Queſtio. LXIX. attribuuntur tn̄ donis. qꝛ etiā dona perficiunt hoīem circa oīa circa que perficiunt virtutes: vt dcm̄ eſt. Ad ſecundū ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ p̄mia at­tribuunt̉ beatitudinibꝰ ꝑti­neāt ad hāc vitā. Dn̄r.n. aliꝗ beati ꝑꝑ ſpē p̄mioꝝ: vt dcm̄ eſt: ſꝫ ob̓ꝫ ſpei beatitudo eſt futura. ergo pͥmia iſta ꝑtinent ad vitā futurā.. Luch̓. 6. ponunt̉ q̄dā pene oppo­ſitū ad btītudīes: dr̄. Ue vobis eſtis ſaturati. qꝛ exu­rietis: ve vobis ridetis nūc: qꝛ lugebitis flebitis: ſꝫ iſte pene non intelligunt̉ in hac vita. qꝛ frequenter hoīes ī hac vita non puniunt̉: ẜm illud Iob. 21. Ducūt in bonis dies ſuos. ergo nec premia beatitudinū ꝑtinent ad hāc vitam. . Regnū celoꝝ qd̓ ponit̉ p̄mium paupertatis ē bea titudo celeſtis: vt Aug. dic̄. 19. de ci. dei. plena ēt ſaturitas niſi in futura vita habet̉: ẜm illud pſal. Satiabor ap paruerit gloria tua: viſio ēt dei manifeſtatio filiatiōis diui ne ad vitā futurā ꝑtinent: ẜm illud. i. Io. 3. Nūc filij dei ſu mus: nōdum apparuit ꝗd erimus: ſcimus qm̄ appa­ruerit: ſimiles ei erimus: qm̄ videbimꝰ ſicuti ē. ergo pre mia illa ꝑtinēt ad vitā futurā. Sꝫ ꝯͣ eſt qd̓ Aug. dic̄ ī li­bro de ſermone dn̄i ī mōte. Iſta ꝗdē ī hac vita ꝯpleri pn̄t ſic̄ ꝯpleta ī apl̓is credimꝰ: illa omnimoda ī angeli­ formā mutatio poſt hāc vitā ꝓmittit̉: nullis v̓bis ex­poni pōt. Rn̄º dd̓ꝫ circa iſta p̄mia expoſitores ſacre ſcripture diuerſimode ſunt locuti. Quidā.n. oīa iſta p̄mia ad futurā beatitudinē ꝑtinere dn̄t. ſic̄ ambroſiꝰ ſuꝑ Luch̓. Aug. vero diē ea ad p̄ſentē vitā pertinere. Chryſoſtomus āt ī ſuis homelijs q̄dā eoꝝ dic̄ ꝑtiner̄ ad futurā vitā. q̄da­at ad p̄ſentē. Ad cuiꝰ euidētiā ꝯſiderandū ē ſpes future beatitudinis pōt in nobis ꝑꝑ duo. Primo ꝗdē ꝑꝑ ali­quā p̄parationē vel diſpōnem ad futurā beatitudinē qd̓ ē ꝑmodū meriti. alio quādā īchoationē īperfectā futu­re beatitudinis ī viris ſanctis: ēt ī hac vita. aliter.n. habet ſpes fructificatiōis arboris vireſcit frōdibꝰ: al̓r ia­primordia fructuū īcipiūt apꝑere. Sic igr̄ ea ī beatitu­dinibꝰ tangunt̉ tanqͣꝫ merita: ſunt q̄dā p̄parationes vel di­ſpōnes ad beatitudinē vel ꝑfectā vel īchoatā: ea v̓o po­nunt̉ tanqͣꝫ p̄mia: pn̄t vel ipſa beatitudo ꝑfecta: ſic ꝑti nent ad futurā vitā: vel aliqua inchoatio beatitudinis: ſic̄ ī ī viris ꝑfectis. ſic p̄mia ꝑtinēt ad p̄ſentē vitā: n. aliꝗs ī cipit ꝓficere ī actibꝰ virtutū donoꝝ pōt ſperari de eo ꝑueniat: ad ꝑfectionē vie: ad perfectionē pr̄ie. Ad pͥmū dd̓m: ſpes eſt de futura beatitudine: ſic̄ de vlti­mo fine: pōt ēt eſſe: de auxilio gr̄e: ſic̄ de eo qd̓ duc̄ ad fi ẜm illud p̄s. In deo ſperauit cor meū adiutus ſum. Ad ſcd̓m dd̓ꝫ mali ſi interdū ī hac vita tēporales penas patiant̉. patiunt̉ tn̄ ſpūales: vn̄ Aug. dic̄ ī pͥmo ꝯfeſ. Iuſſiſti dn̄e: ſic eſt: vt pena ſibi ſit inordinatus aīus Et ph̓s dic̄ in. 9. ethi. de malis ꝯtendit ipſoꝝ aīa: hoc ꝗdē huc trahit: illud aūt illuc. Et poſtea ꝯcludit. Si āt ſic miſeꝝ eſt malū: fugiēdū ē malitiā intēſe: ſimil̓r ecōue­ſo boni: ſi ī hac vita qn̄qꝫ habeāt corporalia p̄mia: qͣꝫ tn̄ deficiūt a ſpūalibꝰ: ēt in hac vita: ẜm illud Matth̓. 