Seite
Eunuchi Fol. XXXVII Atqꝫ a theſauro ſcripſit cauſam dicere prius vnde Petitur aurum. quare ſit ſuū. quā ille qui petit: vnde is Sit theſaurꝰ ſibi: aut vn̄ in patriū monumētū ꝑuenit. De hinc ne fraudet ipſe ſe: aut ſic cogitet. defunctus iā Sū nihil eſt ꝙ dicat mihi. is ne erret moneo:& deſinat Laceſſere: habeo alia multa nunc: quę condonabūtur: Quę proferentur poſt: ſi pergit lędere ita vt facere Inſtituit: quā nūc acturi ſumꝰ menādri eunuchū poſtqͣꝫ Aediles emerūt: perfecit ſibi vt inſpiciūdi eſſet copia Magiſtratus quū ibi adeſſet: accœpta ē agi. exclamat Furē nō poetā fabulā dediſſe:& nihil dediſſe verboꝝ. Tamē collacē eſſe neuii:& plauti veterem fabulā. Paraſiti perſonam inde ablatam& militis. Si id eſt peccatum: peccatum imprudentia eſt. poetę: qui non furtum facere ſtuduerit. Id ita eſſe vos iam iudicare poteritis. Collax menandri eſt: in ea eſt pariſitus collax: Et miles glorioſus: eas ſe non negat. Perſonas tranſtuliſſe in eunuchum ſuam Ex gręca: ſed eas fabulas factas prius Latinas ſciſſe ſe: id vero pernegat. Quod ſi perſonis iiſdem vti alijs non licet: Qui magis licet currentes ſeruos ſcribere: Bonas matronas facere: meretrices malas: araſitum edacem: glorioſum militem: Puerum ſupponi: falli perſeruum ſenem: Amare: odiſſe: ſuſpicari: deniqꝫ nullum ilic defoſſum retinet:& ſibi vendicat. Adoleſcens iudicem capit: apud quem prior ſenex: qui aurū retinet: cauſam ſuā ſic ait. Athenienſes bellū cū rhodiēſibus quod fuerit: quid ego hic prędicē ⁊cͣ. q̄ contra naturā iuriſqꝫ cōſuetudinē poſita ar­gumenta notat Teren tius: quod ille ordo po tior erat: vt adoleſcens prior proponeret cau­ſam: qui petitor indu­citur. m Prius vn­de petitur aurū Vnde a quo Vir. Genꝰ vn̄ la tinū. Nam poſſeſſorē fecit priorem agere: ꝙͣ petitorē: quod abhor­ret a conſuetudine:& iuris& litiū. n Quā ille. Deeſt di­cat. Qui petit. id eſt pe­titor: Quam ille qui pe tit. eſſet recta locutio: ſi diceret qͣꝫ petitorem. aut qͣꝫ illum qui petit: ſed qͣꝫ ille maluit dice­re: vt ſubaudiamꝰ cau ſam dicat per zeugma a ſuperiore figuratū p Dehinc. Si loquat̉. Ne fruſtret̉ ipſe ſe: σxη μαδιανοιασ ηοονo­υu dicitur: ſed poſt ad­dit: aut ſic cogitet ſi ta­ceat: q Defunctus iam ſum. Id eſt iā egi fabulas meas:& iam deſtiti periclitari in edē dis cōmœdiis: aut cer­te iam edidi quā tu re­prehendis fabulā. De­functus iam ſum. Ni hil eſt quod dicat mi­hi: nō ſit(inquit) de ſu­is vitiis ſecurus propt vetuſtatē: nihilominꝰ a me reprehendetur. r Is ne erret moneo. σχημαεπεικάσ& deſinat maledicere. s Habeo alia multa q̄ nūc condonabunt̉. Sic in phormione. Ar­gentū quod habes cō donamus te. Nam& dono ablatīo caſui iū gebant veteres: condo nō accuſatiuo. t Ita vt facere inſtitu­it. Obliqua nartatio fa cta eſt ſecūdū caſum accuſatiuum: ac bene. v Poſtqͣꝫ ędiles eme runt. Mire: cū ordo me lior videretur: ſi ſic di­ceret. poſtqͣꝫ ędiles eme runt: quam nunc actu ri ſumꝰ. x Perfecit vt inſpiciundi eſſet co­pia. Emerunt autē me diam corripe: vt matri longa decē tulerunt faſtidia menſes. v Perfecit. Mire quaſi difficile& illicitū. y Exclamat furem non poetam. Mire reprehendit ante vitium: qͣꝫ de cau ſa maledicti dicat. Exclamat furem nō poetam. Adhuc nul la reprehēſio eſt: ſi quidē licet trāſferre de gręco in latinum z Et nihil dediſſe verborum tamen. Aut neminem fefelliſ ſe. Aut nihil appoſuiſſe de ſuo Et nihil dediſſe verborū ta­men. Aut neminē fefel­liſſe. dare em̄ verba: de cipere ē: quia qui rē ex­pectat:& nihil præter verba inuenit deceptꝰ eſt: vn̄ alibi ꝟba iſtæc ſunt:& de cōtrario: cū videas cenſeas: aut ali ter nihil addidiſſe de ſtilo ſuo Terentiū. a Si id eſt peccatum imprudentia eſt Id eſt em̄ ſtulcitia.i. paraſiti ignorantia: vt impru­dens harum rerū: non perſonā inde ablatā: & hoc mire non ver­ſus obiicit: ſed perſonā eſſe tranſlatam. Quid ſtultius: aut calumnio ſius dici pōt. Si id eſt peccatum. Peccatū im prudētia eſt poetę: pri­mo negat peccatū: de­inde concedit per īpru dentię ignorantiā non imperitiam. Si id eſt peccatū πλοκη nͨ ec­catum ſuperius nomē eſt: ſequens participiū & primo negat pecca­tum: deinde ſi peccatū eſt: purgat idipſum ve niali qualitate ab īpru dentię partibus. b In eunuchum ſuā. Ad fabulā non ad ho minem rettulit: vt cen tauro inuehit̉ magna. c Bonas matronas: Vt Nauſiſtrata. Bonas matronas face re: meretrices malas. Sic eſt in heuautonti. Scortari crebro volūt crebro conuiuari.& ar tificioſe oſtendit omnē materiā comicorum. d Eacere. δρανvnde μραμα fabula. e Meretrices malas. Vt Thaidē: atqꝫ bach­idem. f Paraſitum. Vt Gnatonem. Glorioſum militē: vt Thraſonē: glorioſum militem: facere ſubau­ditur. h Falli ꝑ ſer uum ſenem: vt Deme am:& Simonem. i Amare: odiſſe: ſuſpi cari. Mire a ꝑſonis ad geſta cū varietate tran ſitū fecit: omne em̄ qͦd in orationem venit: vl̓ perſona: vel factū eſt. Amar̄: odiſſe. Quia o­dere non eſt latinū in infinitiuo modo. k Nullum iam dictum quod non ſit dictum prius. Dictum bis poſitum: vt ſuperius: peccatum diuerſa ſignificat. l Quare ęquū ē vos cognoſcere atqꝫ ignoſcere. σχημαλοyον παρομοιον.