ſubſequitur dicens: Si vllū oblectamēti genꝰ deeſſet: bea titudo minime plena eſſet: fruſtra ergo delitie adeſſent ſi voluptas deeſſet. Quinimo quaſcunqꝫ: et quomodocū­qꝫ volūt habent. Et qualit̓: vbi: quando: qͣꝫtum: qͦti ens volunt. Om̄ia ad libitū ſine mora difficultate. Ita quidē quas hic vxores habuerūt fideles: habebūt il­lic. Cetere cōcubine erunt. Ancillaꝝ vero non erit nume rus. Et idē in Alchoran. xviij. ca. cōfirmat dicēs erunt habētes mulieres oculis clariſſimis et īmenſis velut oua nūqͣꝫ illos niſi ad maritos ſuos erecturas. Similit̓. lxvij. dicti volumīs ait: Aderūt etiā ꝟgines ocul̓ immēſis atqꝫ pulchris. Et infra in eodē capitulo. Uirgines inquit coc queuas maritos ſuos maxīe diligētes habebūt. Et. lxvi. ca. ait: Illic qͥdē credētes accubabūt tapetis ſericis ſtra­mētiſqꝫ purpureis om̄ibꝰqꝫ ſibi dilectis ꝑpetuo potient̉: ducētqꝫ puellas formoſiſſimas: vt hyacinctꝰ margarite: ab hoībꝰ atqꝫ diabol̓ nūqͣꝫ deuirginatas: nec mēſtruatas. Et infra eodē capitulo. Illic quidē erūt mulieres optīe ſpecioſiſſime: in vmbracul̓ ſedētes: ocl̓oꝝ albugine cādidiſſima: pupilliſqꝫ nigerrimis in virore ſplēdido iacē tes: ab hominibus atqꝫ diabolis intacte. Hec ille diuerſiſ in capitulis vt vidiſti: alijs pl̓ibꝰ paradiſū ſuū re ꝓmit­tit. Hāc ſuā eſſe felicitatē optabat: vt alij quidā here­tici ante optauerūt: quo ignē illi/ ip̄e/ ſectatoreſ ſui ꝯſequent̉ eternū. Qd̓ ex eo ſcribere curaui: vt eiꝰ in­eptias veritas ip̄a magis clariorqꝫ luceſceret. Nemo enī ſic parū mente eleuari poterit: qn̄ huiꝰ diabolici viri aſtu tias parit̓ ineptias facillime cognoſcere poſſit. Cogita­bat etenī iſte facilit̓ homīes ſecū ſeduceret: ſi credētibꝰ ſibi legē ẜuantibꝰ illa ꝓmitteret qͥbus carnales homīeſ maxīe delectant̉. Qua in re vt hm̄oi deliramēta ſuadere poſſet curauit ſūma ītētiōe: ne xp̄ſ deꝰ aut d̓i filiꝰ cred̓ret̉. Id̓o ij. ca. Alcho. Aſſerūt inqͥt vniu̓ſitatis creatorē celi: t̓reqꝫ regē: cuiꝰ p̄ceptū oīa ꝑficit: cui cūcta ſubijciūt̉: filiū ſūpſiſſe: qͥbꝰ neqͣ qͣꝫ ꝟitas ꝯſōat. Et cxx. ca. dctī volumīs