Seite
Primus Actus Eſt iam dictum: quod non dictum ſit prius. Quare æquū eſt vos cognoſcere: atqꝫ ignoſcere Quæ veteres factitarunt: ſi faciunt noui: Date operam:& cum ſilentio animaduertite Vt pemoſcatis quid ſibi eunuchus velit. m Quę veteres facti tarunt: ſi faciunt noui: Cum magna defenſio ne Terentii ſemel faciē tis: id quod ſæpe vete­res. n Animaduertite Nos ελλειπτικωσ dici­mus attendite: quod veteres plane animad uertite. o Vt pernoſcatis. Vi alibi. Nam proh deū: atqꝫ hominum fidem quid vis tibi: aut quid quæris. p Quid ſibi eunu ehus veltūgiguo Primus Actus. Phædria. Parmeno. Vid igitur faciā?adeam ne eam nunc Quidem cum accerſor vltro: an potius Ita me comparem non perpeti meretricum Contumelias: excluſit: reuocat. Redeā: nō ſi me obſecret. Pā. ſi ꝗdē hercle poſſis: nihil Prius aūt fortius: veꝝ ſi incipies: neqꝫ ꝑficies gnauit̓. Atqꝫ vbi pati nō poteris cū nemo expetet infecta pace Vltro ad eā venies: īdicās te amare:& ferre non poſſe. Actū eſt: illicet: ꝑiiſti: eludet vbi te victum ſenſerit. Vid igitur faciam. In hac protaſi exemplū ponitur qͣꝫtū nō ſuę poteſtatis ſit ꝗ amat: qͣꝫ ſapiat: ꝗ non amat: neqꝫ aliter affectus eſt. a Quid igitur fa ciam apparet:& multa cogitaſſe ado­leſcentem: et tandem in hęc verba prorupiſſe. Qid igitur faciam? Menan­der. hinc Vir. Heu quid agam: & ē διαλονισμοσ per ditę mentis poſt mul­tā fruſtra cognitionē. b Igitur. Pro deinde. vt Plautus in Amphi trione. Si aliter fuerint animati: neqꝫ dent: ne­qꝫ petant: ſeſe igit̉ ſum ma vi: armiſqꝫoppidū oppugnaſſem: c Non eam ne nūc ꝗ dem. Hoc videtur nō eſſe contrariū: ſed eſt. Nam dubitat vtꝝ me retricis ſatiſfactionem expectet: an illam om nino non quęrat. Non eam ne. n. q. Non eam probus diſtinguit: qui ſecūdū Menandri exē­plum legunt: iungūt. d Comparem: cōſti­tuam. Vt qͣꝫ inique cō paratum eſt. e Nō perpeti meretricū contumelias: ſic in andria. Priuſqͣꝫ harum ſcelera& lachrymę confictę dolis: cū vni ſit iratus: de om­nibus quęritur: f Excluſit. Reuocat. vtrumqꝫ iniuriā fe­cit: ex verbo dicendo excluſit.& potiuſqͣꝫ non admiſit:& re uocat potiuſqͣꝫ petit: vt redeam quod erat moderatius. g Redeam: non ſi obſecret. Vides ergo ſuperiorē partē du­bitationis in eo fuiſſe: vt rogatus rediret. Inferiorē: vt ne ro gatus quidē. h Non ſi me obſecret. Bene de ea quę to­tum ꝓterue agens excluſit:& reuocat:& nō petit: nec roget: nec oret: ſed obſecret inquit: ꝙ hoꝝ omniū in maiorē partē eſſe vltimū. Si quidē herde poſſis διαλονισμοσ quaſi ad altqꝝ. vt neſcis heu ꝑ dita. nec dū Laumedō tæ.ſ. p. g. k Nihi prius neqꝫ fortius. De­eſt: eſt vt Multum ille terris iactatus& alto. Et prius: modo ad lau dem: nō ad ordinē per tinet. vt Salū. Quę pri ma mortales dicūt:& ipſe in Heautonti.& ſuauia quę eſſent prīa habere. lGnauiter. A naue ductum a qua in altum nullū diuer­ſorium eſt. m Infe cta pace Emphaſis ꝑ methaphoram. n Indicans te amate. Non verbis indicans. vt alibi. Ibi tum exani matus Pamphilus. be ne diſſimulatum amo rem& celatū indicat. o Actum eſt. De iure tranſlatum. q Illi­cet. De iudicio periiſti. de ſupplicio actū eſt. Vtro ad eū venies relatum eſt: illicet adiudicans te amare. periiſti ad ferre non poſſe. Illicet ſem­per in fine tranſactę rei ponitur. q Periiſti: Hyperhole. r Eludet vbi te victum ſenſerit. Eludere proprie gladia torū eſt cū vicerint. Cicero. Quamdiu etiam furor iſte tuus nos eludet. eludere eſt finem ludo imponere. s Proin tu