Seite
Prologus Spe incerta: certum mihi laborem ſuſtuli: Eaſdem agere cœpi: vt ab eodem alias diſcerem Nouas ſtudioſe: ne illum aſtudio abducerem. perfeci vt Spectarentur: vbi ſunt cognitæ: placitæ ſunt: ita Poetam reſtitui in locum prope iamremotū iniuria Aduerſarium: ab ſtudio: atqꝫ a labore. atquem ab arte Muſica. quod ſi ſcripturam ſpreuiſſem In præſentia:& in deterrendo voluiſſem operam Sumere: vt in ocio eſſet potiꝰ: qͣꝫ in negocio. deterruiſſē Facile ne alias ſcriberet. nūc ꝗd petā mea cā ęqͦ animo Attendite. ecyrā ad vos refero: quā mihi ꝑ ſilentiū nūqͣꝫ Agere licitum eſt: ita: eā oppreſſit calamitas: eā clamitatē Veſtra inteligentia ſe dabit: ſi erit adiutrix noſtræ Induſtrię. quum primum eam agere cœpi pugilum Gloria: funabuli eodem acceſſit expectatio: comitum Conuentus: ſtrepitus: clamormulierum fecere: vt ante Tempus exirem foras. vetere in noua cœpi vti Conſuetudine: in experiundo vt eſſem: refero denuo. Primo actu placeo: quum interea rumor venit: datum lri gladiatores populus cōuolat. tumultuātur: clamāt: Pugnant de loco. ego interea meum non potui tutari Locum. nunc turba nulla eſt: ocium:& ſilentium eſt. z Quia ſciebam dubiā fortunā. Non igit̉ poetę culpa: ſed caſus eſt: nā ideo fortunā euētū rettulit. Spe incerta certū mihi: ſentētioſe& verum: nam vbi certa ſpes eſt: nihil opꝰ eſt laborare certo: ac vehemēti. y Spe incerta. Pro ſpei incertę: an deeſt incerta. z Certu. Honeſta figura quę di citur Eaſdē exactas cœpi difficultatē fa­cti:& molimen oſtendit ab eodē Cecilio..ſ. a Nouas ſtudioſe ne illū ab ſtu dio Ne illum ab ſtudio abducerem: ite rum cauſa honeſtatꝭ. Perfeci vt ſpectarent̉. Attende quantū pon dus habeat: ꝙ non fe ci dixit: ſed potiꝰ ꝑfe­ci: vt molem difficul­tatis oſtenderet. b Vbi ſunt placite. Nota participiū ſine verbo. Vbi ſūt. c. p..ſ. Elegans ꝓmiſſio:& hanc placiturā ſi cog­noſcatur:& eſt conie­ctura a futuro tēpore c Ita poetā reſtitui in locū. Mire nō Ceci liū: ſed poctā. vt hoc ceneraliter populo p̄­ſtitiſſe nō vni homini videas ir: d Reſti tui in locū. Quia re­motū& excluſum di x it. ꝓprie iā remotuꝫ geminauit ſecūdū an tiqͦs: ꝗ oēs in verbis li quidas duplicabant. e A ſtudio atqꝫ la­bore. Bn̄ oſtēdit ſe po pulo ꝓfuiſſe cęteꝝ: po etam ad laborē reuo­cando atqꝫ artē: habe tur intētio cōmote au diēdū eſt: vt hic. Por tus alij effodūt hic al­ta theatri. f. l. a. i. c. r. e. ſ. d. a. f. f In pręſen tia. Statim vt a popu lo eiiciebat̉. g Vt in ocio eſſet potiꝰ qͣꝫ in negocio. ex ipſis re­rum nominibꝰ oſten­ſtit facilitatē deterren di. h Nunc quid petā mea cauſa. Bene detā mea cauſa: qua­ſi orator. i Mea cā ęquo aīo. Cōmenda­tio perſonę leuis ꝑ ali am perſonā grauē ſe­cūdū p̄cepta in rheto ricis. k Ecyrā ad vos refero. A cauſa prīcipiū narratōis inducit̉. Ecyrā ad vos