Seite
Argumenta N primo actu phædria excluſus a Thaide:& ſecū primo& mox cū parmenone cōquent̉ fortunas fuau & ad poſtremū corā accuſat Thaidē: rurſus permulcet̉ ab eadē:& volūtate digrediēs rus ſeſe cōceſſutum in ſpaciū bidui eſſe promittit. Secūdus actus profectionē phędrię cōtinet:& delegantis ſeruo deductio nem Funuchi:& puellę ad Thaidē. Tū paraſitum loquentem: per quē virgo a milite dono amice miſſa eſt. Tu interuentū Chæreę amātis virginē: eiuſdēqꝫ cū parmenone cōſiliū de eadē potienda per fallaciā: qꝛ pro Eunucho ipſe ſupponitur Thaidi. Tertius actus characterē exprimit militis:& paraſiti per ridicit lū colloquiū. Tū inuitationē ad cœnā Thaidis. tum oblationem velut Eunuchi Chæreę& puellę ex erhi oꝑia per parmenonē factam: tum verba Chremetis ad Thaidē venientis. perductiqꝫ ad militē Anthiphonis: Chęreęqꝫ col loquiū de vitiata per dolū virgine. In quarto actu Dorias cū nunciat iurgiū inter militē& Thaidē reditū ex villa pha drie:& quęrelā pythię de vitiata virgīe apud phędriā:& eiuſdē ſtupentis: quod audiebat errorē ebrii Chremetis:& verba petulantia Thaidis aduerſum militem:& militis aduerſum Thaidē parata prelia ridiculęqꝫ depoſita. Quintus actꝰ hec continet querelā de vitiata virgine primo cū Pythia: poſtea cū ipſo Chęrea: cū interuentū Chremetis: atqꝫ nutricis: tū per turbationem parmenonis per dolum pythię: atqꝫ eius indicio per ſenem qui rure tunc aduenerat confirmatas nuptias:& ad vltimum reditum in gratiam militis cum Phædria& cętera. Eunuchi Argumentum. Ororē falſo dictitatā thaidis ip̄m ignorās Miles aduexit thraſo. ip̄iqꝫ donat. erat hęc Ciuis attica: eidē eunuchū quē emerat tradi Iubet thaidis amator. phędria thraiōi orat Biduū cōcedere: ephebus frater phędrię puellulā quū Reperiret dono miſſā thaidi: ornatū eunuchi induit̉. Introijt. vitiat virginē: ſuadet parmeno: ſed atticꝰ ciuis In primis repertus frater: collocat vitiatam ephebo. Aliud Argumentum.(batur Eretrix adoleſcētē(cuiꝰ mutuo amore tene Excluſit. eiqꝫr̄uocato excluſiōis cās reddi­Eiꝰ ſr̄ minor natuꝝ gīeꝫ(quā miles meretrici dono(dit: Miſerat) amare cœpit. deductusqꝫ in meretricis pro Funucho: vitiat. re cognita: cum illuſam ſe meretrix Doleret: ab eodē adoleſcēte placatur. interuētuqꝫ fr̄is Eiꝰ: cognitā ciuē atheniēſē duxit vxorem. milesqꝫ in partem meretricij receptus amoris illuditur. Eunuchi Prologus. Iꝗſqͣꝫ ē ꝗ placere ſe ſtudeat bonis qͣꝫ pl̓imis.& Mīme ml̓tos lędere. ī his poeta hͦ nomē ꝓfitet̉ Suū: tum ſi ꝗs eſt: ꝗ dictū ī ſe īclemētiꝰ exiſtimat eē: ſic Exiſtimet: ſciat: p̄ſumat rn̄ſum n̄ dictū eē: qͣle ſit priꝰ Qui bn̄ ꝟtēdo:& eas deſcribēdo male ex gręcis bonis Latīas fecn̄ bōas: idēmenādri phaſmanūc nuꝑ dedit: I quiſqͣꝫ eſt ꝗ placere ſtul deat bonis. Attēdenda poetę copia: quod in tot prologis ab eadē cauſa iiſdē vere ſentē tiis variis verbis vtit̉ a Bonis qͣꝫ plurimis & minime multos læ dere: πρωτονατιοετον b In his poeta. Hic nomē profitet̉ ſuū: cū dixiſſet quiſqͣꝫ intulit in his:& alibi: cuius. mos marime eſt con imilis veſtrū: hi ſe ad vos applicant. c Tū ſiquis: et bene­ſiquis eū Luſciū La uinū ſignificet: ne vel ipſum a ſe