Seite
ſlo cen veſtibus illa foras aufugit. At illi qui foris ſtabāt credē­tes militē exiuiſſe: vnus ex eis qui videbat̉ immodeſtior introiuit. At vbi virū illic pro virgine vidit: ſic dicere ſe­onō vi­cum cepit: Quid deus eſt iſtud? puella ingreſſa vir vide­Itaqꝫc tur. Ecce miles eſt factus ex virgine. Audiueram ſed nō ta mali credebam ꝙ chriſtus aquā mutaſſet in vinū: ſed ecce mu tauit ⁊ ſeſſum. Itaqꝫ iam hinc fugiamus ne deſinamꝰ eſſe exponi quod fuimus. Nunquid ⁊ ipſe forte mutatus ſuꝫ: qui ali ud cerno qͣꝫ credo. Itaqꝫ facto clamore: miles cui pro bo­nitate quā fecerat corona aurea debebatur tanqͣꝫ ſceleriſ eēt reus: eſt morti adiudicatꝰ. Itaqꝫ ductus ad locū ſup­plicij: fertur illuc puellā qͣꝫtotius cūcurriſſe: ⁊ ambo ſiml̓ certaſſe de morte. Naꝫ miles pro ſe talia allegabat: Ego per ſententiā ſum iuſſus occidi: quare dū me ſentētia te­nuit te abſoluit. At ſancta puella quaſi legibus eſſet edo cta: talia militi dat reſponſa: Nō ego te vadē mortis ele­gi: ſed predam effugere pudoris optaui. Nam ⁊ in me eſt lata ſententia: que pro me: ſiue ob mei cauſam eſt contra te lata. Ergo moriar innocēs: ne moriar ſāguinis tui rea: ſufficiunt mēbra morti: que non ſufficiebāt pudori. Ego obprobrium declinaui: non martyriū tibi conceſſi. Quid ſi tu preripis mortem mihi: non me redemiſti: ſed potius decepiſti. Ergo ſubripere noli mihi beneficiū quod dedi ſti. Sic ergo(inqͥt Ambroſi.) de morte ambo cōtēderunt: amboqꝫ vicerunt: quia ambo ad martyriū ꝑueneerūt: vt non ſit eorum corona diuiſa: ſed aucta. Hec ille. Quare concluſiue a doctoribus ſanctis terminatū eſt: ꝙ nos de­um plus qͣꝫ ceteros homīes: ⁊ plus qͣꝫ noſmetipſos amare obligamur. Et vltra hec proximi anima plus qͣꝫ corpꝰ no ſtrum. Addunt ⁊ aliqui cauſaꝫ aliam que promptos nos ſemper ad martyrium habere debet: et maxime ſi clerici ſimus eccleſiaſtice ſcilicet libertatis defenſio: et eccleſie ſaluatio. Quod ad primam certe cauſaꝫ ſpectat: qua dei honor ⁊ zelꝰ ad hͦ nos teneat. Et ſic ꝓ eccl̓iaſtice lib̓tatis c ij