Seite
Cunuchi Fol. LXV Stertit noctesqꝫ et dies: neqꝫ iſtū metuas ne amet ml̓ier. Facile pellas vbi velis. Ph. q̄d agimus? Gn. p̄terea hoc Etiā(qͦd ego vl̓ primū puto) accipit hoīeꝫ nemo melius Prorſus neqꝫ ꝓlixiꝰ. Ph. miꝝ ni hoc hoīe qͦquo pacto Opꝰ ē. idē ego arbitror. Gn. r̄cte facitꝭ. vnū etiā vos oro Vt me in veſtꝝꝝ gregē recipiatꝭ. ſatꝭ diuiā hͦ ſaxū voluo. Ph. Recipimꝰ. Ch. ac libēt. Gn: at ego ꝓiſtoc phędria: Et tu Chęrea hūc. comedēdū:& de ridēdū vobis ꝓpīo. Ch. Placꝫ. P. dignꝰ. G. accede vbi vis thraſo. T. obſecro Te: ꝗd agimꝰ? G. ꝗd? iſti te ignorabāt. ſꝫ mores poſtꝙͣ On̄di tuos:& collaudaui te: ſcd̓m facta: et ꝟtutes tua. Impetraui. Th. bn̄ feciſti:& gratiā ago maximā. nūqͣꝫ Etiā fui vſqͣꝫ. ꝗn me oēs amarit plurimū. Gn. dixī ego Vobis ī hͦ eē atticā eloquētiā? Ph. Nihil prætermiſſum. Gn. Ite hac. Vos valete& plaudite calliopius recenſui. Finis Eunuchi. Tardꝰ. Corpore& membris: quamqͣꝫ& intellectu tardos vocamus: qui ſtulti ſunt: ſed melius eſt ſic intelligi: vt ea vi tia videatur dicere: quę inamabilem faciāt etiam diuitē lar­gumqꝫ amatorem. Nam aut verba cōmendat: vt Pendetqꝫ iterū narrantis ab ore. Hic fatuus eſt: aut ſapientia gratū fa cit: vt. Multa viri virtus animo:& hinc inſulſus eſt: ſed mi­hi videtur fatuū dicere tantū: qui glorietur& blandiri ami­ce neſciat. Inſulſum. non ſit fallax: et cupidꝰ coitus. Tardū: qui nō facile explicet venerē: quęres meretricibꝰ odi oſa eſt. Fatuus. Id ē in ſulſus. ſunt qui fatuū animo putāt. Inſulſū dictis: ſed male: nā fa­tui quoqꝫ dii ſunt: qui & fauni dicūtur: et nō ſtulti: ſed multum fat tes.i. loquentes fatuus eſt inſulſus: hęc q̄ nūc addidit: non ex ſuperi oribus pendent: ſed ſu periora velāt pl̓rimū: nam quia diues:& li­beralis potuit ob eſſe ri ualibus: hęc omnia bo na in milite, corrumpū tur: ꝙ fatuus: ꝙ inſul ſus:& cętera: quę ipſe perſequitur. Fatuus in ſulſus: hęc bene addū­tur: quia dixit et habet quod det: et dat nemo largius: ob rem eā va­lebat: vt amaretur mi­les a meretrice:& p̄po­nendus omnibus eēt ſed ingrata ſunt mulie ribus maximeqꝫ laſci­uis: hęc omnia q̄ ſubij cit fatuus:& inſulſus: hoc pro aceruo vitioꝝ cū quadam vultꝰ im­probitate pronuncian dum: quo magis res in medio poſita eſſe vi deatur. n Nocteſqꝫ dieſqꝫ. Plus ſignificat qͣꝫ ſi diceret: diebus et no­ctibus vt hoc ipſo nomine conſiliarii auctoritas ineſſe videatur. o Vbi velis. Qn̄ vel cū. p Quid agimus. Initiū cōſentionis: dubitatio eſt eius qui negauerit. Hoc etiā deeſt: vel habet. q Quod ego. Paraſitus.