Seite
Mattheus defenſiōe mortē ſubijſſe Matheū apl̓um legimꝰ: eo ꝙ vir ginē quā ſacro velamine xp̄o cōſecrauerat: regi irthaco vt matrimonio copularetur ꝯſentire noluit: ſecutuſqꝫ ma giſtrū ſuū qui ait: Bonꝰ paſtor dat animā ſuā ꝓ ouibus Thomas. ſuis. Thomas ſimilit̓ cantuarienſis archiepiſcopꝰ: vt ſue eccl̓ie iura defēderet mortē forti animo ſubiuit. Qd̓ nemo impudenter ⁊ ſua virtute confidēs niſi tractus a deo p̄ſumat accedere ad martyri­Auendū ſuꝑ omnia in vo­(um. Ca. viij. lūtate martyrij(vt etiā ſupra tetigimus) ne qͥd qd̓ noſtrū nō ſit ſed dei: ab illo vſurpātes: nol̓ ipſis appropriare audeamus. Nō em̄ omnium eſt martyrium: ſed illorum tantum qui xp̄i ſpiritu inflam mati ad hoc agunt̉. Cognoſcūtqꝫ diſcrete ſe ad tormētoꝝ ⁊ mortis tollerātiā nō niſi a d̓o diſpoſitos eē Perpēdūtqꝫ etiā ſine ip̄o defecturos: atqꝫ dicūt: Quis intrabit in ſan­tuariū tuū dn̄e ad ꝯfitēdas potētias tuas: niſi tu aꝑias: Quis aūt aꝑiet ſi tu clauſeris? Ideo ꝯfitebimur tibi in ti more tuo: Quia nō in arcu meo ſꝑabo: ⁊ gladius meꝰ nō ſaluabit me: ſed dulcedo tua ⁊ benedictio tua: ⁊ illumīa­Maximus. tio vultus tui. Unde ait Maximus in ẜmone martyrum: Charitas hominis nō eſt a ſemetip̄o: ſed ſalubriter dona tur a xp̄o: quā xp̄s donauit martyribus ſuis. Ideo ſi quiſ exiſtimat ſe aliqͥd haber̄ ſeu eē cū nihil ſit: ſeip̄m ſeducit. Cyprianus. Et Cyprianus de dn̄ica oratiōe: Nemo ſuis viribꝰ fortis eſt: ſed de dei indulgētia ⁊ miẜicordia tutus eſt. Non er­go p̄ſumptione eleuemur: ne nobis vt Adonie filio Da­uid ex agipth cōtīgat: qͥ eleuabat̉ dicēs: Ego regnabo: ⁊ fecerat ſibi currū ⁊ equites ⁊ quīquagīta viroſ qͥ ante eū currerēt: de quo nec meruit a patre dauid corripi: ſed Sa lomone legittime ſubſtituto: regno adonias totalit̓ priua Petrus tus eſt. Petrus ſimilit̓ cū int̓ alios apl̓os indiſcrete ela­tus diceret dn̄o: Et ſi omnes ſcādalizati fuerint: ego nū­qͣꝫ ſcandalizabor. Illi re euenit quod audire promeruit. Amen dico tibi: anteqͣꝫ gallus cantet: ter me negab̓. Nō­