Seite
Capitulum nos fidei. vt primū ponat̉ recogitatio ſingula ris illius ac ſtupendi beneficij/ vicꝫ incarnati­onis ac paſſionis chariſſimi ac benedicti vni­geniti filij dei. Deinde beneficiorum/ que per ſacramenta nobis inceſſanter vel collata ſunt vel tribuuntur. In quibus ſuꝑ omnem admirationem/ ē ſacratiſſime euchariſtie ſa­cramētum. Tertius recogitatio beneficij doctrinarum ⁊ reuelationum/ quibus erudi ti ⁊ docti ſumus de ſecretis ſapiētialibus/ de quibus non fecit deus taliter omni nationi. Quartus ſonus eſt recogitatio diuitiaruꝫ patientie ⁊ longanimitatis dei: per quas tam magnatos ⁊ malos/ in tot ⁊ in tam malis/ tā­diu tam benigne/ tam miſericorditer/ tā dul­citer ſuſtinet/ ⁊ expectat: miriſqꝫ ⁊ ineffabili­bus ſibi ſoli notiſſimis vijs ⁊ modis: ad miſeri­cordiam ſuam ⁊ gratiam reuocare ⁊ reduce­re/ qͣꝫtū in ipſo eſt non ceſſat. Interdum autē obſtinatiſſimos ⁊ duriſſimos/ ⁊ obduratiſſi­mos/ ⁊ om̄ino rebelles: conuertit ad ſe. id eſt iuſtificat. Quid putas coraꝫ deo cogitat: qui iſta negligit cogitare: Licet igitur chordam vnam iſtius cithare fidem dixerim: non incō­ueniēter tamē pſalterium decachordum dici­poteſt. Decem vero ille affectiōes que tibi ſu E perius nominate ⁊ numerate ſunt: pſalteriū decachordum rectiſſime nominatur. in quo tanto iucundius deo pſallitur: quāto maiori anguſtia cordis/ decem illi ſoni reſonāt in eo­dem. Et ne mireris ſi fracta cithara/ et nerui debiles ⁊ non bene tenſi: debitum ⁊ perfectū concentum non reddunt vel reſonant. Cor­confractum cithara fracta eſt. Confractum inqͣꝫ fractione de qua legitur Ecc̄i. xxj. Cor fa tui quaſi vas confractum/ ⁊ omnem ſapienti am non tenebit. Nerui debiles ⁊ pene rupti­gratie preparatorie ⁊ benedictiones dulcedi­nis: quidem quibus preuenit ⁊ preparat nos dominus. preparat inqͣꝫ ad gratiam peniten­tialis iuſtificationis. Et ſunt reuera initialia quedam adiutoria ad illam. Hi quattuorde­cim ſoni/ cum de cithara cordis ſonuerunt: li­cet debiles/ licet exigui: auribus tamen miſe­ricordie dei/ iucundum ſonant: ⁊ ad ipſuꝫ im­petrant: vt memoria ſit meritricis obliuioni tradite. Cū vero perfecta fuerit cithara cor­dis: ⁊ neruis omnibus debitis conuenienter preparatis ⁊ ordinatis: erit cor humanū pſal­terium iucundum/ ſimul cū cithara/ reſonās ab inferiori. hoc eſt pro liberatione a malis ⁊ etiam pro condemnatione impiorum/ gratia rumactiones/ benedictiones/ collaudatio­nes/ ⁊ glorificationes. Aparte vero ſuperio­ri: pro omni largitione beneficiorum. Hec ea dem vel reſonans a ꝑte inferiori/ dei iudiciuꝫ iuſtiſſimum ac per om̄ia laudandum. A par­te vero ſuperiori miſericordiam. Miſericor­dia nanqꝫ dei ſuper om̄ia opera eius eſt. ſicut legitur in psͣ. Et miſericordia ſuperexaltat ī iudicio. ſicut legit̉ Iacobi. j. propter hoc ergo dictum eſt in psͣ. miſericordiam ⁊ iuſticiā can­tabo tibi domine. In penitentibus ⁊ etiaꝫ ad penitentialem gratiam conantibus/ conue­nientiſſime ſunt: omnibuſqꝫ pijs viribus au­ditu iucunde. Septem reſonantie exteriores quas preaudiuiſti. ſcꝫ gemitus/ ſuſpiria/ eiu­latus/ ⁊ planctus/ clamor qualis eſt vlulatus deinde ſingultus/ atqꝫ rugitus/ an putas/ ſu per om̄em cogitationem ⁊ āmirationem mi­ſeratorem largiſſimum/ deum continere poſ ſe aures ſuas/ aut auertere ab hmōi concen­tibus? An putes aliquem in om̄ibus illis exer­citibus/ pulcherrimarum ſublimiumqꝫ mili­tiarum celeſtium: continere poſſe vocem ora­tionis ⁊ deprecationis/ qͥn qͥ eā emittatur vt proſit orantibus: Sciendum autem eſt tibi quia quēadmodum chorde ſeu nerui littera­les/ in cithara litterali/ ſeu alio quocunqꝫ mu­ſico inſtrumento: binatim ordinātur atqꝫ ten duntur. ⁊ ꝓpter hoc bini ⁊ bini reſonant. Sic ⁊ in cithara iſta ſpirituali/ virtutes omnes bi­ne ⁊ bine inuicem connexe ſunt: ſibiqꝫ inuicē adiuuant/ ſicut legitur de alis animalium ſe inuicem tangentibus Ezech̓. j. Exempli gra­tia amor bonorum ⁊ odium malorum: ſpes et timor. continentia ⁊ abſtinentia. magnificen tia ⁊ humilitas. ⁊ ad hunc moduꝫ ſe habet de alijs. Et attende concordiam ipſarum ad in­uicem. quia vnaqueqꝫ diſcordaret ⁊ male per ſemetipſam ſonaret/ īmo diſſonaret niſi alte­ra alteram moderaretur ac temperaret vl̓ ad iuuaret. Manifeſtum eſt enim tibi qualit̓ ab­ſtinentia continentiam adiuuet. rumpit̉ em̄ neruus continentie aut vehementer debili­tatur et deprimitur ſonus eius: ſi abſtinentia illum non adiuuet et confortet. Notum eſt vnicuiqꝫ noſtrum qualiter comeſſatio et ebri­etas repugnent continentie/ aut interdum extinguunt. Uenter enim mero eſtuans/ vt dicit Hieronymus. Facile ſpumat in libidinē Similiter ⁊ ſpes in preſumptionem eleuaret