CLXXXIX. De ingreſſu religiōis dūt: vel ꝓpria p̄ſūptiōe a pctōribꝰ vel īꝑfectis vt iuſti vi­deant̉ recedūt. ſꝫ hoc vident̉ facere de vna religiōe trā­ſeūt ad aliā ꝑfectiorē. videt̉ hoc illicitū.. Profeſ ſio monachoꝝ ē artior qͣꝫ ꝓfeſſio regulariū canonicoꝝ: vt habet̉ extra de ſtatu monachoꝝ canonicoꝝ regulariū. c. dei timorē. ſꝫ licet alicui trāſire de ſtatu canonicoꝝ regulariū ad ſtatū monachoꝝ. dr̄.n. in decretis. 19.. q. 3. Mādamꝰ vl̓r interdicimꝰ ne ꝗs canonicꝰ regularis pro­feſſus niſi abſit publice lapſus fuerit monachus efficia­tur. vr̄ liceat alicui trāſire de vna religiōe ad aliam maiorē.. Tādiu obligat̉ aliꝗs ad īplēdū qd̓ voͣuit: qͣꝫ­diu pōt licite illud īplere: ſic̄ ſi aliꝗs vouit ꝯtinētiā ſeruare et poſt ꝯͣctū mr̄imoniū v̓ba de p̄ſenti an̄ carnalē copulaꝫ tenet̉ īplere votū: qꝛ hoc pōt facere religionē ītrādo. ſi er­go aliꝗs licite pōt trāſire de vna religiōe ad aliaꝫ: tenebit̉ hoc facere ſi ante hoc vouerit exiſtēs in ſeculo: qd̓ vr̄ in­cōueniēs. qꝛ ex hoc plurimū ſcādalū gnari poſſet. pōt aliꝗs religioſus de vna religione trāſire ad aliā artiorem. Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ dr̄ in decretis. 20.. q. 4. Uirgīes ſacre ſi lucro aīe ſue ꝓpter diſtrictiorē vitā ad aliud monaſteriuꝫ ꝑgere diſpoſuerit: ibiqꝫ cōmanere decreuerit: ſcā ſynodus ꝯcedit. eadē videt̉ de ꝗbuſdā religioſis. pōt aliꝗs licite trāſire de vna religiōe ad aliā. Rn̄º dd̓m trāſi­re de religiōe ad religionē niſi ꝑꝑ magnā vtilitatē vel ne­ceſſitatē eſt laudabile: qꝛ ex hoc plurimū ſcādalizan tur illi relinquūtur: ēt qꝛ faciliꝰ ꝓficit aliꝗs in religio­ne quā ꝯſueuit: qͣꝫ in illa quā non ꝯſueuit ceteris paribus. vn̄ in collatiōibꝰ patrū abbas Neſtoriꝰ dic̄: Unicuiqꝫ vti­le ē vt ẜm ꝓpoſitū qd̓ elegit ſūmo ſtudio ac diligentia ad oꝑis arrepti ꝑfectionē ꝑuenire feſtīet nequaqͣꝫ a ſua quā elegit ſemel ꝓfeſſione diſcedat: poſtea ſubdit rōneꝫ aſſi­gnās: īpoſſibile nāqꝫ ē vnū eūdē hoīeꝫ ſil̓ vniuerſis fulci­ri v̓tutibꝰ: qͣs ſiꝗs voluerit pariter attētare: ī id īcidere euꝫ neceſſe ē: vt oēꝫ ſeꝗt̉ nullā ītegre ꝯſeqͣt̉. diuerſe.n. religi­ones p̄eminēt ẜꝫ diuerſa v̓tutū oꝑa. Pōt tn̄ aliꝗs laudabi­liter de vna religiōe trāſire ad aliā triplici ex. ꝗdē ze lo ꝑfectioris religiōis: ꝗdē excellētia: vt ſupra dictū ē attēdit̉ ẜꝫ ſolā artitudinē: ſꝫ pͥncipal̓r ẜꝫ id ad qd̓ religio or dinat̉. ſcd̓ario vero ẜm diſcretionē obſeruātiarū debito fi­ni ꝓportionatarū. ꝑꝑ declinationē religiōis a debita fectōe: puta ſi in aliqͣ religiōe artiori īcipiāt religioſi remiſ ſius viuere laudabil̓r trāſit aliꝗs ad religionē et minoreꝫ ſi meliꝰ obſeruet̉. vn̄ ī collatiōibꝰ patrū abbas Ioānes de ſeipſo dic̄ a vita ſolitaria ī ꝑfectꝰ fuerat trāſit ad mīo­reꝫ.ſ. eoꝝ viuūt ī ſocietate ꝑꝑ hoc vita heremitica ce­perat declīare laxiꝰ obẜuari. ꝑꝑ īfirmitatē vel debili tatē ex qua īterdū ꝓuenit pōt aliꝗs artioris religiōis ſtatuta ẜuare. poſſet aūt ẜuare ſtatuta religionis laxioris. Sꝫ ī his tribꝰ caſibꝰ pōt differētia. ī caſu dꝫ ꝗdē ꝑꝑ huilitatē licētiā petere: tn̄ ei negari pōt: dūmō ꝯſtet. il religionē artiorē. ſi v̓o de hoc ꝓbabil̓r dubitet̉: eſt in hoc ſuꝑioris iudiciū īꝗrēdū: vt hr̄ extra regularibꝰ trāſ eūtibꝰ ad religionē. c. Licꝫ. Sil̓r reꝗrit̉ ſuꝑioris iudiciū ī. caſu. ī v̓o caſu ē nec̄earia diſpenſatio. Ad pͥᵐ di­cēdū: illi ad artiorē religionē trāſeūt faciūt hoc p̄­ſūptuoſe vt iuſti videant̉: ſꝫ d̓uote vt iuſtiores fiāt. Ad 2ᵐ dd̓m: vtraqꝫ religio.ſ. monachoꝝ canonicoꝝ regu­lariū ordinat̉ ad oꝑa vite ꝯtēplatiue: īter p̄cipua ſūt ea agunt̉ in dīnis mīſterijs ad ordinat̉ directe ordo canoni coꝝ regulariū ꝗbꝰ ſe cōpetit ſint clerici religioſi. ſꝫ ad religionē monachoꝝ ſe cōpetit vt ſint clerici religioſi: vt hr̄ in decre. 16. q. i. qͣꝫuis ordo monachoꝝ ſit artioris obſuātie ſi monachi eēt laici liceret trāſire ab ordine mo nachoꝝ ad ordinē canonicoꝝ regulariū: ẜꝫ illd̓ Hiero. ad Ruſticū monachū: Sic viue in monaſterio vt clericꝰ eſſe merearis: āt ecōuerſo: vt hr̄ in dec. 19.. q. 3. in decreto īducto. ſꝫ ſi monachi ſint clerici ſacris mīſterijs obſequen­tes: hn̄t id qd̓ ē canonicoꝝ regulariū maiori artitudine. trāſire licitū erit de ordīe canonicoꝝ regulariū ad or­dinē monachoꝝ. petita tn̄ ſuꝑioris licētia: vt dr̄. 19. q. 3. ca­Statuimus. Ad 3ᵐ dd̓m: votū ſolēne quo ꝗs obliga­tur mīori religiōi eſt fortiꝰ qͣꝫ votū ſimplex quo ꝗs aſtrin­git̉ maiori religiōi. poſt votū.n. ſimplex ſi ꝯͣheret aliꝗs ma trimoniū dirimeret̉ ſic̄ poſt votū ſolēne. ille qui ꝓfeſſus ē in minori religiōe tenet̉ īplere votū ſimplex qd̓ emiſit de ītrādo religionē maiorem. Ad nonum ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ nullus debeat alios īducere ad religionē intrandū. Mādat.n. btūs Bn̄dictus ī regula ſua veniētibꝰ ad re­ligionē ſit facilis p̄bēdus īgreſſus: ſꝫ ꝓbādū ē an ſpūs a deo ſit: hoc etiā docet Caſſianꝰ in. 4. lib. de inſtitutis ce nobioꝝ. multo minus licet aliquē ad religionē īducere. . Mat. 23. dn̄s dicit: Ue vobis circuitis mare ari­daꝫ vt faciatis vnū ꝓſelitū: ſcūs fuerit facitis filiū gehenne duplo qͣꝫ vos. ſꝫ hoc vident̉ facere qui homines ad religionē inducunt. ergo videtur hoc eſſe vituperabile . Nullus debet aliquē īducere ad id qd̓ ꝑtinet ad eiꝰ detrimētū. ſꝫ ille īducit aliquē ad