9. Mar. 10. Centuplū accipietis ēt ī hoc ſeculo. Ad 3ᵐ dd̓m oīa illa p̄mia ꝑfecte ꝗdē ꝯſumabunt̉ ī vita futura ſꝫ īterim ēt in hac vita quodāmō inchoant̉: regnū celo : vt Aug. dic̄: pōt ītelligi ꝑfecte ſapīe initiū: ẜm incipit in eis ſpūs regnare. Poſſeſſio ēt terre ſignificat affectū bo­ aīe ꝗeſcētis deſideriū in ſtabilitate hereditatis ꝑpetu­ terrā ſignificate. Conſolant̉ āt in hac vita ſpūm ſcm̄: paraclytus.i. ꝯſolator dr̄ participādo. Saturādo ēt in hac vita illo cibo de quo dn̄s dicit. Meus cibus ē vt faciā vo­luntatē pr̄is mei. In hac ēt vita cōſequunt̉ homīes miſe­ricordiā dei. In hac etiam vita purgato oculo donū ītel lectus deus quodāmodo videri pōt. Simil̓r ēt in hac vita motus ſuos pacificāt ad ſimilitudinē dei accedentes filij dei nominant̉: tn̄ hec ꝑfectius erunt in pr̄ia. Ad tertiū ſic ꝓcedit̉. Ur̄ incōuenienter enu merent̉ beatitudines. attribuūt̉.n. beatitudines donis: vt dcm̄ eſt. donoꝝ āt q̄dā pertinēt ad vitā ꝯtēplatiuā.ſ. ſapīa intellectus: nulla āt beatitudo po uit̉ in actu ꝯtemplatiōis: ſꝫ oēs ī his ꝑtinēt ad vitā actiuā ergo inſufficienter beatitudines enumerant̉.. Ad vi taꝫ actiuaꝫ ſolū ꝑtinent dona exequētia: ſꝫ ēt q̄daꝫ dona dirigētia: vt ſcīa ꝯſiliū: nihil āt ponit̉ inter beatitudines qd̓ directe ad actū ſcīe vel ꝯſilij ꝑtinere videat̉. ergo inſu­ficienter beatitudines tangunt̉.. Inter dona exequē tia in vita actiua timor ponit̉ ad paupertatē ꝑtinere: pietas āt vr̄ ꝑtinere ad beatitudinē miſericordie: nihil āt ponit̉ di­recte ad fortitudinē ꝑtinens ergo inſufficienter enumerant beatitudines.. In ſacra ſcriptura tangunt̉ multe alie beatitudines: ſic̄ Iob. 5. dr̄. Beatus corripit̉ a deo. Et in p̄s dr̄. Beatꝰ vir abijt in ꝯſilio īpioꝝ. Et Pro uer. 3. Beatus vir inuenit ſapīam. ergo inſufficiēter bea­titudines enumerant̉. Sꝫ ꝯͣ vr̄ ſuꝑflue enumerent̉: ſunt.n. ſeptē dona ſpūs ſcī: beatitudines āt tangunt̉ octo. . Luce. 6. ponunt̉ qͣtuor tm̄ beatitudines. ſuꝑfluego enumerant̉ ſeptē vel octo in Matth̓. Rn̄º dd̓m: btī. udines iſte ꝯueniētiſſime enumerant̉. Ad cuius euidē tiā eſt ꝯſiderandū triplicē btītudinē aliꝗ poſuerūt: ꝗdaꝫ .n. poſuerūt btītudinē in vita voluptuoſa: ꝗdaꝫ in vita acti­ua: ꝗdā v̓o in vita ꝯtemplatiua. He āt tres btītudines di­uerſimode ſe hn̄t ad btītudinē futurā cuiꝰ ſpe dicimur hic beati. Naꝫ btītudo voluptuoſa qꝛ falſa ē rōni ꝯͣria īpedi­mentū ē btītudinis future. Beatitudo v̓o actiue vite di­ſpoſita ē ad beatitudinē futurā. Beatitudo āt ꝯtēplatiua ſi ſit ꝑfecta ē eſſential̓r ipſa futura btītudo: ſi autem eſt im­perfecta ē q̄dā inchoatio eiꝰ: dn̄s pͥmo ꝗdē poſuit qͣſ­ btīdines qͣſi remouētes īpedimētū voluptoſe btītudi­nis. Cōſiſtit.n. voluptuoſa vita in duobus. Prīo ꝗdē ī af­fluētia exterioꝝ bonoꝝ: ſiue ſint diuitie: ſiue ſint honores: a ꝗbꝰ ꝗdē retrahit̉ v̓tutē: ſic vt moderate eis vtat̉: donū āt excellētiori: vt.