lęſum eē fa­teret̉: Et tū pręterea: vt Tū canit heſperidum. d Inclementiꝰ. pro in clementer. vt Iā ſenior. ſed cruda deo viridiſ­ſtimat. Pro exiſtima­qꝫ ſenectus. e Exi uit. e Reſpōſū nō dictū eſſe. Deeſt ei. vt in phormiōe. Si quis reddit magna haben­da eſt gratia. Nō di­ctū eſſe: ſuperius dictū participiū eſt: inferius nomē a qͦ etiā dicaces dicūtur: qui iocoſis fa libus maledicunt. Re­ſponſum nō dictū eſſe fihura: nā dictum: bis numero poſitū: ſupra nomen ſignificat: infra participiū: vt in heau­tonti. In quē quid vis harū rerū conuenit: q̄ ſunt dicta in ſtultum. g Qui bene vertēdo. Bn̄ ꝓ valde. & vertēdo in linguā latinā tranſferēdo. Plautus. Vertit bar bare: aut vertendo corrūpendo. h Idē menandri nūc nu per dedit phaſma: τοαυτο apparet pronūciatū: quaſi hoc ipſo admouerit ſpectatorē: qͣꝫ turpe:& imperite hęc fabula ſcripta ſit:& bene nūc nuper: vt ex vicinitate facti oſtendat nihil eſſe dicēdū: qͣꝫ quod diſplacuerit. Hęc cœmedia Luſcii Lauini: propterea ꝙ res recens ſit:& omnes meminerint Phaſma aūt nomē eſt fabulę menandri: in qua nōuerca ſu­perinducta adoleſcenti virginē: quā ex vicino quodā incœ­perat furtiue ductam: cū apud vicinū latebris haberet in ꝓ­ximū: hoc modo ſecū habebat aſſiduo nullo conſcio: parie­lem: qui medius inter domū mariti: ac vicini fuerat: ita per fodit: vt ipſe trāſitu ſa erum locū eſſe ſimulaꝫ ret. Cunqꝫ trāſitū intē­deret ſertis: ac frōde fœ lici: rem diuinā ſępe fa­cens:& vocaret ad ſe virginē. Quod cū ani­maduertiſſꝫ adoleſcēs prīo aſpectu pulchra ꝟginis. velut numinis viſu perculſus exhorrū it. Vnde phaſma ē no mē fabulę Deīde pau latim re cognita exar ſit in amorem puellæ: ita vt remedium tantę cupiditatis: niſi ex nu­ptiis nō reperiretur. Ita ex cōmodo matris: ac virginis:& ex voto a­matoris cōſenſuqꝫ pa­tris nuptiarum cel bri tate finē accipit fabu la. Vtrum ergo hoc di cat quod tātam fabu. lam tranſferendo læſ­rit. Luſciꝰ lauinius: ac non hoc de quo tātū reprehendat: ſed his ſi­gnis velit on̄dere quē dicat vitioſe theſaurū cōpoſuiſſe vt ī theſau ro ſit culpa: nō in phaſ mate. k Nunc nuꝑ dedit. Nūc nuper ex il­lis verbis eſt: quę vete res propter ambigui­tatem cū adiectione ꝓ ferebant: nam niſi ad deret nunc: hoc nuper olim: pridem: et iam ſi gnificaſſet: Idē menan dri phaſma nunc nuꝑ dedit: hanc fabulā to­tam damnat: vt appa ret ſilentio: theſaurum vero non totū: ſed ex vno loco. l Atqꝫ in tgeſauro ſcru pſit cauſam dicere: theſaurum latini veteres ſecūdum græ­cos ſine v littera proferebant. Atqꝫ in theſauro ſcripſit cau­ſam dicere. arguit Terentius ꝙ Luſcius cōtra conſuetudine litigātiū defenſionē ante accuſationē induxerit: hmōi em̄ eſt Luſcii argumentū. Adoleſcens qui rem familiarem ad neg tiam prodegerat: ſeruū mittit ad patrismonumentum: ꝙ ſe nex ſibi viuꝰ magnis opibus apparauerat: vt id apꝑifet ſi­laturꝰ epiſtolas: quas pater poſt annū decimū cauerat ſibi inferri: ſed eū agrū in quo monumētū erat ſenex quidā aua rus ab adoleſcente emerat. Seruus ad aperiendū monume­tum auxilio vſus eſt ſenis: tneſaurum cum epiſtola ibidem repperit. Senex theſaurum tanqͣꝫ a fe per tumultum holtus