Seite
Sermo.XVI. Secūdo quia querunt eum ſolum extrinſecꝰ Nam ſignant ſe cruce. vadunt ad eccleſiam. ieiunant. dant elemoſinas. dicunt pater no­ſter. ſed aīma ⁊ cor eſt in pt̄ate dyaboli ꝓpter peccatū mortale. qd̓ tenent. yſa. xxix. Popu­lus hic la. m. ho. cor aūt e. lon. ē a me. ſin. cā em̄ colunt. Ecōtra vult deus ſcꝫ cor et animam. Prouer. xxiij. Prebe mihi fili cor tuū. Gen̄. xiiij. Da mihi aīmas cetera tol. ti. Tercio qꝛ n̄ querūt eum ſuꝑ om̄ia ſed infra multa. plꝰ di­ligūt multa qͣꝫ deū et ideo nō inueniūt. Mat. x. Qui amat pa. et ma. aut f. aut ag. aūt qd̓cū qꝫ aliud plus qͣꝫ me. non eſt me dig. Eſt ergo querendus deus verbis ⁊ factis. intrinſecꝰ. et extrinſecus. et ſuꝑ om̄ia alia ⁊ tunc inuenitur Octauū exemplum qḋ a xp̄o habemꝰ ē vt me dium in omnibꝰ factis noſtris teneamꝰ. Poe ta. Medium tenuere beati. virtus em̄ cōſiſtit in medio. et vicium in extremis. vt di. Ph̓us. qꝛ ꝓdigalitas que dat danda ⁊ nō danda cō ſiſtit in extremis. ſimiliter auaricia que retinet danda et nō danda. Sꝫ largitas que dat dā da et retinet retinenda tenet mediū. Et ideo illa ſunt vicia. ⁊ hec eſt virtus. Et ideo diſcre tio dicit̉ mater oīm virtutū. qꝛ in om̄ibꝰ medi um tenet. Et ideo xp̄s ad hoc oſtendendum ſtetit in medio aīmaliū in natiuitate. in medio latronum in cruce. in medio diſcipuloꝝ ſuoꝝ in reſurrectōne. ꝑ viam ergo medij ambulare debemus. yſa. xxx. Hec eſt via ambulate ī ea. neqꝫ ad dexterā neqꝫ ad ſiniſtrā. Hec eſt via regia ꝑ quam filij regis eterni gradiuntur. 9 Nonum exemplum ē vt in ſocietate bonorū maneamꝰ. qꝛ int̓ doctores inuētus eſt. Quē­admodū ſcabies inficit ſocios. ita ⁊ praui mo res inficiūt et boni informāt. Psͣ. Cū ſancto ſan. e. cū puer. puer. Et vide grande bonuꝫ ⁊ grande malum. Quia viuendo cum bonis ac quiritur fama. et ſi malū faciat vix credit̉. fa­ma aūt maximum bonum eſt. Prouerb̓. xxij. Melius eſt nomen bonū qͣꝫ di. mul. Uiuen­do aūt cum malis ꝑdit̉ fama. Et frequēter de­qͦ nō hꝫ culpā inculpat̉. Et ergo ꝗ negligit fa mā ſtultiſſimꝰ eſt. Decimū exemplū ē vt mo­dum bonū in nr̄a rōe et collocutōe teneamus qꝛ hieſus audiebat et interrogabat. Ml̓ti ſꝑ volunt loqͥ nec loquētē finire ꝑmittūt ſermo­nē. qͥ ſtulti reputant̉. Prou̓. xviij. Qui prius reſpōdet qͣꝫ audiat ſtul. ſe eſ. demon. ⁊ cōfuſi. dig. Et eccl̓. xxxij. Audi tacēs ſil̓ ⁊ q̄rēs. Tal­em̄ modꝰ eſt aptus diſcipline et cōtrariꝰ ē ge­neratiuꝰ cōtentōnis et iurgij. Ubi habemus exemplū prius diſcendi qͣꝫ docēdi. qꝛ xp̄c au­diuit et interrogauit priuſqͣꝫ docuit. qd̓ ē con tra hereticos qui prius docent qͣꝫ didicerint. vtpote qͥ ſunt cerdones et artifices Un­decimū exemplū ē vt parentibꝰ noſtris ſubijci amur et eos in ſumma reuerētia habeamus. quia hieſus qui tantus erat ſubditus erat vni pauꝑcule mulieri et vni fabro. et hoc eſt. De­ſcendit cum eis et erat ſubditus illis. Bern̄. Quis quibus deus hominibꝰ vnum de decē p̄ceptis eſt honorare parentes. Exo. xx. ho. pa. ⁊ ma. ⁊cͣ. In eodem. xxxj. Qui male. pa.ſ. vel mr̄i. mor. moriat̉ ⁊cͣ. Eccl̓. iij. Honora pa­trem tuum. et ſi defecerit ſenſu veniam da. qꝛ non pertinet ad filios corrigere parentes qͣꝫ­uis ſint nimis ſenſati et tranſuerſi niſi reuerē­ter et dulcibus verbis nec debent eos verbis exaſperare: vel deridere. Prouerb̓. xxx. Ocu lum qui ſubſannat patrē. ⁊ deſpicit partū ma tris ſue. ſuffodiant eum corui de torrentibus et comedant eum filij aquile. Dicit ph̓us ꝙ ſunt quedam amicicie quibꝰ nō poſſumus re pendere eqͣles vices. ſic̄ ꝑentibꝰ. mgr̄is ⁊ dijs Si eī nos ⁊ nr̄a deo ⁊ ꝑentibꝰ largiremur. nō poſſemꝰ eis cōdignam mercedem rependere quicquid em̄ boni habemus ab eis habemus Duodecimū exemplū eſt vt ſicut etate ⁊ tꝑe ita ſapientia dei et gratia oꝑibus ſemper cre­ſcamus et proficiamus. qꝛ hieſus proficiebat etate quo ad ſe ꝑ incrementa mēbroꝝ ⁊ tꝑm ⁊ ꝓficiebat ſapīa ⁊ gr̄a apd̓ deū ⁊ hoīes vt di ctū ē. Ergo nos facere debēꝰ. vt ī ſapīa ⁊ gr̄a ꝓficiamꝰ ⁊ creſcamꝰ. Quia vt di. Greg. In via dei nō ꝓficere. deficere ē. Quia vt idē di­Amor dei nunqͣꝫ ocioſꝰ ē magna eī oꝑat̉ ſi ē. Si aūt oꝑari deſinit. iā amor nō ē. et iō aſſil̓a tur igni qͥ ſemꝑ ē ī motu. Multi creſcūt ſoluꝫ etate et tꝑe: et nō ſapīa ⁊ gr̄a. yſa. lv. Puer cō tū annoꝝ moriet̉. Cōtra qͦs apl̓s. j. Coꝝ. xiiij. Nolite pueri effici ſenſibus. malicia aūt ꝑuū li eſtote. ſenſibꝰ aūt ꝑfecti. Et multi creſcūt ſo­lū ſcīa ſpeculatiua ſed nō practica et exꝑimē­tali: qd̓ tāgit valde clericos ⁊ religioſos qͥ oīa ſpecl̓āt̉ ⁊ pauca oꝑat̉. ⁊ ad r̄gnū d̓i nihil ꝓfi ciūt. qꝛ vt di. apl̓s. j. Cor̄. iiij. Regnū d̓i n̄ ꝯſi­ſtit ī ſa. ver. ſꝫ ī oſtē. ſpūs ⁊ vir. Aug. Surgūt. īdocti ⁊ r̄gnū dei rapiūt ⁊ nos cū doctrīs nr̄is ī infernū dimergim. et ml̓ti creſcūt ſapīa md̓i ⁊ nō dei. que ē aīalis t̓rena ⁊ dyabolica. vt dr̄ Iac. iij. Hier̄. iiij. Sapiētes ſt̓ vt faciūt mala