refero. Principiū a principali q̄ſtione an cognita ſit:& an ſpectanda ſit l Quā mihi. A ꝑſo­na dicentis. m Ita eā oppreſſit ca. Hoc ſuccedit pro illo. quod eſt a perſona aduerſariorū: ſimul ad fortunam rettu­lit culpam populi. non em̄ dixit quod p̄ſto erat: Ita oppreſ­ſit eā calamitas. Eā calamitatem repetit: ne nos fabulā illū dicere putaremus. n Veſtra intelligentia ſedabit. Prīo cū perſona noſtrę induſtrię: rurſus cū ſua:& bn̄ periphraſi vſus eſt: ne diceret nos vobis. o Cū primū eā agere cœ pi. Iam hic narratio ſubtilis inducit̉:& vt nō lædat populū vt& defendat poctā. p Pugilū gloria Pugiles& eſſe glorioſos: vt minꝰ turpe ſit an̄ latos eos eſſe. ſicut Virgi. Magnis cū viri. c. n. e. o. q. d. i. q. ſ. m. t. ſ. q. p.& cętera. hęc eſt gloria. Pugilū gloria funabili acceſſit expectatio: narratio cur excluſa ſit. Hęc em̄ non pot tę culpa detecta eſt: nec iudicio populi:& ideo nunc admit tenda eſt. Pugilum gloria. f. a. e. Pugilū gloria. Comitū conuentus: expectatio: deſideri um: vt Virg. Expectate venis. Funabili eodē: duplex cauſi ac vnam excluſionē adhibetur. Pugilum gloria. Pugil dictꝰ eſt a pugna:& pugna a pugno. Veteres nāqꝫ ante vſum ferri.& ar morū pugnis:& cal­cibus& morſibꝰ cor porūqꝫ luctatiōe cer­tabant. q Comi­tum conuentus. Vtr eos comites dicit qui ſunt pugilū aſſētato­res: an ſeruos ꝗ dn̄os ſequunt̉: an ſtudium certantiū diuerſis fa­uentiū. t Clamor mulierū. Bn̄ mulieꝝ. nō em̄ timet eas qui­bus ſuffragari vel re­fragari non licet ī the atro. s Vt ante tē pus exirē foras. negeum paſſus videatur inius riā t Vetere. primū vetere in noua cœpi vti conſuetudīe niſi nouā comœdiaꝫ intellexeris: nō erit a­pta ſentētia: nā& ſu pra dixit: nūc hęc pla­ne eſt pro noua. An a Terētio noui ideo di­ctū eſt: quia nūqͣꝫ ali as excluſus eſt.& be­ne veterem: vt oſten dat turpe non eſſe qͦd & alijs poetis ſępe cō tigerit. y Refeto denuo. Aut vetere a­bundat: aut denuo. x Primo actu pla­ceo. Rōnabiliter dixit. primo ꝗa quinqꝫ ſūt actus partes fabulæ. y Placeo: ſtudeo: Placeo dixit ꝓ eo qͦd eſt fabula placet. aut Terentius:& mire nō diu inquit pepēdit iu diciū: ſed ſtatimꝑ euit: vt quod ſequitur non iudicio: ſed perturbatione factū ſit. z Cum interea rumor venit datum ire. Hoc abhorret a noſtra conſuetudine: verūtamen apud antiquos gladiato res in theatro ſpectantur. a Datum iri. Datum in dixit: vt fabulā cōmendet: vt& omnia ſpectatori:& popu lo dicātur. b Non potui tutari locum. Facete repetit lo­cū. c Nunc turba non eſt. Tumultuantur. turba: id eſt. Nunc turba non eſt. Turbam rettulit ad id quod ſupra dixit populus. c. t. Ociū ad illud quod repugnant de loco: ſilentiū ad illud quod di xit clamor mulierū. Ociū. pugnant: Silen tiū clamant. Nunc turba non eſt: ociū et ſilētiū: quę adhortatio per enumerationē ad tp̄s cit