ſ. r Primū puto. Quaſi paraſitꝰ. s Accipit. h. Accipit: Paſcit: in uitat: vt. Illos porticibꝰ rex accipiebat ī amplis. t Nemo melius prorſus. Horū alterum appa rat:& alteꝝ indicat copiā. v Hirū niſi illoc hoīe. q. p. Facēte dixit adoleſcensrei parcus:& ꝗ outet amorē ſine dāno eſſe oportere: quiqꝫ fefel­lerit meretricē: nō ſolū eiiciendū eſſe militē: ſed ēt quouis mō ſuſtinendū: ac perfetendū. Mirū em̄ illo. h:. q. p. optinuit paraſitus iā quod negabat̉ primo deliberatū: vt quod agimus poſt ꝯceſſū: vt mirū. n. h. q. p. ac mirū hoc inquit eiuſmodi eſt: vt etiā cū mala cōditione patiendū ſit. x Idē ego arbitror. gane opus fuit cōſenſione: pręcipue phędrię cuius res agit̉: nā ita& ſeruata perſona eſt tarde ꝯſentientis amatoris. y Re cte facitis. Gratiarū actio eſt. Vnū etiā vos oro. ſubtiliter etiā paraſitus hic ſe adiūgit: ſuaſqꝫ par tes circa hos agit. y Vt me in ve. Iā laudat et nimis paraſitꝰ ē: ſi recorderꝭ eūdē dixiſſe: facēte: lepide: laute. z Satis diu iā hoc ſa. vo. Vi­de quēadmodū ſeruat ſe paulatim in eorū aſſentationē ex vi tuperatiōe militis. a Hoc ſaxū. Prouerbiū in eos qui in extricabili labore afflicti ſunt:& bene ſaxū de ſtulto milite ait:& ſep̄m ſiſyphū. phe. fecit. Hocſaxum voluo. Velut ſiſy phꝰ apud inferos. b At ego. p. i. p. Subaudiamꝰ:& ſū alit̓ū: vt paſitꝰ ait. c Phędria et tuChęrea. Ambos noīat h ic qͣſi legibꝰ paciſcant̉. d Hūc cōmedendū. Et cū cæteris rebꝰ: ſūmus poeta etiā fidē on̄dit amicitię pa­raſiticę exēplo Gnato­nis de milite loquētis hoc mō. e Propīo. Facete ſic dixit vt para ſitus:& vt qui de eo cō uiuio loqueret̉. f Di gnus. Hęc verba vlti­ma longi ſermōis eiuſ­modi ſūt: vt miles hęc audiēs laudatū ſe eē: et approbatū exiſtimet. g Vbi vis. Honorifi­ce reuocat allegatū cū iniuria dicēdū: vbi vis: quia accede īperatiuū erat:& vbi niſi qn̄ in­h Iſti te igno. Figura. tellexeris vitiū eſt. διλογία: ad vtrūqꝫ e ꝑtinet:& ad laudē:& ad mores on̄dit et hoc ambiguū. i Secun dū facta& vir. tu. Et hoc amphibolū: nā vir tutes yronicos ꝓ vitiis poſuit: vt neſcis ꝗ vir ſiet: et ornatꝰ eſſes ex tu is virtutibus: facta& virtutes proprie militi bus aſcribunt̉. k Fa rior eſt yronia in viti­cta& virtutes. Ama­oſos hoīes qͣꝫ veritas. l Nunqͣꝫ etiā fui vſqͣꝫ: Nunqͣꝫ:& locū:& tꝑ̄s ſignificat. Vſqͣꝫ. locum magis. Nūqͣꝫ ꝓ non: m Et nūqͣꝫ vſqͣꝫ. Pro nō vſqͣꝫ.i. nuſquam. n Quin me om. ama. Contrariū ſuperiori. ꝗd eſt em̄: ꝙ bn̄ nō fecerit quicqͣꝫ: ſi ī illo eſt vt ame tur. o Attica elo. Et hoc yronicos: vt illa q̄ ſupra atticam dicit verā: atqꝫ germanā: quia ex­cultior eloquentia dicitur attica:& ſummi ora­tores attici appellati ſunt. p Prętermiſſum eſt:& hoc anceps ē intellectu gemīo ad vtrūqꝫ. q Ite. h. Quo vocat paraſitus: an ad mere­trice: an ad cœnā militis: vt ꝓmiſit. hoc ego cre­do: et cenſeo. Ite. h. Cōmeſſatum ad milite vl̓ ad Thaidem. Si cœnę interfuit meretrix: quō poſt acta ſunt omnia: cum mentio noctis non facta ſit: omnia poſt cœnam geſta ſunt:& nō cōple­ta per rixam. cœna non ſuperfuit plurimū tem poris ad agendam. Finis Eunuchi: Acta ludis megalēſibꝰ. L. Com­Len. L. Vale. Flacco ædilibus curru libus. Egere. L. Ambiuius Turpio. .L. Attilius Preneſtinus. græca Mē nandri prima acta ſecunda: Mo­dulauit Flaccꝰ tibijs duabꝰ dextrꝭ. M. Iunio. T. Semproino conſul.