vere poſſidere cupimus: queramus illā a dn̄o oīm virtu­ datore: illā fide ſpe charitate impetremus. In tribu­latiōibus penis magna deuotiōe Ieſu xp̄i nomē in­uocemus. Illū ſi iuſti erimus adiutorē certe habebimus. qm̄ multe tribulatiōes iuſtoꝝ: de omībus his liberabit eos dn̄s. Et iuxta eſt dn̄s his tribulato ſunt corde. Qui ſunt abiles ad martyriū Ca. xv. Ehis qui ſūt abiles ad martyriū queſtionem minime feciſſē: niſi aliqͥ ſophiſticis argumen tis ſolos ſcripturaꝝ ſacraꝝ ſciētia p̄ditos ad hodiernis tꝑibꝰ aptos ꝯtēdūt. eūtiū ad īfideles ea ſit maxīa cauſa dei honor: ꝓximi ad xp̄m vt poſſibil̓ ē ꝯu̓­ſio: ad qd̓ ſcripturaꝝ eruditio neceſſaria videt̉. Quomō enī inquiūt hi poterit qͥs illos de fide inſtruere: ad xp̄i cultū ꝯuertere: niſi ſacroꝝ libroꝝ eruditione ſint p̄diti? Nec omnes etiā ſacra ſciētia eruditos ad abiles dicūt: ſed illos ſolū ſacro diaconatu aut p̄ſbyterio decorāt̉: cum hi ſolū fidē p̄dicar̄ poſſint: nec laicis ſit ꝑmiſſū. Ad­dunt ad hoc fortiꝰ: ſolū p̄dicandi facultatē int̓ infideles habere: quibꝰ a ſede apl̓ica fuerit indultū: nec doctis viris xp̄iano ppl̓o p̄dicare ſit ꝑmiſſū: niſi fide firmoſ fuerīt ꝓbati: ſtricto examīe ſufficiētes ꝯfirmati. Quare bea tus Frāciſcus in regula ſua dixit: nullꝰ frat̓ audeat po­pulo p̄dicare: niſi pͥmo fuerit examīatꝰ approbatꝰ: of­ficiū p̄dicatiōis ſibi ſpecialit̓ cōceſſū. Sed he ratiōes ſo­phiſtice ſunt: nec ipſaꝫ diſcrete inſpiciūt. Ideo circa aliqͣ p̄guſtāda ſunt: vt ex his cognoſcere poſſimuſ ad ſāctiſſimū opꝰ ꝑficiendū doctrina indigēt: ſine illa int infideles charitatis feruore deſiderio martyrij morari poſſūt. Quo p̄cognito ip̄oꝝ argumētoꝝ clara liq̄bit ſo lutio. diuerſis quiſ reſpectibꝰ martyrij etiā deſiderio ad infideles tranſire inter illos cōmorari pōt. Mittunt̉ nanqꝫ ad illos quidā vt illorū ſint epiſcopi paſtores fi­ant: ſic vt ad chriſti fidē ꝯueniētibꝰ predicatiōibꝰ ꝓpoſſe ꝯuertant ad exēplū chriſti diſcipl̓os ſuos in vniuerſuꝫ