religionē: qn̄qꝫ ex hoc īcurrit detrimētū: qꝛ qn̄qꝫ ſunt obligati ad maiorē religio­. vr̄ ſit laudabile aliquos īducere ad religionem Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ dr̄ Exo. 25. Cortina cortinā trahat. dꝫ vnus aliū trahere ad dei obſequiū. Rn̄º. dd̓ꝫ īducētes alios ad religionē ſolū peccant ſꝫ magnū p̄miū me­rent̉. dr̄. n. Iaco. vlt. Qui ꝯuerti fecerit pctōrē ab errore vi­te ſue ſaluabit aīam eius a morte: oꝑit multitudinē pec­catoꝝ. Daniel̓. 12. dr̄: ad iuſtitiaꝫ erudiunt plurimos: erunt qͣſi ſtelle in ꝑpetuas eternitates. Poſſet tn̄ ꝯtingere circa huiuſmōi īductionē triplex īordinatio. ꝗdē ſi vio­lenter aliꝗs aliū ad religione cogeret qd̓ ꝓhibet̉ in decre. 20. q. 3. ſi aliꝗs ſimoniace aliū ad religionē trahat mu neribꝰ datis vt ꝓhibet̉ ī decre. ibidē. q. 2. c. quā pio. nec tn̄ ad hoc ꝑtinet ſi aliꝗs alicui pauperi nec̄aria ſubminiſtret in ſeculo nutriēs ad religione. vel ſi ſine pacto aliqͣ mu­nuſcula tribuat ad familiaritatē captādā. ſi mēdacijs alliciat. īminet.n. ſic īducto ꝑiculū: ne ſe deceptū īue nerit retrocedat: ſic fiant nouiſſima illiꝰ hoīs peiora prio­ribus: vt dr̄ Luc. ii. Ad pͥᵐ dd̓m illis ad religionē inducunt̉ nihilominꝰ reſeruat ꝓbationis tp̄s in quo diffi­cultates religiōis exꝑiunt̉. ſic facilis aditꝰ eis dat̉ ad religionis īgreſſuꝫ. Ad 2ᵐ dd̓ꝫ ẜm Hilariū verbū il­lud dn̄i p̄nunciatiuū fuit peruerſi ſtudij iudeoꝝ: quo poſt xp̄i p̄dicationē gētiles vel ēt xp̄ianos ad iudaicū rituꝫ tra­hendo faciūt dupl̓r gehēne filios: qꝛ.ſ. pctā pͥſtina ꝯmi­ſerūt in iudaiſmo eis dimittunt̉: nihilominus īcurrūt iudaice ꝑfidie reatū: ẜm hoc facit ad ꝓpoſitū. Scd̓m Hierony. aūt hoc refert̉ ad iudeos ēt ſtatu in quo lega­lia obẜuari licebat: qͣꝫtum ad hoc ille ab eis ad iudaiſ­ ꝯuertebat̉ eēt gētilis ſimpl̓r errabat. vidēs āt ma­gr̄oꝝ vitia reuertit̉ ad vomitū ſuū: gētilis ſcūs qͣſi p̄uari cator maiori pena ſit dignus ex quo pꝫ trahere alios ad cultū dei vel ad religionē ē vituꝑabile: ſꝫ hoc ſolū ali ꝗs ei ꝯuertit̉ det malū exēplū vn̄ peior efficiatur. Ad 3ᵐ dd̓ꝫ in maiori īcludit̉ minꝰ. ille ē obligatꝰ voto vel iuramento ad ingreſſum minoris religionis poteſt lici te induci ad hoc ad maiorē religionem tranſeat niſi ſit aliquid ſpeciale quod impediat: puta infirmitas vel ſpes maioris profectus in minori religionē. ille vero qui ē obli­gatus voto vel iuramento ad ingreſſum maioris religio­nis non poteſt licite induci ad minorem religioneꝫ niſi ex­aliqua ſpeciali cauſa euidenti: hoc diſpēſatiōe ſuꝑoris Ad decimum ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ ſit lau­dabile aliꝗs religionē īgredia­