¶ Sermo.LXX.potiꝰ qͣꝫ ad emendationem faciebāt. Prelatus enī nō debet reprehēdi corā populo. necetiā alij ſed ſeorſum. Math. xviij. Si pec. int fra. t. cor. e. ⁊cͣ. Sentētiari pōt bene in publico. vt ceteri timorē habeat ſi crimē eſt manifeſtum. j. Thimo. v. Peccātes corā oībꝰ argue. vt ce. ti. ha. Si enī qͥs corrigit̉ in publico negat frequenter ⁊ cōtēdit cū correctore.qd̓ in ſecreto nō faceret. Iſti ergo murmurātes ⁊ detrahētes xp̄o. ad laudē humanā hocfaciebant. vt zelū legis viderent̉ hr̄e. Math.xxiij. Omnia opera ſua faciūt vt videant̉ abhominibꝰ. ¶ O ¶ Tercio apparet hec murmuratio iniuſta ex ꝑte publicanoꝝ ⁊ peccatorum de quibus murmurabant. ⁊ hoc qͣꝫtumad quatuor ¶ Primo qꝛ ipſi appropinquabāt ad hie. vt au. il.ſ. predicantē ⁊ docē. Predicatio auteꝫ eſt quedam elemoſina ſpūalis.Sicut ergo conſtitutus in neceſſitate corꝑalipōt a quocūqꝫ elemoſinā reciꝑe ⁊ omnis hōcuilibet qͣꝫtum ad ſuſtentationē nature. teneatur dare ſi pōt ac etiā iudeo vel ſaraceno. itaverbum predicationis bone a quocūqꝫ poſſumus audire. ⁊ predicans euangeliū xp̄i nullum debet excludere. nec patarenum nec ſaracenum nec excōmunicat. m. Mar. xvj. Predicate euangeliuꝫ omni creature. Igitur neciſti accedentes nec chriſtus recipiens erant reprehendendi. ⁊ per conſequens iniuſta eratmurmuratio phariſeorum. ¶ Secūdo quiain peccatore duo conſiderare debemus ſcilicet naturam que bona eſt. ⁊ vicium quo peccator malus eſt. In peccatore auteꝫ debemꝰnaturam diligere per quam eſt ad imaginem⁊ ſimilitudinem dei factus. Gene. j. Faciamꝰho. ad ima. ⁊ ſimilitudinem noſtram. Uicioautem vt dicit beatus Greg. diſtrictum iudiciuꝫ debemus ſed non nature. Augꝭ. Sic diligendi ſunt homines vt eorum non diligantur errores. Aliud enim eſt diligere qd̓ ſunt⁊ aliud odiſſe que faciunt. Ergo peccatoresconſiderata natura eorum debebant diligi ⁊recipi a xp̄o ſicut diligere tenemur etiā ſaracenos. Quantum autem ad vicia debebant axp̄o corrigi ⁊ increpari. ergo poterant ipſi adxp̄m accedere ⁊ xp̄s eos r̄cipere. ⁊ ꝑ ꝯſequēsiniuſta erat talis murmuratio. qꝛ habita haccōſideratōe nullus debet excludere aliquema ſe. Eccle. xxvij. Unicuiqꝫ deus mandauit.de proximo ſuo. ¶ Tercio quia in hoc peccator differt a dyabolo. quia dyabolus eſt obſtinatus in malo nec vnqͣꝫ emendatur. peccator autem non eſt obſtinatus dum viuit quipoſſit corrigi ⁊ bonus fieri. ⁊ frequenter ſic fitNam peccatores frequenter a malis ſuis cōuertuntur ⁊ fiunt iuſti. Hoc autem maximehabet facere predicatio. quia multi audiētesverbum dei conuertuntur. Act. x. Loquētepetro cecidit. ſ.ſ. ſuper om. qui au. ver. vndeAugꝭ. d. ꝙ verbum dei eſt ſicut hamus qͥ dūrapitur capit. A ſalute autem anime nulluspoteſt nec debet prohiberi. immo cum omnifeſtinātia ⁊ importunitate debet queri. Un̄iſti qui inuitatꝰ a xp̄o vt ſe ſequeret̉ dixit. dimitte me pͥ. ir. ⁊ ſepe. patrē. me. reſpondit xp̄sSequere me ⁊ dimitte mor. ſepe. mor. ſuosvt dicit Mat. Ergo ⁊ ipſi poterāt ire ad chriſtum ⁊ xp̄s poterat eos recipere ⁊ per conſequens iniuſta erat murmuratio eorū.ſ. phariſeorum. ⁊ maxime cuꝫ predicatio chriſti ſiuechriſtus haberet tria que peccatores conuertunt.ſ. verbum inflamatum quod tangebatcor. exemplū ſanctum quod edificabat vitaꝫ⁊ doctrinam verā. que illuminabat animam.¶ Quarto quia peccator eſt infirmus in aīaſicut febricitans in corpore. Febricitās auteꝫſanitatē corporis pōt a quocūqꝫ petere ⁊ recipere ⁊ quilibet pōt quēlibet ſanare. quia vtdictū eſt naturam cuiuſcūqꝫ debemus iuuare ⁊ fouere. vnde ⁊ heliſeus mūdauit a lepranaamā ſyrū principē militie regis ſitie vt. iiij.Regū. v. patet. Sicut ergo poſſum ſanitateꝫcorporis recipere a quocūqꝫ. ita ⁊ multomagis ſanitatem anime. igitur peccatores poterant ad criſtum accedere pro anime ſanitate.⁊ chriſtus poterat eos recipere ⁊ ſanare. ſic īaīa ſicut ⁊ in corpore. Luc. vj. Omnis turbaquerebat eum tangere. q. vir. d̓. ill. exi. ſa. o. Etſic patet ſecūdum. ¶ Tercio ponitur xp̄i reſponſio per quoddaꝫ ſimile ad murmur phariſeorum ſedandum. vnde ait. Quis ex vobis homo habet centum oues ⁊cͣ. Et poteſthec ſimilitudo dupliciter exponi ſcꝫ. de natura angelica ⁊ humana ⁊ tunc per omnia currit ſimilitudo. ⁊ de iuſtis ⁊ de peccatoribꝰ penitentiam agentibus. ⁊ tunc nō ꝑ omnia currit ſimilitudo ſed cum diſtinctione. ¶ Primo poteſt exponi de natura angelica. ⁊ humana. et tunc per oīa currit ſimilitudo. Quiavt di. Gregorius. Centenarius eſt numerusperfectus. Tunc ergo deus centum oues habuit quando naturam humanam et angeli
