In quarto libro. Primo ſacramenta legalia iuſtificabāt eti am ſi fide deuotione fierent. diſtin.j. ca. Non igit̉. Scd̓o ſine medio videbat deum an̄ pctm̄ eadem di. c. Triplici. Tertio circūciſio non cōferebat gr̄am ad bn̄ oꝑandum nec ꝟtutes ad augmentū: ſꝫ ſolum ad peccata dimittenda valebat. eadem di. c. Duo igit̉. Quarto ꝑuuli an̄ octauū dieꝫ moriētes incir cūciſi ꝑibant neceſſitatis poterant an̄ cir cūcidi. eadem di. c. Si ꝟo. Quinto q̄dam ſacramenta noue legis inſtitu ta ſunt in remediū tm̄. vt mr̄imonium. di. ij. c. j. Iam ad ſacramenta. Sexto baptizati baptiſmo Ioh̓is ponen­tes ſpem in illo. non erant baptizandi baptiſmo xp̄i. di. ij. c. vlti. Hic conſiderandū. vl̓ aliter ba­ptiſmus Ioh̓is impoſitiōe manuū equipol­lebat baptiſmo xp̄i. ita baptiſzatꝰ baptiſmo Iohānis erat baptizandus. Septimo deus potuit dare potētiaꝫ creature creandi interius ab uendi.i. pctā dimittendi. di. v. c. vlti. Hic querit̉ ſit. Vel ſic deus po terat dare ptātem alijs baptizandi interiꝰ. et creatura potuerit ſuſciꝑe ſil̓r deꝰ pōt ptāteꝫ creandi creature cōicare creare creaturā tā­qͣꝫ miniſtrum. di. v. Octauo ſciſmatici. degͣdati. p̄ciſi ab eccl̓a. he retici. excōicati non hn̄t ptāteꝫ ꝯſecrandi corpꝰ xp̄i. di. xiij. c. Illi ꝟo. Nono brutū ſumit veꝝ corpus xp̄i ſi vi deatur. di. xiij. c. Illud etiam ſane. Decimo ſcīa diſcernendi vt notat habitū ſcīe ſit clauis. di. xix. c. j. Undecimo ep̄i ſimoniaci degradati non pn̄t ꝯferre ordines. di. xxv. c. de ſimoniacis. Duodecimo ſecūdus maritus alicuiꝰ mulie­ris incognite carnaliter a pͥmo fit bigamus co gnitionem illius: ꝓhibetur ab ordinibus. di. xxvij. c. vltimo. Decimotertio cognoſcens ſororem vxorꝭ ſue tenet̉ vxori petenti debitum reddere. diſtin. xxiiij. c. de his. Decimoqͣrto ille vxore viuente duxit aliaꝫ in aliena patria rediens ad ꝯſcīam vult di­mittere pōt. ſi cogitur ab eccl̓a remanere et debitū reddere qꝛ ſibi non credit̉. dicit mgr̄ ī cipit excuſari obedientiam timorē. t. netur reddere debitum ſi petatur. di. xxxviij. c. vlti. Decimoqͥnto peccata de eta patefiāt alijs in iudicio. di. xliij. c. Hic querit̉ vtrū electis. Determinatio Pariſius facta almā faculta­tem theologicā. Anno dn̄i. M ccc. xviij. ſuꝑ qͥbuſdam ſuꝑſtitionibus nouiter exortis. Prefatio. Niuerſis ortho do xe fidei zelatoribus Cancellarius eccleſie Pariſienſis facultas theo­logie in alma vniuerſitate Pariſien̄. matre nr̄a: cum integro diuini cultus honore ſpem haberꝭ in dn̄o. ac in vanitates inſanias falſas non re­ſpicere. Ex antiqͥs latebris emergens nouiter er rorū feda colluuio recogitare cōmonuit: ple­rūqꝫ veritas catholica apud ſtudioſos in ſacri­lr̄is apertiſſima eſt. ceteros latet. nimirū cum ꝓprium habeat oīs ars manifeſtam eſſe exer­citatis ī ea. ſic vt ex eis ꝯſurgat̉ illa maxīa. Cui libet in ſua arte perito credendū eſt Hinc eſt ora tionum illud qd̓ Hiero. ad Paulinū ſcribēs aſ­ſumit. Qd̓ medicorum eſt ꝓmittunt medici. trā ctant fabrilia fabri. accedit ad hec in ſacris litte­ris aliud ſpeciale qd̓ nec exꝑientia ſenſu ꝯſtāt vtalie artes. nec poſſunt ab oculis circūuolutꝭ nube vitiorū facile dep̄hendi. Excecauit enim eos malicia eorū. Ait ſiqͥdem apoſtolus pro­pter auariciam multi errauerūt a fide. ꝓpterea irrationabiliter idolorū ẜuitus ab eodeꝫ no­minat̉. alij ꝓpter ingratitudinem cum cogno uiſſent deum: ſicut deū glorificauerūt. in om nem idolatrie impietatē(ſicut idē cōmemorat corruerunt. Porro Salomonem ad idola. Dy donem ad magicas artes ꝑtraxit dira cupido. Alios poſtremo miſera timiditas tota ex craſti no pendens in obſeruatiōes ſuꝑſtitioſiſſimas ī­piaſqꝫ depulit. quemadmodū apud Lucanum de filio pompei magni. apud hiſtoricos plu rimis notatum eſt. Ita ſit vt recedens peccator a deo. declinet in vanitates inſanias falſas. et ad eum pater eſt mendacij. tandem impudent̓ palamqꝫ apoſtaſiando ſe cōuertat. Sic Saul a dn̄o derelictus phitoniſſam cui pͥus aduerſaba tur conſuluit. ſic Ochozias deo iſrl̓ ſpreto miſit ad cōſulendum deum acharon. Sic deniqꝫ eos omēs qui fide vel oꝑe abſqꝫ deo vero ſunt: vt a deo falſo ludificent̉ neceſſe eſt. Hanc igitur ne­phariam peſtiferam mortiferamqꝫ inſaniaꝝ fal ſarum ſuis hereſibus abominationē plus ſo lito noſtra etate cernentes inualuiſſe. ne forſan chriſtianiſſimū regnū quod olim mōſtro caruit deo ꝓtegente carebit: inficere valeat tam hor rēde impietatis ꝑnicioſiſſime contagiōis mō­ſtrum. Cupientes totis conatibꝰ obuiare. Mo mores in ſuꝑ noſtre ꝓfeſſionis proqꝫ legis zelo ſuccenſi paucos ad hanc remarticulos. damna tionis cauterio(ne deinceps fallant incogniti) notare decreuimus. rememorantes inter cetera innumera dictum illud ſapiētiſſimi doctorꝭ Au guſtini de ſuꝑſtitioſis obſeruatiōibus. tali bus credunt. aut ad corū domū euntes. aut ſuis S 4