ſteteritis an̄ reges ⁊ preſides nolite cogitare quō aut qͥdloqͣmini. Dabit̉ em̄ vob̓ in illa hora qͥd loqͣmini. Nō eniꝫvos eſtis qͥ loqͥmini: ſed ſpūs pr̄is vr̄i qui loquit̉ in vob̓.Sed dubiū inde ꝯſurgit: ꝙ qͥ tꝑs habuerit ad p̄cogitādūſufficiēs: ⁊ nō oportune p̄cogitauerit tēptar̄ deū videat̉.Qd̓ veꝝ eē oēs ꝯfirmāt doctores: aſſerētes diſcretā p̄cogitationē dato tꝑe fiēdā: ſꝫ nimiā ⁊ curioſā tanqͣꝫ ex puſillanimitate diuiniqꝫ auxilij diffidētia/ ⁊ hūane ratiōiſ p̄ſūtuoſa cōfidētia ꝓueniētē cōdēnant: dicūtqꝫ xp̄m in euāgelio caſu hͦ arduo ⁊ tꝑe ꝓhibuiſſe: in qͦ hō ille: aut necint̓rogationes ſibi fiēdas p̄cogitare pōt: aut p̄cogitādi tēpus aufert̉. Et tunc nec curā haber̄ vult deus: quomodohoc eſt qͦ ordine ⁊ quali modo dicēdi: aut qͥd: hͦ eſt quammateriā ⁊ qͣs ſētētias efferas: ſꝫ ſpē totā in ſuo auxilio collocari iubet. Illicoqꝫ affutuꝝ ſe ꝓmittit: ⁊ auxiliū preſtatuꝝ: ait em̄: Dabit̉ vobis in illa hora qͥd loqͣmini. IdeoHierony.pulcherrime ait Hierony. in trāſitu ſuo ad Euſebiū: FiliEuſebus.mi Euſebi ꝯſurge leua in celū ocl̓os tuos: lex dei ſꝑſit incorde tuo: ne timeas a facie hominū: qꝛ cū illis eſt ſꝑ dn̄sAuguſtinꝰ.cū quibꝰ eſt ꝟitas. Et Auguſtinꝰ qn̄qꝫ qn̄cunqꝫ loquiturhō veꝝ: nō eſt ſuū qd̓ loquit̉ ſꝫ diuinū: qꝛ ſic̄ om̄is eſſētiaab eſſētia pͥma venit: ſic ꝟitas om̄is a pͥma tantuꝫ ꝟitatedeſcēdit. Et idē ſolūmō ille docet in t̓ris qͥ cathedrā habet in cel̓. Nā ip̄e ſolꝰ eſt qui homīeꝫ ſciētiā docet. Accedāt ergo ad xp̄i nomīs ꝯfeſſionē ſecure tā docti qͣꝫ indocti: ⁊ ſpē diſcrete ponāt in dn̄o. Quis em̄ in illo vnqͣꝫ ſperauit ⁊ ꝯfuſus eſt:¶ An fratres mīores p̄ ceteris obligent ad mar(tyrium. ¶ Ca. xvj.Um in regula beati Franciſci: quam deo docēte(vt ip̄e aſſerit) fratribus ſuis vir ille ſeraphicꝰ ſcripſit de martyrio ſpecialis mētio: et vtita dicā ad illd̓ exhortatio habeat̉: queſtionemfacit: an hi qui ſub ea regl̓a ſūt clerici vl̓ laici vltra aliosclericos vl̓ laicos ad infideles accedere: ⁊ ꝓ eorū ſalutevt ad xp̄m ꝯu̓tant̉ legittīe certare: ⁊ ſic ad martyriū ipſuꝫ
