De diſtinctione graduū charitatis. Utꝝ oēs ad charitatē ꝑfectam teneantur Utrū habentes charitatē ꝑfectam tenean­tur ad omīa ſunt ꝑfectionis. DI. XXX Utrū omēs teneant̉ oſtendere ſigna amici cie inimicis. Utrū maioris ꝑfectiōis ſit inimicū qͣꝫ ami cum diligere. Utrum diligere ꝓximū ſit meritorium ma gis qͣꝫ diligere deū. Utrū meritoriū conſtet ex charitate princi paliter. DI. XXXI. Utꝝ hn̄s charitatē poſſit amittere. Utrū liber vite ſit quid creatum. Utrū liber vite ſit reſpectu dei. Utꝝ aliqͥd ibi ſcriptū poſſit inde deleri Utrū quelibet charitas poſſit reſiſtere cui libet temptationi. Utꝝ ſꝑ reſurgat in minori charitate Utrum reſurgat in maiori. Utrū ſꝑ reſurgat in equali. Utrum fides euacuet̉. Utrum ſpes euacuet̉. Utꝝ aliqͥd de habitu ſpei vl̓ fidei remāeat. Utrum charitas vie euacuet̉. Utrum ordo charitatis eſt in via fuerit ī chriſto. Utrū ille ordo ẜuetur in patria. Quē dilexit plus Petrū xp̄s vel Iob̓em Utꝝ ſcīa qua habuit totaliter tollatur DI. XXXII. Utꝝ deo cōueniat amare creaturam Utrū deus diligat oēm creaturā. Utrū deus ab eterno dilexerit creaturas. Utrū deus diligat omnia equalit̓ Utrū diligat plus iuſtum p̄ſcitū qͣꝫ pecca­torem p̄deſtinatum. Utrū magis diligat innocentem qͣꝫ pecca­torem penitentē. Utrū magis diligat hoīem qͣꝫ angelū. Utꝝ magis diligat hūanū genꝰ qͣꝫ xp̄m. DI. XXXIII Utꝝ ꝟtutes morales diſtinguant̉ ab alijs De diſtinctiōe moralium inter ſe. Utꝝ ꝟtutes morales inſint nob̓ a natura. Utrū poſſint acqͥri ex actibus. Utrū ꝟtutes morales ſint infuſe Utrū infuſe differant ſpecie ab acqͥſitis Utrū ꝟtutes morales ꝯſiſtant in medio. Utrū in iuſticia ſit inuenire mediū rei. Utrū in intellectualibꝰ ꝟtutibꝰ ſit mediū. Utꝝ theologice ꝟtutes habeant medium Utꝝ ꝟtutes cardinales maneāt in patria. De nomine cardinaliū ꝟtutum Utrum morales ꝟtutes debeant dici car­dinales. De numero ꝟtutum cardinalium Utrum alie debeant dici magis cardīales qͣꝫ iſte. De ꝑtibus prudentie. De partibus temperantie. De ꝑtibus fortitudinis. De partibus iuſticie. Utꝝ alie qͣꝫ ꝟtutes cardinales reducūt̉ ad prudentiā ſicut ad pͥncipale ad cauſam. Utꝝ prudētia habeat aliquā cām ſpēaleꝫ. Utrum paſſiones ſint materia temperātie fortitudinis Utrū iuſticia ſit circa oꝑatōes. Utrum prudentia habeat diſtinctum ab alijs ꝟtutibus. Utꝝ tꝑantia fortitudo ſint in iraſcibili. Utrū iuſticia ſit in iraſcibili. Utrum ſit in rationali. DI. XXXIIII. Utrū dona ſint ꝟtutes. De numero donorū. Utrū dona maneant in patria. Utꝝ btītudines reſpōdeāt ſingul̓ donis Utrū fructus reſpondeant donis. Utrū petitiōes reſpondeant donis De diffinitiōe timoris. Utꝝ debeat inter dona cōputari. Utrum timor ẜuilis tollat̉ adueniēte cha­ritate. Utrum timor caſtus ſit idem in ſubſtantia cum ẜuili. Utrū initial̓ differat in ſb̓a a caſto. Utꝝ caſtus demat̉ charitate ceſſante. Utꝝ timor caſtus euacuet̉ gl̓a adueniēte. Utrum fortitudo donum differat a fortitu dinis ꝟtute. De actu fortitudinis in via. De actu fortitudinis in patria. Utrū pietas ſit donum De actu pietatis in via De actu eius in patria DI. XXXV Utrū vita ꝯuenient̓ diuidat̉ in actiuam et contemplatiuam Utꝝ vita ꝯtemplatiua ꝯſiſtat tm̄ in actu. Utrū ꝯſiſtat in oꝑatiōe ratiōis Utrū oīs actus intellectual̓ ꝑtineat ad vi­tam actiuam. Utrū vita actiua ꝯſiſtat pͥncipalit̓ in his ſunt ad alterum. Utrū cognitio ꝑtineat ad actiuam. Utrū vita actiua poſſit eſſe ſimul cum con