Seite
uerſiam ad cōcordiam reducens.ſ. de miſſione ſpirituſſancti que fit duobus modis. viſibuliter ⁊ Reſponſionem ſuam ꝙ filius ſemper generatur confirmat ex inuiſibiliter. a. dictis Hylarij ne videatur dictis origenis inniti. g. De illo mō miſſionis ſpirituſſancti qui fit viſibiliter. b. Breuiter docet quomodo de hac generatione dicendum ſeu Dubitatio ex predictis orta. quia cū filius ſit minor patre ẜm loquendum ſit. b. formam creatam in qua apparuit. cur non ⁊ ſpirituſſanctus Diſtinctio.x. ſimiliter. c. Probat autoritate Augu. ꝙ ſpirituſſanctus procedat vt amor Quod filius ẜm ꝙ homo factus eſt. non modo patre. ſed ⁊ ſpi patris ⁊ filij. a. rituſancto. ⁊ etiam ſeipſo minor eſt. d. Utrum deus pater ſit ebaritas. an filius. an ſpirituſſanctus. Docet ſane intelligere verbum dubium bylarij. e. an ipſa trinitas. b. Diſtinctio. xvij. Exemplis confirmat reſponſionem: ſcilꝫ eadem nomina pro­De miſſione ſpirituſſancti qua inuiſibiliter mittitur ẜm ſuam prie ⁊ vniuerſaliter accipi. c. opinionem. a. Rōnem p̄dicte rn̄ſionis aſſignat on̄dens ꝙ ſpūſſctūs proprie Suppoſito ꝙ ſpirituſſanctus ſit amor quo diligimus deum ⁊ dicatur charitas. quāuis charitas ſit nomen cōmune. d. proximū. oſtendit ipſum inuiſibiliter mitti quando in nobis Diſtinctio. xj. efficit hunc effectum. b. Ꝙ ſpirituſſanctus procedit a patre ⁊ filio probat multis au­Autoritatibus cōfirmat ꝙ amor quo diligimus deum eſt ſimi toritatibus. a. lis amori quo diligimus proximum. c. Ꝙ greci contēdunt ſpiritūſanctum procedere a ſolo patre. b. Oſtendit ꝙ amor ille quo diligimus deū ⁊ proximū nō eſt pa Grecoꝝ autoritates ⁊ rōnes ſoluit ⁊ determinat. c. ter vel filius: ſed ſpirituſſanctus tm̄. d. Grecos in ſenſu nobiſcum cōuenire. ⁊ ſi verbis differant pro­Ꝙ ſpirituſſanctus eſt charitas non cauſaliter: ſed eſſentiali­bat multis autoritatibus. d. ter ⁊ formaliter loquendo. e. Diſtinctio. xij. Oſtendit tanꝙͣ manifeſtū ꝙ ſpirituſſanctus tunc mittitur in­Utrum ſpūſſctūs prius vel magis ꝓcedat a patre ꝙͣ a filio. a. uiſibiliter quando nos facit dei ⁊ proximi dilectores.ſ. Utrū ſpūſſctūs plenius vel magis ꝓcedat a patre ꝙ a filio. b. Opponit per rōnes ꝯtra opinionem ſuā qua dixit ſpiritūſan­Utrum ſpirituſſanctus ꝓprie procedat a patre. c. ctum eſſe charitatē qua diligimus deum ⁊ proximum. g. Utrum ſpirituſſanctus procedat a patre per filium. d Opponit per autoritates ꝯtra opinionē ſuam iam dictam. b. Diſtin. xiij. Opponit autoritate ⁊ rōne cōtra eādem ſuam opinionem.i. Quare ſpirituſſctūs cū ſit de ſubſtātia patris non dicatur na Diſtin. xviij. tus vel genitus vel filius: ſed tm̄ procedens. a. Utrum ſpūſſanctus ſit donum in quo alia dona donantur. a. Cum ſpirituſſanctus non dicatur genitus. cur filius qui dici Utrum eadem ratione ſpirituſſanctus dicatur donum ⁊ datū tur genitus etiam dicitur procedere. b. ſiue donatum. b. Tentat aſſignare differentiam inter generationem filij ⁊ pro Obiectio ꝯtra hoc ꝙ ſpūſſanctus ſit donum eternaliter. c. ceſſionem ſpirituſſancti. c. Dubitatio ex verbis.§. ꝓximi ſupra orta vꝫ ꝙ filius non tm̄ ſit Oſtendit humanam inſufficientiam que inter illa duo proce­filius natiuitate: ſed etiam eſſentia. a ſimili ⁊ ſpirituſſancti dere ⁊ naſci diſtinguere non poteſt. d. proceſſione. d. Probat ꝙ ſpūſſan. nō dꝫ dici ingenitus autoritate Augu. e. Redit ad primā ſolutionē oſtendens ꝙ ſpirituſſanctus d̓r do­Probat autoritate Hieron̄. dici ſpiritūſanctum ingenitum qd̓ num ⁊ donatum ẜm duos predictos modos proceſſionis. e. videtur predictis aduerſari.