ī Diſtinctio XLI rationis ꝟo nō ipſa dei eterna reprobatio. qꝛ eiꝰ nullū lūtatis. ⁊ vtrūqꝫ datū eſt ꝑ ſpm̄ fidei ⁊ charitatis. Et eſt meritū: ſꝫ gratie priuatio ſiue ſubtractio. que quoꝙ paulo poſt dixi. Nr̄m em̄ ē eū credere ⁊ velle. illiꝰ aūt dāmō eſt reprobationis effectus. Accipit̉ tn̄ aliqn̄ re dare credētibꝰ ⁊ volētibus facultatē bn̄ oꝑandi ꝑ. ſſ. ꝑ probatio ꝓ obduratiōe. ſicut ⁊ p̄deſtinatio ꝓ ſuo effe quē charitas dei diffundit̉ in cordibꝰ nr̄is. Uerū ē qͥctu qͥ ē gr̄a appoſita. Gr̄a em̄ qͣ apponit̉ effectꝰ eſt p̄de dem: ſꝫ eadē regula eſt. ⁊ vtrūqꝫ ipſiꝰ eſt. qꝛ ip̄e p̄parat ſtinationis. Cū gͦ gr̄e q̄ apponit̉ hoī ad iuſtificationē volūtatē. ⁊ vtrūqꝫ nr̄m. qꝛ nō fit niſi volētibus nobis. nulla ſunt merita. multominꝰ ⁊ ipſiꝰ p̄deſtinatōis qͣ ab gͦ ⁊ meritū fidei de mīa dei venit. Nō gͦ ꝑꝑ fidē vel ali eterno elegit deꝰ quos voluit aliqͣ pn̄t exiſtere merita qua merita elegit deꝰ aliquos ab eterno. vl̓ appoſuit ¶ Ita nec reprobatōis qͣ ab eterno quoſdā p̄ſciuit futu gratiā iuſtificatiōis ī tꝑe: ſꝫ gratuita bonitate ſua ele d̓ ros malos ⁊ dānādos ſicut elegit iacob ⁊ reprobauit Augu. git vt boni eēnt. vn̄ aug. ī li. de p̄de. ſan. Nō qꝛ futuros et Eſau qd̓ nō fuit ꝓ meritis eoꝝ q̄ tūc haberēt qꝛ nulla nos tales eē p̄ſciuit. iō elegit: ſꝫ vt eēmꝰ tales ꝑ ipſam habebat. qm̄ nec ip̄i exiſtebāt. nec ꝑꝑ futura merita q̄ electionē gr̄e ſue qͣ gratificauit nos ī dilecto filio ſuo. preuideret vel illū elegit vel illū reprobauit. T ¶ Remouet opinionis erronee defenſionem. q Remouet opinionē q̄ ducere poſſet in errorē in Oalla. ¶ His tn̄ aduerſari vr̄ qd̓ dicit aug. ſuꝑ Malachiā n quo fuit aliqn̄ aug. ſed poſtea retractauit. chi. j. b ꝓphetā vbi ſcriptū ē. Iacob dilexi. Eſau aūt odio ha ſa a ¶ Opinati ſunt tn̄ quidam bui. Cui vult inqͥt miſeret̉ deꝰ. ⁊ quē vult indurat: ſꝫ hͦ a ¶ Opinati ſunt tn̄ qͥdā deū. iō elegiſſe iacob. qꝛ taleꝫ volūtas dei iniuſta eſſe nō pōt. Uenit em̄ de occultiſſi i deū: iō elegiſſe iacob: qꝛ futurū p̄ſciuit qͥ in eū crederet mis meritis. qꝛ ip̄i pctōres cū ꝓpter gn̄ale pctm̄ vnaꝫ talē futuꝝ p̄ſciuit. Uidet̉ ⁊ ei ſeruiret: qd̓ aliqn̄ augu. ſe ꝙ iſta poſitio nō ſit opīo: maſſam fecerunt. tn̄ eſt nōnulſꝫ hereſis manifeſta. qꝛ q̄ ſenſiſſe dicit in lib. retrac. vbi la inter eos diuerſitas. Prec ¶ Precedit ergo aliqͥd Pōt dihoc ponit. ponit gratiam in peccatoribꝰ quo ꝙͣuis ci hocre aꝑte oſtendit ꝙ ſi ꝓpter futuc cedit ergo aliqͥd ī pctōribus. hoī nō gratis ſꝫ ex merit nō ſunt iuſtificatij digni tractaſra merita electus eſſet. iā non quo ꝙͣuis nōdū ſint iuſtificadari a deo. ⁊ iſte eſt error efficiantur iuſtificatione ſe. ex gr̄a eſſet electio. Nō ergo ti digni efficiant̉ iuſtificatiōe peſſimus.