Seite
deus ſit ſummū bonū. ſumme ſe nobis debu­it cōmunicare. Sūme aūt cōmunicatōis mo­dus fuit ꝑ incarnatōis miſteriū. Quarto rōe deſiderij naturalis. Naturale em̄ deſide­riū hominis ē eē beatum. nec aliquid natura patit̉ eē fruſtra. quia demōſtraret imꝑfectōꝫ autoris nature qd̓ ē impoſſibile. Hō aūt na­turaliter deſiderat eē beatus. Beatitudo aūt hoīs ꝯſiſtit in deitatis ꝯgnitōe ⁊ humanita­tis xp̄i. Ioh̓. xvij. Hec eſt vita eterna ⁊cͣ. Er go ad ꝯplemētum ⁊ ꝑfectōem beatitudinis ī qua ſola naturale deſideriū homīs ꝑficitur ⁊ quieſcit. deus debuit incarnari etiā ſi hō non peccaſſet vt dictū ē ſupra. ⁊ iō ſancti naturali ter aduētum xp̄i deſiderabāt dicētes. Utinā diſrumperes celos et deſcēderes Iſaie. lxvij. Quinto rōe ꝯpaſſionis. vt.ſ. poſſet his q̄ tēptant̉ ⁊ affligunt̉ ꝯꝑati. vt di. apl̓s ad he­bre. ij. Nobis aūt cōꝑati in natura diuina nō poterat: ⁊ iō naturā humanā decuit ip̄m aſſu mere in qua his qui temptant̉ cōpateretur ⁊ miſericors fieret. Nō aūt pena ⁊ afflictio be­ne cognoſcit̉ niſi ꝑ experiētiaꝫ: ⁊ iō aſſumpſit carnē vt penas noſtras exꝑiret: et ꝑ ꝯſequēs nobis compateretur et miſericors fieret. ⁊ ab ip̄is penis tādem nos liberaret. Debuit eniꝫ ꝑ omnia fratribꝰ aſſimilari vt miſericors fie­ret. ad Hebre. ij. c. Sexto rōe repletōis. ſi cut em̄ nec fruſtra aliquid ita nec vacuū pōt ꝯſiſtere in natura. Manifeſtū ē aūt ꝙ demo­nes d̓ celo cadēdo māſiones eoꝝ vacue remā ſerunt. que ꝑ ſolum meritū filij dei fuerūt ho minibꝰ preꝑate. Iohā. xiiij. In domo pa. mer man. mul. ſunt.ſ. vacue. ſi quo minus dixiſſem vobis quia vado ꝑare vobis locū. Oportuit gͦ filiū dei incarnari. vt in carne aſſumpta me­reret̉ nobis illaꝝ manſionū adeptōeꝫ. ⁊ ſic re plerent̉. Et iō dicūt theologi ꝙ tātum dura bit mūdus adminus donec ille manſiones ab hominibꝰ repleant̉. qͣꝫuis grego. aliter dicat. ſcꝫ ꝙ tātū durabit mūdꝰ donec ibi ſint hoīes in equali numero angeloꝝ. Septimo rōe cō­pletōis. vt.ſ. oīs modus ꝓductōis hoīs ꝯple­ret̉. Nā primꝰ hō ꝓductus fuit ſine pr̄e ⁊ ma tre.ſ. adā. ſecūdus.ſ. eua ꝓducta fuit ex pr̄e ⁊ ſine mr̄e. oēs alij ex pr̄e et mr̄e. Reſtabat aūt quartus modus vt qͥs ꝓduceret̉ ex mr̄e ſine pr̄e. quo ꝓdijt xp̄c in eſſe. ⁊ in hac quarta ge­neratōe filij dei in terrā ſuam.