Bernardus doctor Bernardꝰ ait) nomē ineffabile: nomē inextīabile: nomē a ſcl̓is abſcōditū: in fine ſcl̓oꝝ nob̓ reuelādū. Qd̓ dedit cecis viſū: ſurdis auditū: claudis curſū: ſermonem mutis: vitā mortuis: et obſeſſis corꝑibꝰ virtꝰ huiꝰ nomi­nis demōes effugauit. ergo datū ſit homībꝰ nomīe redēptorē nr̄m noīare: nihil maius aut nob̓ ſalubriꝰ in ſcl̓o dari potuit: qͣꝫ in noīe Ieſu om̄e genu flectat̉: cele­ſtiū: terreſtriū infernoꝝ. Sed qͣle ſit nomē Ieſu apd̓ de Lactātius um: nob̓ īcognitū eſt. Un̄ ait Lactā. Primū ſcire nos cō­uenit nomē eiꝰ ne angēl̓ qͥdē notū eſſe morant̉ in celo: ſꝫ ip̄i ſoli ac deo patri. Nec an̄ id publicabit̉(vt eſt ſctīſ lit teris traditū) qͣꝫ diſpoſitio dei fuerit īpleta. Et parū infra ſubdit. Ꝙͣuis nomē eiꝰ qd̓ ei a prinncipio pr̄ ſūmꝰ impo­ſuit nullꝰ aliꝰ pret̓ ipſū ſciat: habet tn̄ int̓ angelos aliud vocabulū: et int̓ homīes alid̓. Ieſus qͥppe int̓ homīes no minat̉. xp̄s ꝓpriū nomē ē: ſꝫ nūcupatio poteſtatis regni. Sic em̄ iudei reges ſuos appellāt. Hucuſqꝫ Lac­tantius: qui pl̓a dechriſti nomīs ſignificatiōe lib̓. vj. di­uinaꝝ inſtitutionū declarat. Et qꝛ illū vtroqꝫ nomīe vo­care nob̓ datū eſt Ieſus ſcilicet chriſtꝰ: iocunditates martyribꝰ ex iſtoꝝ nominū inuocatiōe in tormentis iu­uamina ꝓuenerūt narrare pigebit: dūmodo illoruꝫ Euſebus exemplis nos illa ſꝑ in ore habere diſcamꝰ. Refert Euſe Ignatius. bius in hiſtorijs eccleſiaſticis: Ignatiꝰ int̓ tot tāta tor mēta nūqͣꝫ ab inuocatione ſacri nomīs Ih̓u ceſſabat. Et tortores inqͥrerēt: qͣre totiēs nomē ſic replicaret: ait: Hoc nomē cordi meo inſcriptū habeo. Id̓o ab eiꝰ nomīa tiōe ceſſare valeo: poſt mortē ꝟo eiꝰ illi qui hec audi erāt volentes curioſius exꝑiri cor eiꝰ ab illiꝰ corꝑe euel­lerūt: illd̓ diſcindentes mediū totū inſcriptū lr̄is au­reis nomīe Ieſu inuenerūt. Simile alid̓ exēplū prius Hireneus. ſcripſerat Hireneꝰ epūs Lugdunēſis vt refert Euſebius in dictis hiſtorijs. apd̓ Lugduniū gallie dum in xp̄ia nos ſeua nimis ꝑſecutio craſſaretur accidit vt delicatiſſi­Blandina. ma quedā puella Blādina nomine ab infidelibꝰ caperet̉: