreꝫ. domini nullam ꝓrſus. cum de peccatis agitur haberi uolo queſtionē. Inde em̄ ſcimus ꝙ ei plus ſit gratie collatum ad uincendū ex omni parte peccatū qd̓ ꝯci­pere ac parere meruit/ qua conſtat nul­lum habuiſſe peccatū. Hac ergo virgi­ne excepta/ ſi omnes ſancti ⁊ ſancte con gregari poſſent/ ⁊ quereretur ab eis an peccatū haberet quid reſponderet̉ niſi quod iohannes ait. ſi dixerimus qꝛ pec­catū non habemus nos ipſos ſeducimꝰ Illa aūt uirgo ſingulari gratia preuēta eſt atqꝫ repleta. ut ipſum haberet uen­tris ſui fructū quē ex mitio habꝫ umuer ſitas dominū ut illud quod naſcebatur ex ꝓpagine primi hominis tantummodo generis/ ⁊ non criminis origine duceret Hꝰ Quare non fuit xp̄c decimatus in abra­ham. ſicut leui cum caro quā acceperit in eo fuit peccato obnoxia. Vni autē illa caro cuius excel­lētia ſingularis/ uerbis explica­ri non ualet. anteꝙͣ eſſet uerbo unita. obnoxia fuerit peccato in maria ⁊ in alijs a quibus ꝓpagatione traducta eſt non immerito uideri poteſt in abra­ham peccato ſubiacuiſſe cuius uniuerſa caro peccato ſubiacebat. Vnde queri ſolet. quare leui decimatus dicatur in abrahaꝫ. ⁊ non xp̄c cū in lumbis abra­