ſ. total̓r ea ꝯtēnat. Un̄ pͥma beatitudo ponit̉. Beati pauperes ſpū. qd̓ pōt referri vel ad ꝯtemptū diuitiaꝝ: vel ad ꝯtēptū honoꝝ: qd̓ ſit humi litatē. Scd̓o v̓o voluptuoſa vita ꝯſiſtit in ſequēdo ꝓprias paſſiones: ſiue iraſcibilis: ſiue ꝯcupiſcibilis. A ſequela autē paſſionū iraſcibilis retrahit v̓tus. ne in eis ſuꝑfluat ẜm regulā rōnis: donū āt excellētiori. vt.ſ. ẜm volūta­ diuinā total̓r ab eis tranꝗllus reddat̉. Un̄ ſcd̓a beatitu­do ponit̉. Beati mites. A ſeq̄la v̓o paſſionū ꝯcupiſcibilis retrahit v̓tus moderate hmōi paſſionibꝰ vtēdo: donū v̓o eas ſi nec̄e fuerit total̓r abijciendo: ꝗnimo ſi neceſſariuꝫ fuerit voluntariū luctū aſſumant. Un̄ tertia beatitudo po­nit̉. Beati lugent. actiua v̓o vita ī his ꝯſiſtit p̄cipue ꝓ­ximis exhibemus: vel ſub rōne debiti: vel ſub rōne ſpon tanei bn̄ficij. ad pͥmū ꝗdē nos v̓tus diſponit: vt ea de­bemus ꝓximis recuſemus exhibere: qd̓ ꝑtinet ad iu­ſtitiā: donū āt ad hoc ip̄m abūdantiori quodā affectu nos induc̄: vt.ſ. feruēti deſiderio oꝑa iuſtitie īpleamꝰ: ſic̄ feruē­ti deſiderio eſuriēs ſitiēs cupit cibum vel potū. Un̄ qͣrta btītudo ponit̉. Beati eſuriūt ſitiūt iuſtitiā. Circa ſpon tanea v̓o dona nos ꝑfic̄ v̓tus: vt illis donemus ꝗbꝰ di­ctat donādū: puta amicis: aut alijs nobis coniūctis: qd̓ ꝑtinet ad v̓tutē liberalitatis: ſꝫ donū ꝑꝑ dei reuerētiā ſolū neceſſitatē ꝯſiderat ī his ꝗbꝰ gratuita bn̄ficia p̄ſtat: vn̄ dr̄ Luce. 14. facis prandiū aūt cenā noli vocare amicos aut fr̄es tuos ⁊cͣ. ſꝫ voca pauꝑes debiles ⁊c̄. qd̓ ꝓprie ē miſereri: Et ꝗnta btītudo ponit̉. Beati miſericordes. Ea v̓o ad ꝯtēplatiuā vitā ꝑtinēt: vel ſūt ipſa beatitudo fi nalis: vel aliqua īchoatio eiꝰ. ponūt̉ in btītudinibꝰ tanqͣꝫ merita: ſꝫ tanqͣꝫ p̄mia. ponunt̉ āt tanqͣꝫ merita effe­ctꝰ actiue vite ꝗbꝰ diſponit̉ ad ꝯtēplatiuā vitā. effectus āt actiue vite qͣꝫtū ad v̓tutes dona ꝗbꝰ ꝑficit̉ in ſeip­ſo eſt mūdicia cordis: vt.ſ. mēs hoīs paſſionibꝰ inꝗnet̉ Un̄ ſexta btītudo ponit̉. Beati mūdo corde. Quantū v̓o ad v̓tutes dona ꝗbꝰ ꝑficit̉ in ꝯparatiōe ad ꝓximū eſ fectus actiue vite ē pax: ẜm illud Eſa. 30. Opꝰ iuſtitie pax Et ſeptima btītudo ponit̉. Beati pacifici. Ad primū ergo dd̓m actꝰ donoꝝ ꝑtinētiū ad vitā actiuā exprimū tur in ipſis meritis: ſꝫ actꝰ donoꝝ ꝑtinētiū ad vitā ꝯtempla tiuā expͥmunt̉ in p̄mijs rōne dcā. videre.n. deuꝫ rn̄det dono intellectus: ꝯſormari deo quadam filiatiōe adopti ua pertinet ad donū ſapientie. Ad ſcd̓m dd̓ꝫ in his