Quintus ActusSit locꝰ ſēꝑ. Th. do fidē ita futuꝝ. Gn. accīgar. ph. quēEgo hic audio? o thraſo. Th. ſaluete. ph. tu fortaſſe factaQuæ hic ſient neſcis. Thr. ſcio. Ph. cur te ergo ī his egoCōſpicorr̄giōibꝰ. Th vobis fretꝰ. Ph. ſcī qͣꝫ fretꝰ: milesEdico tibi ſi te ī platea offēdero hac pꝰ hac vnqͣꝫ: nihil ēQuod dicas mihi: quęrebā aliū: iter hac habui. periſti.Gn. Eia haud ſicdecꝫ. ph. dictū ē. G. nō cōgnoſco veſtꝝGenus tā ſuꝑbū. ph. ſic erit. Gn. priꝰ audite paucꝭ: qͦdCū dixero ſi placuerit facitote. Ph. audiamꝰ. G. tu cōceprululū iſtuc thraſo. pͥncipio ego vos credere ābo hͦ(deMihi vehementer volo me huius ꝗcꝗd faciā: id facereMaxīe cā mea. veꝝ ſi idem vobis ꝓdeſt vos n̄ id facereInſcitia ē. Ph. ꝗd id ē. G. militē ego riualē r̄cipiēdū cēſeoph. hē r̄cipiēdū. G. cogita mō. tu hercle cū illa phędriaEt libenter viuis: etenī bene libenter victitas:& qͦd desPaululū eſt: et neceſſe eſt multū acciꝑe thaidem: vt tuoAmori uppeditare poſſit. ſine ſūptū tuo ad oīa hæcMagꝭ opportunꝰ. nc̄ magis exuſu tuonēo ē: pͥncipio&Hēt qͦd det:& dat nemo largiꝰ. fatuꝰ eſt: īſulſus: tardusquia difficile eſt: quod negauit ſupra. ſed ſuis votis paraſitadductus eſt ad conādum: ideo& accingar dixit: ſic em̄ dicimus in magnis rebus ſuſcipiendis: vt Accingunt oēs oꝑi.z Saluete. Supplex ſine gratia.& ſine timore modo inimicus& infeſtus. a Tu fortaſſe quę facta. h. ſ. n. Hoc totūſuperbe: ac minaciter inquit adoleſcens. b Scio. Compendium poetę ne rurſus eadem dicerentur. c Conſpicor. Cōmune verbū eſt conſpicor. d Vobis fretꝰ. Et hocſtulte: quis em̄i& riualibus:& inimicis fretūſe eē dicat: deinde αvοκολουθον Et vitioſareſpōſio eſt: niſi em̄ addideris ſum: erit& ſolocciſmus cōueniēs loquenti impolito homini e Scin qͣꝫ fretꝰ.Ab ea ſubaudiendumeſt: f Miles edico tibi. Hoc contumelioſeet ꝓprie vt militi miles(inquit) edico tibig Si te in. p. o. Hoc ēſi vel caſu inuenero:&in platea(inꝗt) nō circa meretricis fores.h Nihil eſt ꝙ. d. Nihil pro nō: vt ſit nō eſtquod dicas mihi.i. nihil eſt: quod dicas provt dicas mihi: vt ſit qͦdꝓꝓ vt: aut quod pro ꝗdvt ſit dicas mihi: certūeſt aūt ſic veteres locutos eſſe. i Alium q̄rebam. Aut alium ꝓquendam poſuit: vt ſitquandam querebam:id eſt aliquem: aut alium: hoc eſt non quemtu putas: hoc eſt aliuꝫnō Thaidem: ſed ſi aliam diceret: neqꝫ cōmode: neqꝫ loqueretur: pręualet enim maſculinum genus.k Periſti. ordo ē. poſtquam in platea hac oſfendero periſti.l Eia. Interdū hortātantis eſt. ergo nūc eiacorrectionē ſignificat.m Nō cognoſco. g.v. t. ſ. Locutio annotāda mire laudauit: vt ꝑſuadere potuiſſet.n Veſtrum tam ſuperbū. Non veſtrum ſuperbū. Veſtrū.Scilicet abſolute. vt Pol Crito. a. o. ergo ſubaudiamꝰ: vel ingenium: vel animū: vel morem: vel inſtitutum. o Priusaudite paucis. Mira inſinuatio ne agit: ꝗ non vt conſentiatſed vt audiant petit:& bene prius: quaſi nō obſtet: quo minus faciant: quod velint. Tum deinde quod attētionem excitat addidit paucis: deinde ſi placuerit: facilius em̄ flectiturcū quo nō pugnamus. vt cōſentiat. Prius audite quid fidutiā oſtentat perſuaſoriā rē dicturi. p Audiamus. Bn̄ nōfaciamus: ſed audiamꝰ dixit. nam prima oratoris impetratio ī mala cauſa eſt audiri meruiſſe. q Tu concede paululū iſtuc Thraſo. Thraſo hoc ī bonā ꝑtē accœpit:& iō patet Sutat enim vel turpe eſſe ſi humiliter pręcetur ſuo nomīe:ſeqꝫ audiente paraſitus: vel incongruū ſibi cū pręſens nō aGnatōne laudetur. r Iſtuc Thraſo. Non ad ſe vocat: ſedlocū oſtendit: quo abeat: atqꝫ concedat. s Principio egovos ambos: Videt neqꝫ ſe odio haberi: neqꝫ offēdi animosaudientiū in militis nomine: hoc ergo oratorie: ꝓ eo hoīe inquo offendit̉ eū in qͦ nō offendit̉ poſuit. tMchur ququid faciā: id fa. ma. cau. m. Deeſt rei: aut eſt: vt ſit me huiusquicquid eſt: quod facio id facere maxime cauſa mea: Hic aperſona diſceſſit: et rē nō odioſā ꝓ odioſa poſuit.i. paraſiticāꝓęmuli amore:& cōmodo. v Verū ſi idē vobis placet.Multū attulit ad perſuadēdū nō eſſe cōmodū militi admitti: ſed ſuū cōmodū:& ipſorū eſſe cōmodū. x Vos nonid fa. inſci. eſt. Oratorie:& ſecūdū inſinuatiōis p̄cepta ſic dixit. nā remittēdo: et dubitando magis flectitaīos: qͣſi aꝑte: ac pertinaciter aſſeueret.Militē ego. 1. i. c. Artificioſe ſatis ſemel ītulit oē qͦd durum dictuad ꝑſuadēdū erat: Nāꝙ militē:& riualē dixit ad eā rem valet. vtmagis admittendꝰ ſit:qͣꝫ excludēdꝰ.& ſimulfidutia ſic dicentis parat aīos ad audiēda: q̄dicet. Militē ego riualēr. c. Riuales dicūt̉ ęmuli de mulieribus: factatranſlatiōe noīs a ferbeſtiis q̄ ſitientes cumex eodē riuulo hauſtūpetūt: in p̄liū contra ſeinuicē cōcitant̉. ſicCic.ꝓ Celio. Sin erit ex illofonteriualis inquit:&Homerꝰ. Q.z Cenſeo. Videvirtutē poetę: nō eī dixit peto. ſed cenſeo: tāqͣꝫ illis mō cōſulat: neqꝫ pro milite agat.Militē ego riualē. Conſidera qͦ vultu hoc dicēdū ſit:& intelliges&militē:& riualem: et recipiendū:& ego cēſeo:quanta ſignificat. nonem̄ dixit Thraſonē: ſedmilitē: quod nomē adſtultitiā valet: non ſocium: ſed riualē: qͦd oſtēdit: qn̄quidem tiualisin meretrice capienduseſt: hunc potius eligendū: non excludēdum:ſꝫ recipiēdū dixit: vt&oſtenderet adeo ꝓdeſſevt etiā de induſtria retinendus ſit: nō volo:aut rogo: ſed cēſeo: vt cōſiliariꝰ nō paraſitꝰ videat̉ loqui: nāquod ego addidit: nō dicto vſus eſt: quo vti ſolēt. ꝗ plus innegocio vident: nā ſic in phormione: Viris. c. Quę ſi in rē tuāintulerit ego faciā ſedulo: hūc dixiſſe credo: ego amplius deliberandū cenſeo. a Cogita mō. Modo aūt tantūmō ſignificat: aut tꝑis eſt aduerbiū:& ſimul īcerta diſtinctio eſt.o Et libē. vi. Id ē bonoꝝciboꝝ extat edax c Suppeditarepoſſis ⁊cͣ. Aut ſuꝑpeditare ꝓ ſuppeditari: aut deeſt ſe: vt Accingūtoēs oꝑi. d Adoīa hęc oppor. ⁊cͣ. Locutio eſt ex negatiua tertia: vt agrū in his. t. m. n. h. e Opportunꝰ. Proopportunior. f Ex vſu magis. Pro vtilior. g Nemoeſt. Hoc eſt opportunus. h Habet quod det. Vt diues.i Et dat nemo largius. Vt liberalis. k Fatuus eſt. Hoceſt ex vſu ſuo. Fatuꝰ inepta loquēs: a fando fatuꝰ dr̄inde Fauni facui:& nymphę fatuę dictę ſūt. fatui igit̉ ſunt ꝗ verbis& dictis fatui ſūt. Inſulſi ꝟo corde:& aīo. l Inſulſus. Sne ſale et ſapīa: aut ſine ſaltu& facilitate.m Tardus invenerem. ſ. c. Stertit. Plux dixit qͣꝫ dormi.