ſ. in hierl̓m cele ſtem per xp̄i meritum redirent. Sicut in figu ra deus dixit abrahe Gen̄. iij. Generatōe au tem quarta reuertetur populus meus huc. Sermo ſecūdus de epl̓a. Ciētes quia ho­ra ē iā nos de ſomno ſurgere Ro. xiij. Cōſuetudo ē qn̄ aliqͥs magnꝰ dn̄s venit ad aliquā terrā alienā. ꝙ hoīes illi­us terre dirigūt nūcios ad exquirēdum quā­do dn̄s iſte fuerit ꝓpe terrā. ⁊ tūc milites ⁊ pe­dites ornati ꝑgant ei obuiaꝫ ip̄m honorifice recepturi. Quia gͦ ẜm repn̄tatōem eccl̓ie. rex nr̄ xp̄c filius dei rex celi et terre in ꝓximo ē: vt deſcēdat ad nos nobis maxīa donaria largitu rus. iō apl̓s in pn̄ti epl̓a tāqͣꝫ nūcius ⁊ ſpecu­lator eccl̓ie affirmat di. Sciētes qꝛ hora ē iaꝫ vt ſurgamꝰ ⁊ nos p̄paremus ⁊ occurramus ī occurſum obuiā ſaluatori nr̄o. Amos. iiij. ca. Preꝑare in occurſum dei tui iſrl̓. Quia et ſi ẜm carnē nō ſit mō vēturus ad nos: tn̄ veni­et in mētē ſi erimꝰ p̄parati. Ioh̓. xiiij. Ad eum veniemꝰ ⁊ mā. apud eū faciemꝰ. Circa hāc preꝑatōꝫ apl̓s in pn̄ti epl̓a quatuor fac̄. Pri mo gͦ nos hortat̉ vt ſurgamꝰ et preꝑemꝰ nos ad occurrēdū regi nr̄o in principio epl̓e. Se cūdo duas cās aſſignat quare ē ſurgēdū ⁊ re gi nr̄o obuiādū ibi. Nūc em̄ ꝓpior ē nr̄a ſalus qꝫ cū credidimꝰ. Nox p̄ceſſit. dies aūt appro­pinquabit. Tercio inducit volentes occurre re vt indigna nō induāt ad digne occurrēdū tāto regi ibi. Abijciamꝰ gͦ oꝑa tenebraꝝ ⁊ in duamur arma lucis. Quarto on̄dit que ſint indigna ornamēta in quibꝰ ei occurrere non debemus. ⁊ q̄ digna ī quibꝰ ei humiliter ē ob uiādū ibi. Nō in cōmeſatōibꝰ et ebrietatibus ⁊cͣ. ſꝫ induimini dn̄m ih̓m xp̄m. Primo er­go apl̓s hortat̉ nos vt ſurgamꝰ ⁊ preꝑemus nos ad occurrēdū obuiā regi nr̄o. di. Scien­tes qꝛ tp̄s ⁊ hora ē vt de ſōno torporis et ne­gligētie ſurgamꝰ vt occurramꝰ obuiā ſaluato ri nr̄o. Prou̓. xiiij. Uſqꝫqͦ piger dormis. Itē ſic̄ oſtium vertit̉ in cardine ſuo. ſic piger in le ctulo ſuo. In eodē. xvj. Maxīe aūt ſurgēdū ē a ſomno culpe ⁊ pct̄i. Ephe. v. Surge qui dormis ⁊ exurge a mortuis ⁊ illuīnabit te xp̄c P De ſignat̉ aūt pct̄m ꝑ ſomnū ꝓpt̓ ꝗn­qꝫ. Primo qꝛ ſicut ſomnus reddit hoīem in­ſenſibilē ſic peccatū. ꝓuer. xxiij. Traxerūt me ⁊ ego nō ſenſi. verberauerunt ⁊ ego nō dolui. Trahit̉ hō a demōe cuiꝰ ſeruus factus ē al̓s nō auderet eū trahere. et ne dū trahit̉. ſꝫ et hͦ nō ſentit. Hoc figuratū fuit in. iiij. Regū. vj.