Expoſitio beati Gregorij pape ſibi celeſtia cogitare: in eternitate oculuꝫ intimū figere: vt aliquando in fletibus eti am mens accenſa compungat̉: vt inter la chrymas ſubleuata: angelorū cibo ip̄a vi delicet ſponſa quāto dulcius: tanto auidi us paſcat̉. Inde eſt qd̓ ſequit̉. E Introduxit me rex in cel lam vinariam: ordinauit in me charitatem. Quid enim per cellam vinariā congru­entius: ꝙͣ ipſam archanam eternitatis templationē accipimus. In hac eternita te angeli ſancti vino ſapientie inebriant̉: dum ip̄m deum facie ad faciem videntes om̄i voluptate ſpirituali faciantur. Hanc ſancta mens ſi a ſponſo introducat̉: poſ­poſitis om̄ibus temporalibus intrat: in qua ex illis angelicis delitijs quantū ſibi concedit̉ guſtat. Et qꝛ adhuc ſi in corpo­re corruptibili detinetur: et ſi perfecte ſanat: tamen ex illo minimo qd̓ curſim ſi mit conſiderat: quantū debeat amare qd̓ amat. Poteſt tamen per cellā vinariam ſcriptura diuina figurari. Per hāc quip pe in ſpōſa charitas ordinat: quia in eius doctrina manifeſte diſcit̉ qualiter deus proximus ordinate diligant̉. Hac charita te percuſſa ſequit̉ dicit: Fulcite me floribus: ſtipate me malis: quia amore langueo. Per flores teneri quiqꝫ incipientes: per mala vero perfecti fideles deſignan­Sponſa quippe: quia amore languet ful ciri ſe floribus: et ſtipari malis appetit quia dum ſe eternitatis deſiderio afficit. dum qualiter illue perueniat: tota anxie­tate perquirit. Sed quia peruentionem in carne viuit: om̄ino inuenit: fati­gata in deſiderio ſuo reqͥeſcit: in hoc ſo lo gaudꝫ: ſi circa ſe ꝓſpicit: vel qͥbus ip̄a ꝓficit: vel in quoꝝ profectiōe ꝯſolationē de languore ſuo perſpicere poſſit Quibꝰ de ſponſo ſuo ſubſequēter hec dicit. G Leua eius ſub capite meo: dextera illiꝰ amplexabit̉ me.) Per leuam ſponſi vita preſens: per de­xteram vero vita eterna deſignatur. Per caput autem ſponſe mēs que anime prin cipatur aſſumitur. Sed leua ſpōſi ſub ca pite ſpōſe eſſe dicitur: dextera eius am­plexatur eam: quia vitā temporalem ſub mente ſua ſemper ponit: vitam vero eter­nam: vt omnimodis amplexetur concupi ſcit. Hec quippe: que videt magnanimi­ter mente ſublimi conculcat: officijs cele­ſtibus ſe occupat: Hec neceſſitate tolerat ad illa ſūmo deſiderio qͣſi brachio dexte­ra ſponſi aſtricta ſuſpirat. In que cum ali quantulum intrat delectabiliter quieſcit: cuius quietis dilectione mundanos tu­multus omnino faſtidit. Sic quieſcen­tem vtiqꝫ ſponſus amplius diligit: ab eius excitatione improbos quoſqꝫ repel­lit: dicens: H Adiuro vos filie hieruſalem per capreas ceruoſqꝫ camporū: vt non ſuſcitetis neqꝫ euigilare faciatis dilectā donec ipſa velit. Cerui capree mūda animalia in lege eſ­ſe perhibentur. Quid ergo per ceruo et capreas: niſi fidem: ſpem: charitatem accipimus. Quas dum nobis mundas ſeruamus: per eaſdem altos mentes con templatiōis aſcendimus. Sancta autem anima ſponſa xp̄i a cunctis mūdi pertur­batiōibus quieſcere appetit: in ſinu ſpon ſi ſopitis: terrenis cupiditatibus dormi­re ſancto ocio cōcupiſcit. Ita vt etiam ne ceſſaria colloquia aliquando faſtidiat: ſo­liuſqꝫ ſponſi collocutione quanto quieti­us: tanto ſerenius hylareſcat. Sed hanc dormientem carnales qui ſunt in eccleſia nonnunquā importune excitant: negoci­is mundi eam implicare deſiderant: quia eius vitam inutilem exiſtimant: dum ab eorum curis eam ſe abſtinentem conſide­rant. Hi tales ſatis congrue non filij: ſed filie nominantur: quia dum effeminatos mores nutriunt: virili dignitate amiſſa: quales interius habeantur: exterius no­mine femineo deſignantur. Hi dilectam