ſ. An filius cum ſit nobis datus poſſet dici noſter vt ſpirituſſan Determinatio predicte cōtrouerſie qua ẜm diuerſas acceptio ctus dicitur noſter.ſ. nes dicit eos locutos. g. An ſpirituſſanctus ad ſe relatiue dicatur. g. Determinationem ſnam cōfirmat autoritate Hicrony. oſten­Diſtin. xix. dens ex quo ſenſu dixerit ſpiritūſanctum genitum. h. De equalitate trium perſonaꝝ que conſiſtit in eternitate ma­Diſtinctio. xiiij. gnitudine ⁊ poteſtate. a. Ꝙ gemina eſt proceſſio ſpirituſſancti. eterna ⁊ tꝑalis. a. Quod eternitas ⁊ magnitudo ⁊ poteſtas in deo ſunt vnum li Quod vtraqꝫ proceſſio eſt a patre ⁊ filio. b. cet ponantur quaſi diuerſa. b. Quod nō ſolum dona ſpirituſſancti. ſed etiaꝫ ſpirituſſanctus Una perſona nō eſt maior alia. nec maius aliquid due ꝙͣ vna qui eſt deus detur ⁊ mittatur hominibus. c. nec tres vel due ꝙͣ vna. c. An viri ſancti ⁊ eccleſie prelati dent vel dare poſſint ſpiritum­Probat equalitatē magnitudinis per eſſentie vnitatem. d. ſanctum. ⁊ ꝙ non dent hic oſtendit. d. Per eſſentie indiuiſionem ſiue vnitatem ꝓbat equalitatē ma­Quod non poteſt dari ſpirituſſanctus docet. e. gnitudinis per circūinceſſionem: ſcꝫ quomodo dicitur eſſe Opponit in contrarium.ſ. deus pater in filio. ⁊ filiꝰ in patre. ⁊ ſpirituſſanctꝰ in vtroqꝫ. Diſtinctio..xv. ⁊ ſingulus in ſingulis. e. Quod ſpirituſſanctus a ſeipſo temporaliter mittitur. datur ⁊ Continuat dicta dicendis vt oſtendat ꝙ magnitudine alius procedit. a. alium non ſuperat.ſ. Oſtendit per autoritatem a minori ꝙ ſpirituſſanctus d̓r mitti In equalitate perſonaꝝ non cadit ratio totius ⁊ partis. g. vel procedere a ſe. quia etiam filius dicitur mitti a ſe. b. In equalitate perſonarum non cadit ratio generis ſpeciei vel Oſtendita ſimili ſpiritūſanctuꝫ mitti ſeu procedere a ſe. quia indiuidui. h. filius miſſus eſt ⁊ proceſſit a ſe. c. In equalitate perſonaꝝ non cadit ratio materialis pͥncipij.i. Opponit cōtra predicta eo ꝙ filius dicit a meipſo nō veni. d. Opponit autoritate damaſceni ꝙ in equalitate perſonarū ſit Utrum ſemel miſſus ſit filius an ſepe. e. ratio generis ſpeciei indiuidui ⁊ numeri. k. Oſtendit autoritate Aug. ꝙ filius duobus modis miſſus eſt: Reſpondet ꝙ ſane intelligi poſſunt que Iobā. Dama. dicit ⁊ ſcilꝫ viſibiliter ⁊ inuiſibiliter.ſ. quomodo oſtendit. l. Aſſignat duplicem differentiam iſtoꝝ modorum. ſcꝫ ꝙ ẜm al­In equalitate perſonaꝝ non cadit ratio numeri. ⁊ quomō in­terum ſemel. ẜm alterum ſepe ſit miſſus. ⁊ ẜm alterum vt ſit telligitur dictum Iohannis Damaſceni. m. homo. ⁊ ẜm alterum vt ſit cum homine. g. Quibus modis aliqua dicantur differre numero. ⁊ ẜm quem Scd̓m alterum modum dicitur filius miſſus in mundum. ẜm modum conuenit perſonis.n. alterum non. h. Quod vna perſona nō eſt maior alia. nec tres ſimul vna. ⁊ hoc Dubium ortum ex premiſſis. Cur ſcꝫ pater non dicitur miſſus ratione oſtendit catholica. o. cum ab aliquo cognoſcitur vt filius.i. Qd̓ deus nō eſt dicēdus triplex vel multiplex. ſed trinus. p. Docet cauere errorem qui poſſet oriri ex ſolutione predicti du Qd̓ pluralitas nō eſt ita in rebꝰ corporeis. vt in trinitate. q. bij ꝙ ſcilꝫ filius ⁊ ſpirituſſanctus non ſunt minores patre. Diſtin. xx. uis miſſi dicantur. k. Alia perſona non excedit aliam potentia. a. Diſtin. xvj. x1 Prima rō qua probat̉ ꝙ non pōt minus filius ꝙͣpater ſumpta