dū: ne lege vr̄a quid indignū ⁊ iniuſtū proferatis: nec dedeo quicqͣꝫ niſi veꝝ dicatis. Et ſequit̉: Ieſus Marie filiꝰdei nūcius ſuuſqꝫ ſpūs ⁊ verbū Marie celitꝰ miſſum extitit. Et. lxiiij. ca. Inducit deū loquētē de Ieſu ⁊ dicētem:Ille vero nō fuit niſi vir tātū: cui multā bonitatē cōtulimus. Et. xiiij. ca. Inducit deū loquētē ad Ieſum: ⁊ dicētem: O Ieſu Marie fili/ tu ꝑſuades hominibꝰ vt dei locote matremqꝫ tuā duoſ d̓os habeāt ⁊ venerent̉? Rn̄dit Ieſus: Nolit deus vt ego qͥd p̄ter verū dicaꝫ. Et ſi ego protuli tu noſti: qꝛ tu oīm ſecreta cordiū noſcēs mei cordisarchanū penetras. Ego ꝟo nequaqͣꝫ tui. Tu ſcis itaqꝫ menil hominibꝰ niſi mādata tua dixiſſe: ſcilicꝫ ꝙ te deū meūatqꝫ ſuū inuocēt ⁊ adorēt. Quoꝝ qͣꝫdiu tibi placuit teſtisaffui. Nunc aūt tu qui es teſtis oīm: poſtqͣꝫ ab illis ad teme ſublimaſti: eoꝝ cognitor exiſtes. Et. xx. ca. inqͥt: Chriſtianos vero dicētes Ieſum eſſe filiū dei nugis aſſimulātur: confundat deus qui etiā ſuos ſacerdotes atqꝫ pōtifices Ieſumqꝫ Marie filiū ſibi dn̄os loco dei ſummētes venerant̉: cū ipſis p̄ceptū ſit nō niſi deū vnū adorare. Et ineodē ca. Nulla fides eſt increduloꝝ: ſed error maximus.Has itaqꝫ vt vidiſti xp̄i blaſphemias diabolicus vir ille ⁊plures ſuo libro inſeruit. Has quotidie lego: nec me visiraſci. Non vis me ad exprobādū moueri. Indignaris ꝙbene operor: qꝛ tu forte nō bene operari intēdis. Sed hecmecum penſa: conuertere ad bonū. Accingere gladio etvna ꝓcedamꝰ ad bellū: qm̄ pro victoriā coronas promerebimur eternas.¶ Ca. xij.¶ De impedimētis retrahētibꝰ nos a martyrioUm iam multa diabolus adinuenerit: q̄ charitatem noſtrā aliquādo tepefaciūt: et martyrideſideriū paulatim a nobis repellunt: que ſintilla ꝑ ordinē enarrabimus: vt his abiectis ducē⁊ dn̄m nr̄m Ieſum xp̄m ſequētes: velut expediti militesnihil aliud qͣꝫ crucis arma feramꝰ. Fortis ⁊ callidꝰ eſt hoſtis noſter: qui cū nos alijs oneribꝰ qͣꝫ veris armis defatie iij
