Prologus Dictitat: repente ad ſtudiū ſe applicaſſe hūc muſicū: ꝓ amicorum Amicū īgenio fretū haud natura ſua. arbitriū veſtꝝꝝ:& Vr̄a exiſtīatio valebit: quāobrē oēs vos oratos volo: ne ꝓ iniquorum ꝓ equorum Plus iniquū poſſit: qͣꝫ æquuoratio: facite ęꝗſitis: date Creſcēdi copiā nouaꝝ: ꝗ ſpectādi faciūt copiā ſīe vitijs Ne ille ꝓſe dictū exiſtimet: ꝗ nuꝑ fecit ſeruo currenti locum dediſſe obſequatur In via d̓ceſſiſſe populū cur īſano ſeruiat: d̓ illius peccatis Plura dicet cū dabit alias nouas: niſi finē maledictis recita re Facit. adeſte ęqͦ aīo. date poteſtatē mihi ſtatariā agere: .ſ. ſit Vt liceat ꝑſilētiū: ne ſemꝑ ſeruꝰ currēs: iratꝰ ſenex: edax Paraſitus: ſycophāta aūt ipudēs: auarꝰ leno aſſidue Agēdi ſit ſeni clamore ſūmo: cū labore maxīo: mea cā Cauſā hāc iuſtā eē aīum īducite: vt aliqua pars laboris ſ. ſeni Minuat̉ mihi. nā nūc nouas ꝗ ſcribūt p̄cūt mihi nihil. Siqͣ laborioſa eſt ad me decurrit̉. ſin leuis ad aliū defert̉ Gregē: ī hac ē pura oratio: exꝑimini ī vtrāqꝫ ꝑtē īgeniū Quid poſſit meū: ſi nūqͣꝫ auare preciū ſtatui arti meę:& Eū eē q̄ſtū ī aīum īduxi meū: qͣꝫ maxīe ſeruire vr̄is cōExemplum ſtatuite in me: vt adoleſcentuli(modis Vobis placere ſtudeant: potius qͣꝫ ſibi bus: ſed maledictis h Hunc muſicū. Videlicet poetā elegantē. Muſicus latine dicitur elegans αμου τοσ vero gręce dicitur inele gans. i Amicū ingenio fretū. Hoc idē re fellit in prologo adelphorū. Idqꝫ laudē ma ximā ducit: quod illi vehemens maledictū exiſtimant: Nā qͦd iſti dicunt maliuoli hoīes nobiles eū adiutare: aſ ſidueqꝫ vna ſcribere. quod illi maledictū ve hemens eſſe exiſtimāt: eā laudē hic ducit maximā: quū illis placeat ꝗbus vobis vniuerſis: & populo placent: Amicū. Pro amicorū. videlicet Lęlii.& Scipionis: quoꝝ amicitia Terētiꝰ familiariſſime vſus ē. l Arbitriū veſtꝝ Bn̄ arbitriū: nā arbiter dr̄ iudex ꝗ toti uorei habet arbitriū: et faculiatē: horū em̄ arbitrio: et iudicio comæ dia cōmēdari poterat. l Ne plus ini. poſ. Iuſtā rē petit: q̄ ꝗdē niſi ab iniuſtis cōcedit̉. m Qui nuꝑ ſe. ſ. cur. In hoc notat aduerſari us: ꝗ decoꝝ ꝑſonę nō ſeruauerit. Quid eī ma gis p̄ter ſerui decon: qͣꝫ vt illi ppl̓us in via decedat:& īſano ſeruiat. n Date ptātē. m. ſ. Id eſt vt liceat ad exitū vſ qꝫ fabulę ꝑpetuo ſtare videlꝫ aliqͣ turba fiat: vt fieri ſolet: aut ludis funabuli: aut gladiatorū. Tūc em̄ ne ceſſe eſt relinquere comœdiæ actione. Et bn̄ dixit ſtatariā Agi em̄ dr̄ fabula cū recitat̉ ſtare cū placet. Eſt etiā comœdia: q̄dr̄ ſtataria: aut motoria: a ſtatariis actibus: vel motoriis. o Ne ſem per ſer. curr. Exprimit varias perſonas quę in cōmœdiis introducūtur: quibus ars comica valde nobilitat̉. Inducitur aūt leno periurꝰ. amator feruidus: ſeruꝰ callidus:& amica illu dens:& vxor inhibēs: & mater indulgens: et patruus obiurgator: et ſodalis opitulator:& miles pręliator: paraſiti edaces: parētes tenaces:& meretrices ꝓcaces. p Mea cauſa. Cauſam hanc iuſtam paranomaſia. q Si qua laborioſa ē: luſtū etem̄ eſt ſeni in re labo tioſa fauorem præſtare. r Ad aliū gregē. Gregē cū cōtemptu dixit: alios actores parui faciens. Eſt pura oratio: hoc eſt nitida: quæ facile aſſenſum audito rum ineat. s Si nū qͣꝫ auare pręcium ſtatui. per hęc verba Terentius demonſtrat: qͣꝫ grauis auctor ſit: quia ſuas comœdias probet. Sic Horatius. Ea cum reſpondere coneris. Quę grauis æſopꝰ: que doctus Roſiꝰ egit Et eum eſſe quęſtū in animum induxi me um. Nōnunqͣꝫ ſubauditur& ſi: vt ſit:& ſi eum quęſtū. v Seruire veſtris commodis: plus dixit cō modis: qͣꝫ ſi diceret voluptatibus.