![]()
¶ Incipit tractatus de martyrio ſanctoꝝ. Uerēti mihi ac di ligent̓ ꝑſtrutanti chriſtiane eccleſie fun damētū ⁊ augmentū id mihi potiſſimū martyriū videt̉. Hocqꝫ nos exꝑiētia do cuit ꝙ martyres magnificentiſſima tormētoꝝ tollerātia: mundū in admiratio nem ſtuporemqꝫ/ de inde ad veritatis hoc eſt Ieſu chriſti crucifixi inquiſitioneꝫ: conduxerunt. Quo reperto/ ⁊ illius crucem baiulare/ ⁊ exquiſitiſſimas mortes ſubire: vt illius ſanctiſſimum nomen vbiqꝫ profiterentur non dubitabant. Sicqꝫ factū eſt vt cum terribi liora tormenta demon excogitaſſet: ⁊ magnas ꝑſecutiones vndiqꝫ cōmoueret: rurſum plures in ꝓfeſſionē ſacre fidei ꝓrumpebāt. Et cū precioſiſſimo ſanguine dn̄i noſtri Ieſu chriſti/ primo genus humanū redemptū ſit: ſui milites: ac diſcipuli ducē ſuū ⁊ magiſtrū ſequētes īextimabi lis ſanguinis effuſione: illius eccleſiā ⁊ fundauerūt ⁊ auxerunt: ſubſtētarūtqꝫ mirabiliter: quouſqꝫ ſanctiſſimū ſu um nomē: illiuſqꝫ ſanctā crucē imperator romanus alijqꝫ mundi pͥncipes ad eorū gloriā ſuis frōtibus impreſſerūt. Quibus cōfuſus demon peiora excogitauit: ⁊ nouas ter ribileſqꝫ hereſes inter chriſtianos ſeminauit. Ut ⁊ per ſecutiones peiores hoc eſt a nomen xp̄i ꝓfitentibꝰ in chriſtianos fierēt. Sed dedit deus ſapientiā ſanctis ſuis: qui ⁊ ſcripturis ſanctiſſimis: ⁊ fortiſſimis diſputationibꝰ: hereſes exterminarūt. Et reddita eccleſijs pace: creuit vndiqꝫ mirabilit̓ ſeruientiū deo numerus: vt celū nō ſit ſtellis ornatū ſicut egypti deſerta ſanctiſſimis monachis replebant̉: vt ſcripſit Chryſoſtomus. Que admiratꝰ antiChryſoſto. quus hoſtis: ac territus: alias fraudes adinuenit. Mundi illecebras volentibꝰ deo ẜuire fraudulent̓ pacis ocio ſuggerebat. Inertiam ac ſacroꝝ libroꝝ iam inutilē ſtudi um ſuadebat. Inter chriſtianos interim principes nouas 