LI. IIII dabant etiā interdū a corꝑali lepra illa le­Auoꝰ. ſuper epiſtolam ad hebreos. galia. Sed nunqͣꝫ ex operibꝰ legis aliquis iunſtificatus eſt. vt ait apoſtoluſ. etiam ſi in fide et in charitate fierent. Quare? quia im ponit ea deus in ſeruitutem. in iuſtifica tionem et vt figura futuri eſſent. volens ſi bijpſi potius offerri ea qͣꝫ ydolis. Illa ergo ſigna erant. ſed tamen ſacramenta. licꝫ mi nus ꝓprie in ſcripturis ſepe vocant̉. quia ſigna erant rei ſacre quā vtiqꝫ p̄ſtabāt. Qui dicātur Illa aūt apl̓s oꝑa legis dicit que tm̄ ſigni oꝑa legis. ficandi gr̄a vel in onus inſtituta ſunt. De cauſa inſtitutōis ſacr̄oꝝ. c Triplici autem de cauſa ſacramēta inſtituta ſunt. ꝓpter hu­miliationē. eruditionē. exercitationē Pro Prima. pter humiliationē quidē vt in ſenſi bilibꝰ rebus que natura infra ip̄m ſunt ex p̄cepto creatoris ſe reuerendo ſubijcit. vt ex hac humilitate obedientia deo magis placeat. et vt apud euꝫ mereat̉ cuiꝰ imꝑio ſalutem querit in inferioribꝰ ſe. et ſi ab Secunda. illis ſed illa a deo. Propter eruditiōem etiā īſtituta ſunt. vt id qd̓ foris in ſpecie viſibili cernit̉ ad inuiſibilē virtutē que in­tus eſt agnoſcendā mens erudiat̉. Homo em̄ qui an pctm̄ ſine medio deū videbat pctm̄ adeo habuit vt nequaqͣꝫ diuina ne­Tercia. queat capere niſi humaīs exercitatꝰ Pro­pter exercitationē ſil̓r inſtituta ſunt. qꝛ homo ocioſus eſſe poſſit ꝓponit̉ ei vti­lis et ſalubris exercitatio in ſacramentis vanā et noxiam declinet occupationē. non em̄ facile capit̉ a tēptatore qui bono vacat exercitio. Vnde Hierony. monet. Semꝑ aliquid boni operis facito vt te occupatu dyabolus inueniat. De triplici genere exercitatōis Sunt aūt exercita tionū tres ſpecies. vna ad edificatōem ani me ꝑtinet. alia ad corꝑis fomentū. alia ad vtriuſqꝫ ſubuerſionē. Cum igitur abqꝫ ſa­cramentis quibus alligauit potentiam ſuam deus homini gratiam donare poſſet predictis de cauſis ſacramenta inſtituit. In quibꝰ cō­Duo autem ſunt in quibus ſacramentum ſiſtit facr̄m. cōſiſtit. ſcꝫ verba. et res. Verba vt inuoca tio trinitatis. res vt aqua oleū et hmōi. De differentia ſacramentoꝝ vete­rum et nouorum. e Iam videre reſtat differentiā ſacramentoꝝ veterū et nouoꝝ vt ſacramenta vocemus antiquitus res ſacras ſignabant. vt ſacrificia et oblatiōes et huiuſmodi. Eorum autem differentiam breuiter Augꝰ. aſſignat dicens. qꝛ illa pro mittebant tantū et ſignificabant. hec auteꝫ dant ſalutem. De circumciſione. f Fuit tamē inter il­la ſacr̄a ſacr̄m quoddā.ſ. circūciſionis idē ꝯferens remediū contra pctm̄ qd̓ nunc ba ptiſmus. Un̄ Aug. Ex quo inſtituta ē cir­Augꝰ. ad v leriū cōtra­lianum. cūciſio in populo dei que erat tūc ſignacu­lum iuſticie fidei. ad purgationeꝫ valebat magnis et ꝑuulis originalis veteriſꝙ pec cati. ſicut baptiſmꝰ ex illo valere cepit ad ī nouationē hoīs. ex quo inſtitutus eſt. Itē Beda Idē ſalutifere curationis auxiliu Bedalur euangelun. circūciſio in lege contra originalis peccati vulnus agebat. qd̓ baptiſmus agere reue. late gratie tꝑe conſueuit. excepto regni celeſtis ianua nōdum intrare poterāt. Ta men in ſinu abrae poſt mortē requie beata conſolati ſuꝑne pacis ingreſſum ſpe felici expectabant. His aꝑte tradit̉ circūciſio exquo inſtituta fuit.ſ. remiſſionem pec­cati originalis actualis paruulis maio ribus a deo preſtitam. ſicut nunc baptiſ­mum datur. De viris qui fuerūt ante circūciſi onē et de feminis que fuerunt an­te et poſt. g Querit̉ etiā de vi­ris qui fuerunt ante circūciſionē. femi nis fuerunt ante et poſt. qd̓ remediū con tra pctm̄ habuerit? Quidā dicūt ſacrificia et olationes eis valuiſſe ad remiſſonē pctī Sꝫ meliꝰ eſt dicere illos abraā ꝓdier̄t circūciſionē iuſtificatos. mulieres ꝟo fidē et oꝑationē bonā. vl̓ ſuā ſi adulte erat vel parentum ſi ꝑuule. Eos ꝟo fuerunt an̄ circūciſionē ꝑuulos in fide parentū. pa rentes ꝟo ꝟtutem ſacrificioꝝ.ſ. quā ītel ligebant ſpiritualiter in illis ſacrificijs iu­ſtificatos. Un̄ Greg. Qd̓ aqud nos valet Guego le­ralibus. aqua baptiſmi. hoc egit apud veteres vel ꝑuulis ſola fides. vel maioribꝰ ꝟtus ſacrificij. vel his ex abrae ſtirpe ꝓdie runt myſteriū circūciſionis.