ſ. error pelagij Uidetur falſum dicere qꝛ 3 iō electus ē a deo: qꝛ talis fu¶ Rn̄. dd̓m. ꝙ iō p̄t dice Et itē p̄cedit in alijs pctōribꝰ peccator ante iuſtificatio re cām meritoriā. vl̓ rōnē turus erat: ſꝫ ex electiōe talis nem manet in pctō. ⁊ quā quo digni ſunt obtuſione. Ec ꝯgruitatis. Si dicat cāeſt factꝰ ita dicēs. Diſputās diu eſt in pctō ē indignꝰ ce hic vr̄ augu. dicere ꝙ ⁊ ipſa meritoriā ſic ꝙͣuis prima pane quo veſcitur ſicut di qͥd elegerit deꝰ in nōdum nadei volūtas qua alios elegit. fronte nō dicat errorē. tn̄ cit autoritas ⁊ ēt ip̄a vita to cui dixit ſeruiturū eē maio alios reprobat. ex meritis ꝓad ipſam ſeqͥtur error. Si vtputa dei inimicus. errem. ⁊ qͥd ī eodē maiore ſimil̓r ꝟo dicat rōnem congruiueniat. ſꝫ occultiſſimis.i. ꝙ ꝓ go ⁊c. ¶ Rn̄. dd̓m ꝙ vertatis. ſic non dicit errorē nōdum nato reprobauerit ad meritis alios voluit eligere. bum illud Aug. retractaſed tn̄ temeritatem quātum eſt ⁊ retractatū intel hoc perduxi ratiocinationem alios reprobare. ⁊ ꝙ ꝓ merit. dam h̓ꝫ. qꝛ occulto dei ꝓligitur in p̄fata retractavt dicerem. Non ergo elegit alijs apponit̉ gratia iuſtifica fundo nititur reddere rō tione que ponitur precedeus opera cuiuſꝙͣ in p̄ſcientionis. alijs non. vn̄ obtūdun nem. ⁊ ideo vtroqꝫ modo denti ca. aut dignitas ibi tia q̄ ip̄e daturus eſt. ſꝫ fidem erat digna retractatiōe. tur: ſꝫ quid intelligere voluetantū valet quātum con⁊ b ¶ Reliquie ꝑ electionē elegit in p̄ſcientia. ⁊ queꝫ ſibi rit ignorat̉. niſi forte hoc dica gruitas ſolū ⁊ multe pn̄t gratie ſalue fient. Queri eſſe congruitates in pctō crediturū eſſe preſciuit. ipſuꝫ tur intellexiſſe quod ſupra di ¬tur hic de illo v̓bo apl̓i qd̓ ribus ad gratiā gratū fa elegit cui ſpm̄ſanctū daret vt ximus eum retractaſſe. Nam aſſumit aug. in qua habicientē per multiplicitateꝫ bona oꝑando etiā eternā vitā ibidem etiam quedam alia cō tudine ꝯſtruatur ille gead gratiā gratis da tam. cōſequeret̉. Ecce hic aꝑte ditinue ſubdit. q̄ in li. retrac. aꝑī nitiuus. qꝛ gratia nec videtur eligēs nec electa. ⁊ cit non ꝓpter opera eū elegiſte retractat qd̓ vtrūqꝫ legenti patebit. Un̄ veriſimile iterū. gratia eſt ſolū ex tē ſe. ſꝫ ꝓpter fidem quā eū preeſt in premiſſis etiā hoc retractaſſe. ¶ Quidā tn̄ ex pore. gͦ ⁊ electio. ¶ Rn̄. uidit crediturū: ſꝫ qꝛ ⁊ in fide eo ſenſu accipiūt fore dictū nō qꝛ aliquis p̄deſtinet̉ ꝓ dd̓m ꝙ ſi intelligat̉ d̓ elemeritū eſt ſicuti ⁊ in oꝑibꝰ hoc meritis vel iuſtificatiōis gratiā mereat̉. ſed qꝛ aliqui ctione tꝑali. tunc electio retractauit dicens. Nondum nō adeo mali ſunt vt mereant̉ ſibi gratiā nō impartiri gr̄e d̓r. qꝛ ſit ꝑ gratiā. Si autē de eterna. ſic d̓r elediligētius q̄ſiuerā. nec adhuc Nullus em̄ dei gratiā mereri pōt ꝑ quam iuſtificatur. ctio. nō vt gr̄a dicat habi inuenerā qualis ſit electio gr̄e Pōt tn̄ mereri vt nō apponat̉. vt penitus abijciatur. tum: ſꝫ vt ꝯſtruatur ſicut bde qua dicit apl̓s. Reliquie Et quidē aliqͥ intantū ꝓfundū iniqͥtatis deuenerūt vt gtūs ex vi declarationis ꝑ electionē gratie ſalue fient hoc mereant̉. vt hͦ digni ſint. alij ꝟo ita viuūt vt ⁊ ſi nō eēntie vn̄ d̓r electio gr̄e.i. que vtiqꝫ nō ex gratia eſt ſi ex mereant̉ gratiā iuſtificationis. nō tn̄ merētur oīno regratuita q̄ merita nō con fiderat. Et ſi obr̄ ꝙ vnus meritis ꝓcedit. vt iam qd̓ dat̉ pelli ⁊ gratiā ſibi ſubtrahi. Ideoqꝫ dixit in qͥbuſdā p̄gtūs nō ꝯſtruit̉ ex illa vi non ẜm gratiam ſꝫ ẜm debitū cedere quo digni ſint/ iuſtificatione. ⁊ in alijs quo didd̓m ꝙ verū eſt niſi babe ſibi reddat̉ potius cū meritis gni ſint obtuſione: ſed hoc friuolum eſt. at virtutē duoꝝ. Un̄ bn̄ d̓r T ꝙͣ donet̉. Perinde qd̓ conti¶ Remouet preſumptuoſam de p̄deſtinatione invir ſanguīs ⁊ hō autorita nuo dixi. dicit em̄ idem apl̓s. quiſitionē quā aliqui falſa de occultis dei diſſeruerūt tis. ſil̓r electio gr̄e.i. gratuite bonitatis. Idem deꝰ qͥ oꝑat̉ oīa in oībꝰ. carnaliter. d̓ Nuſꝙͣ autē dictū eſt. Deꝰ cre ¶ Multi ꝟo de iſto ꝓfūdo q̄rētes reddere rōnē atqꝫ dit oīa in oībus. Ac deinde ſubiūxi. Qd̓ ergo crediẜꝫ ꝯiecturas cordis ſui īſcrutabilē altitudinē iudicioꝝ mus noſtrū eſt. qd̓ ꝟo bonum operamur illius eſt qui dei cogitare conātes. ī fabulas vanitatis abierūt dicē credētibus dat ſpm̄ ſctm̄ ꝓfecto nō dicerē ſi iam ſcireꝫ tes. Ꝙ aīe ſurſuꝫ ī celo peccāt ⁊ ẜꝫ pctā ſua ad corꝑa etiā ipſam fidem inter dei munera reperiri que dātur ꝓ meritꝭ dirigant̉. ⁊ dignis ſibi qͣſi carceribꝰ īcludant̉. Hic. xxin eodē ſpū. Utrūqꝫ ergo noſtrū eſt ꝓpter arbitriū vo Ier̄t hi tales poſt cogitatiōes ſuas. ⁊ volētes diſputa iiij.
