tes predicationibus ⁊ miraculis: ⁊ nō vi aliqͣ ſed patiētia⁊ hūilitate deportatū fuiſſe? Quis illius doctrine cōtradicere poſſet: niſi qui illā videre negligit? Quis illū quiſūma ꝟitas eſt mēdacē dicere audebit? Qua ratiōe: autq̄ auctoritate qͥs alt̓ euāgeliū verū ꝑditu enarrabit: cum⁊ apud om̄es natiōes etiā hoc tꝑe: idem qd̓ ſemꝑ fuiſſe legimus: ⁊ in nullo deficiēs reꝑiat̉? Uerax eſt xp̄s: ⁊ veruꝫeſt euāgeliū eius: ⁊ tn̄ ſe filiū dei ⁊ dixit: ⁊ ſignis ſua virtute factis que nullꝰ vnqͣꝫ aliꝰ facere potuit: manifeſtiſſime cōprobauit. Ueraces fuerūt diſcipl̓i eius: qͥ veritatēq̄ chriſtus eſt vbiqꝫ p̄dicabāt: ⁊ nihil niſi mēdaciū damnabāt: ⁊ ī eiꝰ noīe ſtupēda fecer̄ miracl̓a. Et tn̄ ip̄m veꝝ fuiſſe deū ⁊ veꝝ hominē om̄ibus gētibus predicarūt. Namverbū dei carnē ex Maria virgine aſſūpſiſſe docuerunt.quod dei verbū ab ipſius dei eſſentia ſubſtātialit̉ differre nō pōt: ſꝫ idē ipſe deus eſt: qui forma eſt ſimpliciſſima⁊ puriſſima: ⁊ ſpiritus illoꝝ vnicus: qui ſubſtantialit̓ vnūcum illis exiſtit. Unicū ergo dicimus deū ⁊ nō tres vt nobis imponitis. Quem vnicuꝫ in ſubſtantia ⁊ trinū in perſonis/ non ſolū chriſtiani/ ſed naturales ⁊ maximi philoſopi ante Ieſu chriſti aduētū nobis preſignarūt. Addētes ⁊ ipſum ternariū numeꝝ omniū formarū principiumeſſe atqꝫ finē. Quid: nōne et philoſophi hoc predixeruntnec ſolum qui ex iudeis ⁊ lege dei fuerunt: ſed et Sibilleetiam in ſcripturis ſuis hoc nobis teſtimoniū reliquer̄t:Quare ⁊ ſi trinitatē cognoſcere vultis: que ſupremus eſtchriſtiane fidei gradꝰ: precedētia cū humilitate et amoreguſtate: ⁊ in trinitatis cognitionē facillime voſipſi deducemini: ſcientes ꝙ veritas legitime querenti ſabcōdi nōpōt. Chriſti ergo legite euangelium chariſſimi: et vbi corveſtrum quieſcere poterit reperietis. Scimuſ ⁊ nos quidin Alchoran veſtro ſcriptuꝫ eſt: quia illū fideliter traductum habemus et legimus. Uelitis et vos que in euangelio noſtro ſcripta ſunt cognoſcere: et videbitis chriſtidoctrinam non niſi diuinam eſſe. Cognoſcetiſqꝫ etiam
