Seite
Ecyrae Fol. CXXXVII Prologus Ecyræ. Cyra eſt huic nomē fabulę. hęc cum data eſt Noua: nouum interuenit vitiū& clamitas: Vt neqꝫ ſpectari: neqꝫ cognoſci potuerit. Ita populus ſtudio ſtupidus in funabulo Animum occuparat: nunc hęc plane eſt pro noua. Et is qui ſcripſit hanc: ob eam rem voluit Iterum referre: vt poſſit iterum vendere. Alias cognoſtis eius: quæſo hanc cognoſcite. Orator ad vos venio: ornatu prologi: ſinite. Ex orator ſim: eodem vt iure vti ſenem liceat. Quo iure vſus ſū adoleſcentior: nouas qui exactas feci Vt veteraſcerent: nec quū poeta ſcriptura euaneſceret: In his quas primum cecilii didici nouas. Partim ſum earum exactus: partim vix ſteti: Quia ſciebam dubiam ſortunam eſſe ſcænicam: Cyra huic eſt nomē fabulę. A nomine cœpit: vt incognitā probaret:& ideo ſpectandā. a Ecy ra eſt huic caſu nomē fabulę. Noīatiuo figurauit cū in vſu ſit: vt datiuo dicamus: qͣꝫuis p̄ſto ſint exempla: quibus veteres per omnes fere caſus hͦ genus locutiōis enunciabant. Ecyra huic eſt no men fabulę. Hęc primo data eſt ſine prologo ludis Mega­lenſibus: quos Sex. Iuiius& Cornelius Dolobella dederūt: ſed occupato populi ſtudio funabuli diſplicuit. Poſtremo data eſt ludis funebri bus. L. Aemilii Pauli quos fecerūt. Q. fabi­us Maximus:& Cu nelius africanus: tūc quoqꝫ nō peracta ē per ſtudiū populi cir ca gladiatores. Tertio ad poſtremum intro ducta. Q. Fuluio. L. Martio ædilibus: vii tute actorum. L Am biuii&. L. Turpiōis eſt cōmendata. Ecy­ra eſt huic nomen fa­bulę: totus hic prolo­gus ſubtilem queſtio nem continet: ob hoc ne aperte populū nō lectę fabulę reū faciat & facile reuocet in fa uorem. b Hęc cū data eſt noua: ita dici tur data eſt fabl̓a: vt data eſt fabula: vt da ta eſt cœna: datum eſt prandium:& edi­dit a dato deſcendit. Hęc cū data eſt n. u. i ſic& Homerus: Et dari dicitur fabula cū agitur: ſta­re cū placet. Hęc cum data ē.n. n. i. ſyllepſis prima. deeſt em̄ huic: & eſt figura parono maſia. c Noua: no uum vitium,& cala­mitas. Bene ſecundū auguriū. Vitiū ē eī ſi tonet em̄ vitiū:& calamitas ſi tonet: et grādīet ſimul: et etiā fulminet. d Vitiū& calamitas. Vitiū tranſſatum eſt ab augurio:& vitio creati dicuntur conſules. Calamitas dicitur clades: quia clamat̉ vt ali­ud ſit grandinis culmū frangentis: aliud furti: vt indoli ma lis. ſic Probus. Vt neqꝫ ſpectari vitiū. Quod nō ſpectata eſt calamitas ꝙ nō cognita. e Vt neqꝫ ſpectari neqꝫ cogno ſci. Mira defenſio ſi quidē non iuditio comœdia exacta eſt. ſi ſpectari: cognoſciqꝫ non potuerit cognituris..ſ. ſi audiet̉. Vt neqꝫ ſpectari: neqꝫ cognoſci. Ideo theatrum: ideo ſpecta­tores: ideo actores: et maior ꝑs in geſtū: qͣꝫ in verbis cogno ſci: vel probari: vel ſciri: an Ecyra ſciri dicat̉: quę ſcita ſit no­mine: f Ita populus ſtudio ſtupidus. A deriuatiōe cau ſę: non quia mala eſt(inquit) excluſa eſt: ſed quia populus funabuli admiratione obſtupuit: quod infra de gladiatori bus dicet ad cōmutationē cauſę inducendam. Ita populus ſtupidus. Hic excuſat̉:& populus: qui neqꝫ iudicauit de fa­bula: neqꝫ tamē ſtulte errauit. g Stupidus. Pro ſtupēs. vt tumiduſqꝫ. ſ. v. a. h Pro noua. Recte em̄ non eſt no­ua. i Et is qui ſcripſit hanc: ob eam rē. Id eſtꝭ ob eā cau­ſam. q. d. non iterū acta eſt ſine cauſa: cur ergo non poſt fu nabulum relata eſt: ſi illi ceſſauerāt ī qua maluit auarū po­pulum poeta inducere: qͣꝫ ſuo opere diffidētē. Iterū referre ſu peruacuū eſt. k Vt poſſit iterū vendere: aliis. ſ. ludis. hoc vt diximus ad laudē fabulę refert̉: poſtqͣꝫ tm̄ fidutię poet. dedit. i Alias cognoſtis eiꝰ: quęſo hanc cognoſcite. Mi­re illi fauorem petit ex alijs: quę ſpectatori notę ſunt eiuſdē poeta: quaſi hęc oīno nota ſit. At in Andria: quę omniū pri ma eſt aliter: ait enim: vt percognoſcatis:& quid ſpei ſit re­liquū quas faciet& cęcra. m Orator ad vos venio cū ornatu prologi ſinite. Magna arte hic prologus ſcriptus eſt. & nimis oratorie: nam totiēs expulſa fabula quō honeſte reuocari potuit in proſceniū: niſi primo ip̄a imprudētia pro fidutia profertur:& deinde actor peritiſſimus ipſe abiliꝰ ꝓ­baret:& poetam:& Comœdiā: cuius au­ctoritas elucet ex ver­bis: cū deinde ſubtili ter nouo poetęa vetu ſto:& magnę aucto­ritatis Cecilio peteret̉ exemplū: fauor expe­teret̉ ingenioſiſſime. Nā quod rudi Teren tio contigit accidiſſe memoratur veteri Ce cilio: quod huic ſemel illi ſępe: quod huic in alijs nunqͣꝫ: hoc illi fe­re in omnibus: quod huicEcyra:& acta et probata eſt:& certa illi partim exacta eſt: partimqꝫ vix proba­ta: itaqꝫ his omnibus argumentis id actum eſt: vt neqꝫ deſperan­dū ſit de Terentio: ꝙ expulſus eſt: vt nihil­ominus illi tantū at­tribuendū ſit: vt aut par Cecilio magno tunc poetę: aut vltro melior etiam eſſe poſ ſit. Hic aūt. L. Ambi uiꝰ hyſtrio fuit actor comœdiarū. Orator ad vos venio Oratorē audire oportere iuſgē tium eſt: or. torē non licet iniuriā pati: ideo ergo ne expellat̉: non ſe prologū: ſed orato rem noīat. Plau. Im­pia ſecrete oratorē verberas. n Eodē iure vti ſenē liceat. Vt me liceat caſus miſerari. i. a. Sinite exorator ſim: orator eſt dū rogat: exorator cū impetrauerit: ita illud dicentis hoc iam affectus ſignificationē habet:& orator eſt: cui cauſa de fendenda mandatur. o Quo iure ſum vſus adoleſcenti­or. Tanqͣꝫ aliud agens refert exempla quibus oſtendat: tur pe non eſſe Terentio excluſam eſſe vnā illius fabulā: cum multorū poetarū multę exactę ſint.& in his Cecilii: cuiꝰ il­lo tēpore magna auctoritas fuit. p Adoleſcentior. Hæc cōparatio minus a poſitiuo ſonat:& vim diminutiuam ex primit: vt iam ſenior: ſed cruda. d. v. q. ſ. q Nouas ꝗ ex actas feci. Vt inueteraſcerent& inueteraſce­rent agerētur denuo: quia dū acta eſt: noua dicitur fabula. Inueteraſcerent. In conſuetudinē venirent: ſpectarētur: ama­rentur. r Exactas. Expulſas. s Ne cū poeta ſcriptu­ra vaneſceret: cauſa facti honeſtior eſt: non ſe poetæ vnius: ſed ipſiꝰ poematis cauſa laborare. t In his quas primū Cecilii didici nouas: a ſimili argumentū quod ſit per cōpa­rationē artificioſam.& oratoria rerū: ac perſonarū. v Partim ſum caꝝ. Vide plus eſſe in exemplo: ſiquidē par tim exactę ſunt Cecilii fabulę: partim vix admiſſæ: cū vna. Ecyra excluſa ſit:& eſt ſenſus: aut diſplicui inquit: aut ali­quibus vix placui. Partim ſum earū exactus. Pro in aliis: aut timidis:& ſimul ſplēdida locutio eſt: partim aduerbiū eſt:& ꝓprie locutꝰ eſt. nā fabulę: aut agi dicūt̉: aut ſtare