feſſione hoſtiā deo viuētē offerat. Illo exhortāte ac di­cente: Si qͥs vult venire poſt me abneget ſemetip̄m tol lat crucē ſuā ſequat̉ me. Qd̓ Hieronymꝰ ad Elbiaꝫ ex­ihierony. ponens ait: huius exhortationis hic ſēſus eſt. eſt de­licata in deū ꝯfeſſio. Qui in me credūt debēt ſanguineꝫ ſuū fundere: qui em̄ ꝑdiderit animā ſuā in preſenti: lucre faciet eam in futuro. Qd̓ tn̄ ſolū in neceſſitate marty­rij intelligēdū eſt: vt idē Hieronymus aſſerit: ſed in om ni cōuerſatione: oꝑe: cogitatiōe: ẜmone: negemꝰ noſmet. ipſos qui an̄ fuimꝰ: cōfiteamur eos in xp̄o renati ſūt. De p̄mijs martyrij paradiſo moameth Ca. x Remia martyrij miranda īexcogitabilia a ſā ctis doctoribus p̄dicant̉. Et vt aliqua breuit cōtīgamus: donauit dn̄s militibꝰ ſuis oīm pec catorū et capitaliū minutorū plenā remiſſio­: dicēte Auguſtino: Falce martyrij omnia reſecant̉. Et Auguſtinꝰ de ciuitate d̓i: Quid precioſiꝰ qͣꝫ mors martyrū: ꝓpt̓ quā delicta dimittūtur: merita cumulant̉: qͣre int̓ cet̓a p̄cio­ſior in ꝯſpctū xp̄i mors martyrū eſt. Hec vt ait Cyprianꝰ Cyprlanus. eſt delictoꝝ finis: ꝑiculi t̓minꝰ: patiētie mgr̄a: domꝰ vite: dux ſalutis. Sic vt iniuriā faceret martyrij(vt Auguſti­nuſ ip̄e atteſtat̉) illo oraret: optimū certamen certauerit xp̄i martyr: volueritqꝫ dn̄i ſui honore ſāgui­ ꝓpriū effūdere: vt illiꝰ redēptōe xp̄s pͥus effuderat: audire mereret̉: qꝛ illū ſic mereri vult dn̄s: Ueni dilecte mi: mūdaui te ab oībꝰ ſcl̓i inqͥnatiōibꝰ: feci vt nll̓a am pliꝰ carnal̓ illecebra poſſit te a me reuocare: declīare voluptas: auaritia: īpudicitia: honoris aut pote ſtatis pulſabit ābitio. animi ꝑturbatiōes: corꝑis ſecutiōes āpliꝰ patieris. Sic tuo ſāguīe mūdꝰ: purꝰ ve ni ītra in gaudiū dn̄i tui: mecū letar̄: qꝛ me firma ītētiōe ſeqͥ voluiſti: te mūdꝰ ꝓpt̓ me oblectauit: oīa calcaſti vt mecū eēs. Ueni qꝛ vbi ſū ego: illic te miniſtꝝ meū volo: paſſiōm meaꝝ ſociꝰ fuiſti: qͣre ꝯſolatiōi te ꝑtici faciā: ītra in gaudiū ſēpit̓nū: ī domū dn̄i d̓i tui vbi ſūt